Tevbe İle Alakalı Hadis-İ Şerifler

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-04-2012

Tevbe ile alakalı hadis-i şerifler

Abdullah b Mesûd (ra) şöyle anlatır:
Ben, Abdullah hasta iken onu ziyaret etmek maksadıyle yanına girdim

Kendisi bize biri kendinden, biri de Allah Resulü'nden olmak üzere iki hadis söyledi: Allah Resulü'nü (a

s

) şöyle buyururken işittiğini söyledi: "Muhakkak Allah mümin kulunun tevbesi sebebiyle şu kimseden daha fazla sevinir: Öyle bir kimse ki çorak bir arazide devesi ile birlikte bulunuyor

Devesinin üzerinde yiyeceği ve içeceği vardır

Derken uyuya kalır

Uyandığında bir de bakar ki devesi gitmiş

Devesini aradı

Nihayet kendisine şiddetli bir susuzluk erişti

Sonra kendi kendine: Artık ben ilk bulunduğum yere döneyim de orada ölünceye kadar uyuyayım dedi

Gitti, ölmek üzere başını kolunun üzerine koydu

Bir aralık uyandı

Bir de baktı ki devesi yanıbaşında

Bütün azığı, yiyeceği ve içeceği de devenin üzerinde! İşte Allah mümin kulunun tevbesine bu kimsenin devesini ve azıklarını bulması anındaki sevincinden daha fazla sevinir

"
Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4929

Enes b Malik (ra)
Allah Resulü'nün (a

s

) şöyle buyurduğunu söylemiştir: "Allah'ın, kulu kendisine tevbe ettiğinde sevinmesi: Birinizin, çorak bir arazide devesi üzerinde bulunduğunda, üzerinde yiyeceği ve içeceğinin bulunduğu devesi kaçar

Devesini bulmaktan ümidi kesip de nihayet bir ağacın gölgesinde yatar; devesinden ümidini kesmiştir

Tam bu haldeyken birdenbire devesini yanıbaşında dikiliyor bulur

Hemen devesinin ipini tutar

Sonra sevincinin şiddetinden dolayı: Allahım! Sen benim kulumsun, ben de senin Rabbinim! diyerek sevincinin şiddetinden dolayı böyle hata etmesindeki sevincinden daha fazladır

"
Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4932Ebu Hureyre'nin (r

a

) ifade ettiğine göre:
Hz

Peygamber (a

s

) şöyle buyurmuştur: "Allah mahlûkatı yarattığı zaman kendi nezdinde Arş'ın üzerinde bulunan kitabına: "Muhakkak benim rahmetim gazabıma üstün gelir" yazmıştır

Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4939

Ebu Hureyre (ra)
Allah Resulü'nden (a

s

) şöyle buyurduğunu işitmiştir: "Yüce Allah rahmetini yüz parçaya ayırıp doksan dokuz parçasını kendi yanında tuttu, bir parçasını da yer yüzüne indirdi

İşte bu bir parça rahmet sebebiyle bütün mahluklar birbirlerine merhamet ederler

Hatta hayvan, üzerine basarım endişesiyle ayağını yavrusundan kaldırır

"
Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4942

Ömer b Hattab (ra) şöyle anlatır:
Allah Resulü'nün huzuruna bir takım esirler gelmişti

Bunların içinde bir kadın vardı ki çocuğunu aramakta idi

Kadın esirler arasında çocuğu bulunca hemen onu aldı bağrına bastı ve emzirmeye koyuldu

Allah Resulü (a

s

) bize: "Şu kadının, kendi çocuğunu ateşe atacağını sanır mısınız?" dedi

Biz de: Hayır vallahi

Atmamak elinden geldiği sürece atmaz, dedik

Bunun üzerine Allah Resulü: "İşte muhakkak ki yüce Allah, kullarına bu kadının çocuğuna acımasından daha merhametlidir" buyurdu

Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4947

Ebu Hureyre'den (ra) bildirildiğine göre:
Allah Resulü (a

s

) şöyle buyurmuştur: "Asla hiçbir iyilik yapmamış olan bir adam ailesine: Öldüğüm zaman beni yakın

Sonra külünün yarısını karaya, yarısını da denize doğru savurun

Allah'a yemin ederim ki eğer Allah ele geçirmeğe kadir olursa alemlerden hiç bir kimseye azap etmediği bir azaba çekecektir, dedi

Bu kimse öldüğü zaman emrettiği işleri yaptılar

Neticede Allah karaya emretti

Kara hemen kendisinde bulunanları topladı

Allah deryaya emretti, o da derhal kendisinde bulunanları toplayıverdi

Sonra Allah o kimseye: Bunu niçin yaptın? diye sordu

Adam: Senden korktuğumdan dolayı ya Rabb! Sen daha iyi bilirsin! dedi

Bunun üzerine Allah onu affetti

"
Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4949

11-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tevbe İle Alakalı Hadis-İ Şerifler Tevbe ile alakalı hadis-i şerifler Abdullah b Mesûd (ra) şöyle anlatır: Ben, Abdullah hasta iken onu ziyaret etmek maksadıyle yanına girdim Kendisi bize biri kendinden, biri de Allah Resulü'nden olmak üzere iki hadis söyledi: Allah Resulü'nü (as) şöyle buyururken işittiğini söyledi: "Muhakkak Allah mümin kulunun tevbesi sebebiyle şu kimseden daha fazla sevinir: Öyle bir kimse ki çorak bir arazide devesi ile birlikte bulunuyor Devesinin üzerinde yiyeceği ve içeceği vardır Derken uyuya kalır Uyandığında bir de bakar ki devesi gitmiş Devesini aradı Nihayet kendisine şiddetli bir susuzluk erişti Sonra kendi kendine: Artık ben ilk bulunduğum yere döneyim de orada ölünceye kadar uyuyayım dedi Gitti, ölmek üzere başını kolunun üzerine koydu Bir aralık uyandı Bir de baktı ki devesi yanıbaşında Bütün azığı, yiyeceği ve içeceği de devenin üzerinde! İşte Allah mümin kulunun tevbesine bu kimsenin devesini ve azıklarını bulması anındaki sevincinden daha fazla sevinir" Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4929 Enes b Malik (ra) Allah Resulü'nün (as) şöyle buyurduğunu söylemiştir: "Allah'ın, kulu kendisine tevbe ettiğinde sevinmesi: Birinizin, çorak bir arazide devesi üzerinde bulunduğunda, üzerinde yiyeceği ve içeceğinin bulunduğu devesi kaçar Devesini bulmaktan ümidi kesip de nihayet bir ağacın gölgesinde yatar; devesinden ümidini kesmiştir Tam bu haldeyken birdenbire devesini yanıbaşında dikiliyor bulur Hemen devesinin ipini tutar Sonra sevincinin şiddetinden dolayı: Allahım! Sen benim kulumsun, ben de senin Rabbinim! diyerek sevincinin şiddetinden dolayı böyle hata etmesindeki sevincinden daha fazladır" Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4932Ebu Hureyre'nin (ra) ifade ettiğine göre: Hz Peygamber (as) şöyle buyurmuştur: "Allah mahlûkatı yarattığı zaman kendi nezdinde Arş'ın üzerinde bulunan kitabına: "Muhakkak benim rahmetim gazabıma üstün gelir" yazmıştır Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4939 Ebu Hureyre (ra) Allah Resulü'nden (as) şöyle buyurduğunu işitmiştir: "Yüce Allah rahmetini yüz parçaya ayırıp doksan dokuz parçasını kendi yanında tuttu, bir parçasını da yer yüzüne indirdi İşte bu bir parça rahmet sebebiyle bütün mahluklar birbirlerine merhamet ederler Hatta hayvan, üzerine basarım endişesiyle ayağını yavrusundan kaldırır" Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4942 Ömer b Hattab (ra) şöyle anlatır: Allah Resulü'nün huzuruna bir takım esirler gelmişti Bunların içinde bir kadın vardı ki çocuğunu aramakta idi Kadın esirler arasında çocuğu bulunca hemen onu aldı bağrına bastı ve emzirmeye koyuldu Allah Resulü (as) bize: "Şu kadının, kendi çocuğunu ateşe atacağını sanır mısınız?" dedi Biz de: Hayır vallahi Atmamak elinden geldiği sürece atmaz, dedik Bunun üzerine Allah Resulü: "İşte muhakkak ki yüce Allah, kullarına bu kadının çocuğuna acımasından daha merhametlidir" buyurdu Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4947 Ebu Hureyre'den (ra) bildirildiğine göre: Allah Resulü (as) şöyle buyurmuştur: "Asla hiçbir iyilik yapmamış olan bir adam ailesine: Öldüğüm zaman beni yakın Sonra külünün yarısını karaya, yarısını da denize doğru savurun Allah'a yemin ederim ki eğer Allah ele geçirmeğe kadir olursa alemlerden hiç bir kimseye azap etmediği bir azaba çekecektir, dedi Bu kimse öldüğü zaman emrettiği işleri yaptılar Neticede Allah karaya emretti Kara hemen kendisinde bulunanları topladı Allah deryaya emretti, o da derhal kendisinde bulunanları toplayıverdi Sonra Allah o kimseye: Bunu niçin yaptın? diye sordu Adam: Senden korktuğumdan dolayı ya Rabb! Sen daha iyi bilirsin! dedi Bunun üzerine Allah onu affetti" Sahih-i Müslim'deki hadis numarası: 4949