Osmanlıca Sözlük Lügat Z Harfi

Z Harfi

ZÛ-ZENEB Kuyruklu Kuyruğu olan
ZÜ- "Sâhip, mâlik" mânasına gelir ve birleşik kelimeler yapılır
ZÜ-L CELAL Celal sâhibi
ZÜAF Tez, acele, hızlı seri
ZÜAF Ağu Zehir
ZÜBAB(E) Sinek
ZÜBAB Şom Şer, kötülük Kovmak, uzaklaştırmak
ZÜBAD Bir ot cinsi
ZÜBALE Mum Kandil fitili
ZÜBANA Yılan boynuzu * Akrebin kuyruğu ucundaki dikeni
ZÜBBAD Değersiz şey * Kaymak
ZÜBD Tereyağı, kaymak
ZÜBDE (C: Zübüd) Netice, sonuç, hülâsa * Bir şeyin en mühim kısmı * Kaymak * Her nesnenin iyisi ve hâlisi
ZÜBDE-İ KEMÂL Kemâlin en ileri derecesi
ZÜBDE-İ MAKAL Sözün özü
ZÜBDÎ Tereyağıyla ilgili, tereyağına ait Tereyağlı cisimler
ZÜBED (Zebed C) Köpükler * (Zübde C) Özler, özetler, zübdeler, neticeler
ZÜBEH Bir ot
ZÜBEYR (Zübür den) Yazılı küçük şey
ZÜBEYR BİN AVVAM (RA) Sahabe-i Kiramdan ve Aşere-i Mübeşşeredendir Erkeklerin beşincisi olarak onbeş yaşında iken İslâmiyeti kabul etti Resül-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm´ı muhafaza için ilk kılıç çekenlerdendir Bütün gazalarda bulunup çok yara aldı Mısır´ın Fethinde bulundu Çok zengin olduğu hâlde bütün varını İslâmiyete fedâ etti Namaz kılarken şehid edildi (Hi: 67) Namazını Hz Ali (Radıyallahü anh) kıldırdı
ZÜBRE (C: Züber) Büyük demir parçası (Örs mânasına da gelir)
ZÜBUL Sararıp solma Buruşma * Pejmürdelik
ZÜBUL-YAFTE f Gübrelenip kuvvetlenmiş olan
ZÜBUR (Zibr C) Mektuplar Kitaplar
ZÜBÜR (Zebur C) Kitaplar Mektuplar
ZÜBYE (C: Zübâ) Tepe
ZÜCAC(E) Cam, şişe, sırça
ZÜCACÎ Camcı, şişeci, sırçacı
ZÜCACİYYE Cam veya sırçadan yapılı kaplar
ZÜCAL Oyuncu güvercin
ZÜCC (C: Zicce-Zicâc) Süngü arkasının demiri * Dirsek kenarı * Ok demiri
ZÜCLE (C: Zücül) İnsanlardan bir taife
ZÜCUR (Zecr C) Yasak etmeler, mâni olmalar, önlemeler Zorlamalar Eziyetler Kovmalar
ZÜFF (Züfâf) : Az, kalil
ZÜFFE Bölük, zümre
ZÜFR Ulu kişi, seyyid
ZÜFRE (C: Zeferât) Kükremek Gürlemek * Nefesi içeri çekip göğsünü öttürmek * Gam, tasa * Atın orta yeri
ZÜFYAN Rüzgârın şiddetle esip sürüp götürmesi