Osmanlıca Sözlük Lügat Z Harfi

Z Harfi

ZE´C şiddetle emme, yutma * Doldurmak
ZECA (Zecven - Zeccâ - Eczâ) Sevketmek, yürütmek * Def etmek
ZECA´ Hüküm geçmek * Kolaylık
ZECC Süngünün arkasıyla vurmak * Atmak * Deve kuşunun yelmesi
ZECCA´ Adımı birbirinden uzak olan
ZECCAC Şişeci Camcı Sırça işleri yapan
ZECEC Kaşın uzun ve ince olması
ZECEL Avaz, ses, savt * Mübâlağa ile çağırmak
ZECL Atma
ZECME Kelime
ZECR Menetme, engel olma Nehyetme * Zorlama, zorla yaptırma * Önleme Sıkma * Kovma Eziyet etme * Angarya olarak çalıştırma * Köpek balığı * Çağırma * Sürme
ZECRE Çağırmak, bağırmak, sayha * Men´etmek, engel olmak
ZECREN Zorlayarak, zorla * Ceza olarak * Engel olarak, menederek
ZECRÎ Cebren, zorlayıcı olarak
ZED f Vurma, dövme
ZED "Vurucu, vuran" mânasına gelir ve birleşik kelimeler yapılır Meselâ: Guş-zed $ : Kulağa çalınan Zeban-zed $ : Yayılmış söz
ZEDE (Zed) f Birleşik kelimeler yapılarak, "vurulmuş, çarpılmış, tutulmuş" manalarına gelir Meselâ: Musibet-zede $ : Musibete uğramış
ZEDEGÂN (-zede C) f Tutulmuşlar, çarpılmışlar, uğramışlar mânalarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır
ZEDERGÂH (Bak: Zidergâh)
ZEELAN Yab yab yürümek
ZEFER Kötü koku
ZEFER Ağaca vurulan payanda, destek
ZEFERAT Soluk almalar
ZEFF Kişinin nikâhlısını kocasına teslim etmek
ZEFİF Çabuk davranan Çevik * Deve kuşunun yelmesi * Gelini kocasına göndermek * Hızla gitmek
ZEFİR Çok şiddetli ses * Hıçkırıkla nefes vermek Göğüs geçirmek * Ağlatmak * İnlemek * Ateş gürültüsü * Eşek anırtısının evveli * Belâ
ZEFİRR Uzun boylu yiğit * Kuvvetli deve
ZEFN Raksetmek, dansetmek
ZEFR Yükseltmek * Yük getirmek
ZEFUR Kir, pas, vesah
ZEFZEFE Titreme, sarsılma