Osmanlıca Sözlük Lügat Y Harfi

Y Harfi

YE´S Emelinden kesilmek Ümidsizlik Nevmid olmak Matlubunun hâsıl olmasına ümidini kesmek(Arkadaş! Amele ve taate muvaffak olmayan azaptan korka, ye´se düşer Böyle me´yusun gözüne, dinî mes´elelere münafi edna ve zayıf bir emare, kocaman bir bürhan görünür Böyle birkaç emareyi elde eder etmez; diğer emarelerin saikasıyla ilân-ı isyan ederek İslâm dairesinden çıkar, şeytanın ordusuna iltihak eder MN) (Bak: Ucb)
YESAG f Kanun, nizam * Yasak
YESAR Sol, sol el * Varlık, zenginlik * Gençlik * Bolluk * Kolaylık
YESARET Zenginlik * Kolaylık
YESARÎ Sola ait Sol ile alâkalı
YE´S-AVER f Ümitsizlik veren Me´yus eden
YESBEHUN Yüzerler (manasında)
YE´S-EFZA Kederi, ye´si ve elemi artıran
YESER Kolaylık, sühulet * Birinin sağ tarafından gelme * Yün, ip gibi şeyleri bükme
YESİR Az şey, az, kalil * Kumarbaz * Kolay
YESR Öldürmek
YESRİB Medine-i Münevvere´nin müslümanlıktan evvelki ismi (Bak: Medine)
YESSİR Kolaylaştır (meâlinde duâ)
YESTEUR Medine yakınında bir yer * Deve sağrısına yapılan palas * Belâ * Bâtıl * Misvak ağacı
YESUR Kumarbaz
YEŞB (YEŞF-YEŞM) Yeşim denilen taş
YEŞK f Köpek dişi adı verilen sivri diş
YETAMA (Yetim C) Yetimler Babaları ölmüş çocuklar
YETEM (Bak: Yütm)
YETİM Babası ölmüş olan çocuk * Tek, eşsiz, yalnız (Çocuk baliğ olduktan sonra yetimlik ondan kalkar Anası ölene ise daha çok öksüz denir)
YETİM-ÜT TARAFEYN Anası ve babası ölmüş çocuk Anadan babadan yetim kalmış çocuk
YETİME Yetim kız * Eşsiz
YETİM-HÂNE f Yetim çocukların bakılıp beslendiği yer
YETN Doğum ânında çocuğun ayaklarının evvel çıkması
YETU´ Sütleğen otu
YEUK Nuh Aleyhisselâm´ın kavminin putlarından bir putun ismi
YEUS (Ye´s den) Ümitsiz, ümidi kesilmiş, me´yus