Tarih Deyimleri Terimleri V

Tarih Deyimleri Terimleri V

VAHDETİ VÜCUD : Yaratanla yaratılanın bir oluşunu, tek kaynaktan geldiğini savunan tasavvuf görüşü (Vahdaniyet: Tann'nın 'Birliği)
VAİZ : Camilerde Müslümanlar'ı aydınlatmak için konuşma yapan, dinî öğütler veren kimse (Vaizin verdiği öğütlere 'va'z, vaiz' denir)
VAKA-YI HAYRİYE : Hayırlı olay: Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılması olayı için kullanılan deyim
VAKANÜVİS : Osmanlıiar'da 18 yüzyıldan itibaren resmî tarihçilere verilen isim (Olayları yazan)
VAKIF : Kamunun (ammenin) yararına ayrılan taşınır ya da taşınmaz mal (Vakıflar tüzel kişiliğe sahiptir)
VALİDE SULTAN : Padişah annelerine verilen unvan
VARİDAT : Gelirler (Varidatçı: Maliye Nazırlığı'nda devletin gelir işlerini yürüten memur)
VEHHABİLİK : Onsekizinci yüzyılda Arabistan'da, Abdülüvehhab tarafından kurulan mezhep (Bugün Suudi Arabistan'da bu mezhepten olanlar çoğunluktadır)
VELÎ : Tasavvufta, gizli bilgilerle donanmış, dünya nimetlerine önem vermeyen Allah'a yaklaşan ve Allah tarafından korunduğu kabul edilen kimse Ermiş Yatır (Çoğulu: Evliya)
VELİAHT : Bir hükümdarın yerine geçecek olan prens veya şehzade
VELİYULLAH : Allah'a yakınlık kazanmış kimse
VERASET : Bir kimsenin para, mal ve haklarının kendi soyundan veya neslinden olanlara geçmesi (Hükümdarlık unvan ve haklarının kendinden sonra gelenlere miras yoluyla geçmesi)
VEZİR : Osmanlılar'da sadrazamlıktan sonra gelen en yüksek rütbe (Vezirler arasında da rütbe farkı vardı)
VEZİR-İ ÂZAM : Onyedinci yüzyıl ortalarına kadar 'Sadrazam' yerine kullanılan unvan veya sıfat (En büyük vezir)
VİLÂYET : Osmanlılar bu ismi eyaletler için kullanırlardı 'Sancak' ise bugünkü 'il' anlamına geliyordu
VİRE VİRA : Kuşatılan bir kalenin teslim şartı (İki taraf arasında müzakere yoluyla tespit edilirdi)
VOYVODA : Boğdan ve Eflak eyaletlerinin başında bulunan ve genellikle o ülkelerin hanedanından olan genel vali (Eyaleti padişah adına bunlar idare ederdi)