|
Prof. Dr. Sinsi
|
Fizilal-İl Kuran Tefsiri - Zuhruf Suresi Tefsiri ( Seyyid Kutub )
63- İsa açık delilleri getirdiği zaman dedi ki: "Size hikmetle ve ayrılığa düştüğünüz şeylerin bir kısmını açıklamak üzere geldim Allah'a karşı gelmekten sakının, bana itaat edin"
64- "Çünkü Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir O'na ibadet edin İşte bu, doğru bir yoldur"
65- Ama aralarında çıkan gruplar, birbiriyle ihtilafa düştüler Acı bir günün azabı karşısında vay o zulmedenlerin haline!
Hz İsa gerek yüce Allah'ın kendisi aracılığı ile gerçekleştirdiği somut mucizelerden, gerekse doğru yola iletici söz ve direktiflerden oluşan açık ve anlaşılır belgeler getirmişti kavmine Hz İsa soydaşlarına "Size hikmet getirdim" demişti Kendine hikmet verilen biri, birçok iyiliklere sahip demektir Ayağı kaymaktan ve düşmekten korunmuş, aşırılıktan ve eksikliklerden emin olmuş demektir Yolda kendine güvenir bir şekilde ölçülü ve aydınlık bir istikamette adımlarını atar Bunun yanısıra Hz İsa soydaşlarının içine düştükleri bazı görüş ayrılıklarını açıklığa kavuşturmak için gelmişti Çünkü soydaşları Hz İsa'nın getirdiği hayat sistemi (şeriat) hakkında farklı görüşlere sahiptiler Bu farklı görüşlere bağlı olarak gruplara, fraksiyonlara bölünmüşlerdi Hz İsa bu grup ve fraksiyonları Allah tan korkmaya, ve Allah katından getirdiği kitaba uymak suretiyle ona kulluk sunmaya çağırdı Bu amaçla hiçbir kapalılığa yer vermeden, karanlık bir nokta bırakmadan, gerçeği olanca çıplaklığı ile sunma hususunda hiçbir taviz vermeden katışıksız tevhid mesajını (yani Allah'ın birliği gerçeğini) açıkça duyurdu: "Allah benim de Rabbim sizin de Rabbinizdir:' Hz İsa, kesinlikle "Ben ilahım" dememiştir Asla "Allah'ın oğluyum" dememiştir Kendisinin kulluğu ve alemlerin Rabbi olan Allah'ın Rabblığı dışında uzaktan, yakından Rabbi ile aralarında bir başka bağın varlığına işaret etmemiştir Onlara: İşte doğru yol budur, dolambaçsız, zikzaksız yol budur Bu yolda ayaklar kaymaz, sağa sola sapılmaz demiştir Ne var ki ondan sonra gelenler, tıpkı ondan önceki soydaşları gibi gruplara bölündüler Bir gerekçeden, yahut bir kuşkudan dolayı değil, tamamen zalim oluşları nedeniyle bölündüler: "Acı bir günün azabı kaysında vay o zalimlerin haline!"
Kuşkusuz Hz İsa'nın dini İsrailoğullarına yönelikti, onlar için gönderilmişti İsrailoğulları uzun süreden beri, kendilerini Roma İmparatorluğunun baskısından, boyunduruğundan kurtarması için onu bekliyorlardı bu bekleyiş uzun zaman sürdü Ama Hz İsa gelince, onu tanımadılar, karşı çıktılar Onu çarmıha germeye kalkıştılar
Hz İsa geldiği zaman İsrailoğullarını çeşitli gruplara, mezheplere bölünmüş durumda buldu Bunların en önemlisi şu dört gruptu:
I SADÛKİLER: Bunlar "saduk"a bağlıydılar Hz Davud ve Süleyman selam üzerlerine olsun- döneminden bu yana kahinlik yetkisi ona ve ailesine verilmişti Geleneğe göre kahinin soyu, Musa'nın kardeşi Harun'a kadar uzanmalıydı Yahudilerin mabedinin yönetimi onun soyunun elindeydi Bunlar görevleri ve meslekleri gereği ibadetlerin şekillerine ve ayinlere büyük önem verirlerdi "Bid'at"lara karşıydılar Bununla beraber çok sefih bir özel hayatları vardı Hayatın zevklerinden sorumsuzca yararlanırlardı Kıyametin kopacağını da kabul etmezlerdi
II FERİSÎLER: Bunlar sadukîlerle sürekli mücadele ediyorlardı Onların ayinlere ve ibadet şekillerine fazlasıyla önem vermelerini, ölümden sonra dirilişi, ve kıyamet gününde hesaplaşmayı inkar etmelerini yadırgıyorlardı Ferisîlerin en belirgin özellikleri, mistik ve tasavvufi bir hayat tarzı seçmeleriydi Bununla beraber içlerinde bilgelikleri ile övünenler, büyüklenenler de yok değ,ildi Hz İsa onların bu kibirlerini ve gösterişli sözlerini yererdi
III SAMİRÎLER: Bunlar Yahudi ve Asur karışımı bir gruptular Musevi kitapları olarak bilinen eski dönemden kalma beş kitaba uyuyorlardı Sonraki dönemlerde bunlara eklenen ve diğer gruplarca kutsal olarak bilinen öteki kitapları kabul etmezlerdi
IV ASİLER veya ESSİNÎLER: Bunlar bazı felsefï akımların etkisinde kalmışlardı Diğer yahudi gruplardan kopuk bir hayat yaşıyorlardı Nefse eziyet etme, dünya nimetlerinden yararlanmama yolunu tutmuşlardı Aynı şekilde cemaatlerinde de sıkı bir düzen kurmuşlardı
Bunların dışında ferdi düzeyde daha birçok mezhep ve grup vardı Roma İmparatorluğunun baskısı altında ezilen, aşağılanan, horlanan ve herkesin beklediği kurtarıcının eliyle kurtarılmayı bekleyen İsrailoğulları o sıralarda bir inanç ve gelenek karmaşası içinde yaşıyorlardı
Hz İsa "Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir" şeklinde duyurduğu tevhid, yani Allah'ın ruhsal arınmayı ve insan kalbine yönelmeyi ayin ve şekillerden öncelikli tutan şeriatı getirince sadece ibadetlerin dış görünüşüne ve ayinlere önem vermeyi meslek haline getiren din adamları ona savaş ilan ettiler
Hz İsa'nın şu sözü onların durumunu çarpıcı biçimde ortaya koyuyor: "Onlar ağır yükler hazırlıyor ve insanları bu ağırlıkları omuzlamaya yöneltiyorlar Fâkat yardım için parmaklarını bile uzatmıyorlar Bütün yaptıklarını insanlar kendilerîne baksınlar diye yapıyorlar Sarıklarını gösterişli biçimde sarıyor, cüppelerinin eteklerini uzatıyorlar Ziyafetlerde ilk sedire kuruluyor, toplantılarda baş köşedeki yere oturuyorlar Sokaklarda kendilerine selam verilmesini, nereyé giderlerse gitsinler, kendilerine "efendim efendim" denilmesini istiyorlar"
Yine Hz İsa onlara seslenirken şöyle diyor: "Ey kör kılavuzlar Sivrisinekten dolayı insanları hesaba çekerken, kendileri deveyi hamuduyla yutanlar Siz kadehin ve yemek tabağının dışını temizliyorsunuz oysa her ikisinin de içi pislik ve artıkla doludur Yazıklar olsun size ey riyakar yazıcılar, Ferisîler Sizler beyaza boyanmış kabirler gibisiniz, dışı parlak, içi çürük kemik dolu"
İnsan Hz İsa'ya dayandırılan bu sözleri ve bu konuya ilişkin olarak yeralan başkalarının sözlerini okuduğu zaman günümüzde dini meslek edinen din adamlarını düşünüyor Bu, insanların her yerde görebildikleri, dini resmi bir meslek haline getiren din adamlarının değişmez özelliğidir
Sonra Hz İsa Rabbine gitti Ona uyanlar da ondan sonra bölündüler Gruplara, fraksiyonlara ayrıldılar Bazıları onu tanrılaştırdı Bazıları da onun Allah'ın oğlu olduğunu ileri sürdü Bir kısmı da Allah'ın üç olduğuna, ve İsa'nın bu üçten biri olduğuna inandı Böylece Hz İsa'nın sunduğu saf tevhid inancı - yani Allah'ın birliği inancı- kayboldu Bununla birlikte, Rabblerine sığınmaları, dini tamamen O'na özgü kılmak -yani sadece O'nun hayat sistemine uymak- suretiyle O'na kulluk sunmaları için insanlara yönelttiği çağrı da unutulup gitti
"Aralarında çıkan gruplar, birbiriyle ihtilafa düştüler Acı bir günün azabı karşısında vay o zalimlerin haline!"
Sonra da Arap müşrikleri kalkıyor, Hz İsa hakkında ondan sonra ortaya çıkan değişik grupların yaptıklarını, onun hakkında uydurdukları efsaneleri Peygamber efendimize karşı delil olarak ileri sürüyorlar
Surenin akışı zalimlerden söz ediyorken, Hz İsa'dan sonra aralarında görüş ve inanç ayrılıkları başgösteren gruplar ile bu grupların yaptıklarını Peygamber efendimize karşı delil olarak kullanmaya kalkışan Arap müşrikleri bir araya getiriliyor ve kıyamet günündeki durumları uzun ve ürpertici bir sahnede tasvir ediliyor Bu sahne aynı zamanda kendilerine büyük ikramda bulunulmuş muttakilerin nimetlerle dolu cennetlerdeki durumlarını da kapsıyor:
|