Hz. Mevlanadan İbretlik Sözler

Hz Mevlanadan İbretlik Sözler

Akıllı kişi, sakın şeytanın hilesinden! Yoksulların, muhtaçların seslerini içeriye duy da hilebaz kişinin sesi, kulağını tutup çekmesin!

Yoksullar, tamahkar ve kötü huylu adamlarsa bile sen yine gönül sahibini onlar içinde ara!

Denizin dibinde inciler, taşlarla karışık halde bulunur Övülecek şeyler; kusurlar, ayıplar arasında bulunur

Ey nazik adam, ileri giden son gelenlerden ol Taze ve turfanda meyve, ağaca nazaran daha ileridedir, derecesi daha üstündür

Gerçi meyve ağaçtan sonra vücuda gelir, fakat hakikatte evvel odur, çünkü ağaçtan maksat odur

Kötüye yorma, vehimlenme; insanı hiçbir hastalığı yokken hasta eder

Kabul edilmesi farz olan peygamber hadisidir bu : Hasta değilken kendinizi hasta gösterirseniz gerçekten hastalanırsınız

Anlatılanı anlamaya, söyleneni dinlemeye liyakatin yoksa, söz söyleyenin söyleme kabiliyeti seni görür, anlar, yatar, uyur!

Arayan, aradığını bulsun diye yerde ne biterse ihtiyaç sahibi için biter

Nerede dert varsa deva-şifa oraya gider, nerede yoksulluk varsa nimet oraya varır

Müşkül neredeyse cevap ordadır, gemi neredeyse su ordadır

Suyu az ara, susuzluğu elde et de sular yukarıdan da coşsun, aşağıdan da fışkırsın!

Boğazcağızı nazik yavrucak doğmasaydı onu besleyecek süt nasıl olur da memeden akardı

Cevherleri gizli olan can ekinleri içinde kevser suyuyla dolu rahmet bulutları var Susuz kal, susa da Onları Rab leri sular lûtfu hitabı gelsin

İbret almayı, uyanmayı Allah tan dile; kitaptan, sözden, harften, duraktan değil!

Allah, Kaybettiğiniz şeylere eseflenmeyin, hatta kurt gelse de keçinizi yese bile buyurdu

O bela, daha büyük belaları defetmek, o ziyan daha şiddetli ziyanları menetmek içindir

Ey insan, cisim ve mal ziyanı, cana faydadır, canı vebalden kurtarır

Sende riyazatla, canla, başla müşteri ol Tenini riya-zata verdin mi canını kurtardın demektir

Sen istemezsin, sebep olamazsın ama burnun kanar, bir hayli de kan akar derken ateşin geçer, kurtulursun

Her meyvenin içi, kabuğundan yeğdir, iyidir Teni de kabuk; sevgiliyi iç bil!

İnsan, pek latif bir içe maliktir İnsansan bir an olsun onu ara!

Ölümü, bir Yusuf gören, canını feda eder; kurt olarak görense yolunu sapıtır!

Oğul, herkesin ölümü, kendi rengindendir Düşmana düşmandır, dosta dost!

Ayna Türk e nazaran güzel bir renktedir Zenci ye nazaran o da zencidir

Ey can, aklını başına devşir Ölümden korkup kaçarsın ya, doğrucası sen, kendinden korkmaktasın

Gördüğün, ölümün yüzü değil, kendi çirkin yüzün: canın bir ağaca benzer ölüm yaprağıdır

İyiyse de senden yetişmiş, yeşermiştir; kötüyse de Hoş, nahoş gönlüne gelen her şey, senden, senin varlığın-dan gelir

Kızgınlığın, cehennem ateşinin tohumudur Kendine gel de şu cehennemini söndür, çünkü o bir tuzaktır

Düşmanlığa kalkışacaksan düşmanlık edebileceğin birisiyle çarpış (savaş) ki onu esir edebilmek mümkün olsun

Babam, Allah ın rahmetini şöyle bil: O rahmet vehme bile sığmaz, yalnız eseri görünür!

Bir şeyin hem nefyedilmesi caizdir, hem ispat edilmesi Çünkü zahiri görünüş aykırıdır Nispet de iki türlü olabilir

Allah ın O taşları attığın zaman yok mu Onları sen atmadın ki Allah attı demesinde hem nefiy vardır, hem ispat: ve ikisi de yerindedir

Onları sen attın, çünkü taşlar senin elindeydi, fakat sen atmadın, çünkü o atış gücünü Allah ızhar etti

İnsanoğlunun kuvvetinin bir haddi-hududu vardır Bir avuç toz-toprak nasıl olur da bir orduyu bozar, kırıp geçirir

Avuç senin avucundur ama atış bizden Bu iki nispetin nefyi de yerindedir, ispatı da



Gönül, sana da vefa etmez, seni de terk edip gider O senden vazgeçmeden sen ondan vazgeçmeye çalış!

Alemde bütün anlayışlar, durup dinlenmezler meydanda koşup gelme zamanıdır; oturup zevkle içkiye dalma zamanı değil !

Gam ye de, gam artıranların, seni derde sokanların ekmeğini yeme çünkü akıllı adam gam yer, çocuksa şeker !

Neşe şekeri, gam bahçesinin meyvesidir Bu ferah yaradır; o gam, merhem

Gam gördün mü aşkla kucakla Şam a Rübve tepe-sinden bak !

Akıllı adam, şarabı üzümde görür âşık varı yokta bulur

Oğul, her şüphe yakine susamıştır Şüphe arttıkça yakine ulaşmak için daha ziyade çırpınır, kol-kanat açar, uçmaya çalışır

İlim mertebesine ulaştı mı, kanadı ayak kesilir, gayrı uçmaya ihtiyacı kalmaz

Çünkü bilgisi yakin kokusunu almaya başlamıştır Bu sınanmış yolda ilim, yakından aşağıdır, şüphe yukarı

Bil ki, ilim yakini arar Yakin de apaçık görüşü Tekâsür Süresi nde Kellâ lev ta lemüne den sonrasını oku da bunu ara, bul, anla !

Ey bilgi sahibi! Bilgi insanı görüşe götürür Dünyadakiler yakin sahibi olsalardı cehennemi gözleriyle görürlerdi

Görüş, şüphe yok ki, yakinden doğar; nitekim hayal de zandan doğmaktadır

O sürede bu anlatılmıştır, İlm-e l Yakin olur, bak da gör

Allah ın rahmeti, kahrından ileridir, kahrından fazladır ve ezelidir Bu yüzden de bir kimseyi belalara uğratması, rahmetindendir

Varlık sermayesi elde edilsin diye rahmeti kahrından ileridir, üstündür

Etle deri lezzetsiz meydana gelmez fakat onlar meydana gelmedikçe sevgilinin aşkı, onları nasıl eritebilir

İşte bu takdir neticesi olarak sen de kahırlara uğrarsan eseflenme bu kahırlar yüzünden elindeki sermayeyi sevgiliye bağışlarsın

Sonra bunun özrü olarak tekrar lûtfeder, yıkanıp, arındın, dereden atladın, artık o mihnetler, cefalar geçti der

Ezeli gaye, senin teslim olmandır Ey müslüman, teslim olmayı araman, dilemen gerek!

Kötü ve hayırsız adam, lengersiz gemidir; ne demir atmıştır, ne bir yere bağlıdır; deli rüzgarlardan kurtulamaz ki

Akıllıya huzur ve emniyet veren akıl lengeridir akıllılardan bir lenger dilen!

İnsan, o cömertlik denizinin inci hazinesinden akıl, fikir kazanırsa,

Bunların yardımıyla gönlü marifetler elde eder, gönül-lükten çıkar, yücelir gözleri de nurlanır

Çünkü nur, gönülden doğar da bu göze vurur Gönül olmasa gözün hiçbir şey göremez

Gönül ,akıl nurlarıyla nurlanırsa o nurlardan göze de bir pay verir

Bil ki gökten inen mübarek su, gönüllere gelen vahiydir, dillere gelen doğru sözlülüktür

Biz de tay gibi ırmaktan su içelim de bizi kınayan vesveseciye bakmayalım, aldırış etmeyelim

Peygamberlerin izini izliyorsan yola düş, halkın bütün kınamalarını hava say!

Yol aşan, menzil alan yol eleri ne vakit köpeklerin havlamasına kulak astılar

bil ki kin, sapıklığın, kafirliğin temelidir!

Kötülükte bulundun mu kork, emin olma, çünkü yaptığın kötülük bir tohumdur, Allah, onu mutlaka bitirir!

Dünyadan geçen kişilerde yok olmamışlar, fakat Allah sıfatlarına bürünmüşlerdir

Onların sıfatları, Hak sıfatlarına karşı, güneşin karşısındaki yıldızlara dönmüştür

A inatçı! Kur an dan buna delil istiyorsan oku: Onların hepsi huzurumuzdadır

Haklarında Huzurumuzdadır denenler yok olamaz-lar, iyi dikkat et de ruhların bekasını iyice anlayasın!

Beka dan mahcup olan ruh azaptadır, Hakk a vasıl olan ruhsa beka aleminde hicaplardan kurtulmuş bir haldedir

İşte bu hayvani duygu kandilinden ne murat edilmişse, bu kandilin gerçeği neyse sana söyledim kendine gel de sakın bu hayvani duyguyla ruh arasında bir birlik tasavvur etme!

Çabuk, ruhunu, yolcuların kutlu ruhlarına ulaştır!

Aklın varsa başka bir akılla dost ol, görüş danış!

İki akılla birçok belalardan kurtulur, ayağını göklerin ta yücesine korsun!

Şu halde bu alemin direği gafletten ibarettir devlet nedir Dev (yani koş) kelimesiyle, let (yani dayak) kelime-sinden meydana gelme bir kelime!

Önce koş koş da sonunda dayak ye! Bu yıkık yerde devlet sahibine eşekçesine ölümden başka hiçbir şey yok!

Sen bir işe el atar, o işe iyice sarılırsın o işteki ayıp ve noksan o anda sana örtülüdür