Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi

M Harfi

MI´CAZ Mak´adı büyük olan
MIGREFE (C: Megârif) Kepçe
MIGŞA Bahadır, kahraman
MIGTAS Burun, göz çanağı
MIHBASA (C: Mehâbıs) Helva küreği
MIHBAT Davar için ağaçtan yaprak dökmekte kullanılan sopa
MIHBAZ (C: Mehâbız) Hallaç tokmağı
MIHCEN (C: Mehâcin) Çomak * Başı eğri ağaç
MIHDAME Hizmeti çok olan kişi
MIHFAK Enli yassı kılıç
MIHKAN (Mıhkana) Şırınga Tenkıye âleti
MIHLAC Yufka oklavası * Yün ve pamuk atacak âlet, hallaç tokmağı
MIHSAL Kilit * Zenbil
MIHTAB Balta gibi odun kesmekte kullanılan âlet
MIHTAT Cetvel tahtası
MIHZAK Makat
MIKASS (C: Makâs) Kesecek âlet, mikrâz
MIKATTA Üzerinde kamış kalemlerin uçları kesilen sedef, kemik, ağaç, fil dişi veya mâdenden yapılan âlet
MIKBES (MIKBÂS) (C: Mekâbis) Ateş parçası
MIKDEHA (C: Mekâdih) Kepçe * Çakmak
MIKLA´ Sapan
MIKLA´ (Mıklât) (C: Mekâli) Çelik çeldikleri ağaç * Kebap tavası
MIKLAD (C: Mekâlid) Anahtar, miftah Kilit dili * Hazine
MIKLAT Evlâdı yaşamayan kadın * Bir kez doğuran ve daha hâmile olmayan deve
MIKLEB Eski kitap ciltlerinin sol kenarındaki kapak Ekseriya okunan yer belli olsun için araya konurdu* Saban demiri
MIKLEM (MIKLEME) (C: Mekâlim) Kalem koyacak kap, kalemlik
MIKMA´ (C: Mekami´) Fil başına vurdukları demir çomak
MIKMAA (C: Mekami´) Gürz ve topuz gibi parçalayıcı ve yarıcı silâh
MIKNA´ (Mıknaa) (C: Mekani´) Başörtüsü
MIKNATIS yun Demir ve benzeri mâdenleri kendine çekici hususiyeti bulunan câzibe * Başka te´sir altında kalmadan kuzey ve güney kutuplarına doğru yönünü değiştiren demir çubuk (İki kutbu bulunan bu mıknatıslı çubuğun şimale bakan kısmına şimal (kuzey) ucu, cenuba çekilen ucuna da cenub (güney) ucu diyoruz * Mağnetik oluş
MIKNATISİYYET Mıknatıs kuvveti ve hassası
MIKNEB (C: Mekanib) Otuz kırk kadar olan at sürüsü * Avcılar torbası
MIKNEVA Hizmet eden, hizmetçi
MIKRA´ Balta gibi bir âlet olup, onunla taş parçalanır
MIKRA´ Hekimlerin, hastanın vücudunu dinledikleri âlet
MIKRAME Nakışlı eşarp Mendil Havlu Peştemal
MIKRAZ (C: Mekariz) Makas Kesecek âlet
MIKTAL (C: Mekâtıl) Bıçkı
MIKTARE Kuş ayağına yapılan köstek * Kelepçe
MIKVEM (C: Mekâvim) Saban ağacının tutulacak yeri
MIKVES Yay kabı
MIKZAF Kayık küreği
MIKZEF Tanbur
MI´LA Çulhaların çukur içinde ayak ile basıp oynadıkları nesne
MI´LAK (MA´LUK) (C: Meâlik) Üzengi kayışı * Üzüm hevneği * Et ve üzüm asılan çengel
MINKARÎ Gaga biçiminde Gagaya benzer olan * Gaga ile alâkalı
MINTAKA (Mıntıka) Muayyen bir yer Havali Taraf Kısım Kuşak Kenar Yeryüzünde bir kısım Bölge
MINTAKA-İ MEMNUA Yasak bölge
MINTIKAT-ÜL BÜRUC Burçlar mıntıkası Coğ: Oniki burcun bulunduğu tutulma dairesi (Bak: Büruc)
MINTIKA-İ HARRE Sıcak mıntıka Ekvator iklimi olan yerler Hatt-ı istiva mıntıkası
MINTÎK Çok düzgün konuşan
MINZAR Röntgen * Bakma âleti
MIS´AD Merdiven Yükseğe çıkmakta kullanılan âlet Asansör
MI´SAM (C: Meâsım) Kolun bilezik takacak yeri
MI´SAR (C: Meâsır) Yeni hayız görmüş ve büluğuna yetişmiş olan kız
MISBAH Kandil Çıra Meş´ale Lâmba (Aya, güneşe, yıldızlara ve mecâzen de Resul-i Ekrem´e (ASM) bu isim verilmiştir)Sabah ve sabahat maddesinden ism-i âlettir ki; sabah gibi lâtif ve kuvvetli aydınlık veren lâmba demektir (ET)
MISBAH-ÜL MESHUR Sabahlayan, sabahlamış
MISDAGA Yüz yastığı
MISDAK (Sıdk dan) Bir şeyin doğru olduğunu isbata yarayan şey Tasdik âleti * Alâmet Tavır Tarz Düstur * Değer ölçüsü
MISDAKIYYÂT Mısdak ilmi
MISFAT Süzgeç Tasfiye âleti
MISKAB Delme âleti
MISKAL Cilâlayan, parlatan âlet * İnce Zarif
MISKAT Su kovası
MISGAR Sarı yüzlü
MISKA´ (C: Mesâki) Fasih dilli, güzel sesli kişi
MISR (C: Emsâr) İki şey arasındaki perde, hâil * Memleket Şehir * Afrika´nın şimalinde bir memleket ismi * Bir hububat adı
MISRA´ Kapı kanadı * Edb: Bir manzum yazının her bir satırı Tam bir vezin ölçüsüne göre tanzim edilmiş söz
MISRÂ-İ ÂZÂDE Edb: Başlıbaşına mânası bulunan mısra
MISRÂ-İ BERCESTE Edb: En güzel ve en kuvvetli olan mısra
MISRAM (C: Mesârim) Orak
MISRAN Basra ile Kufe şehirleri
MISRÎ (Mısriyye) Mısırlı * Mısır ülkesiyle alâkalı
MISTABA (C: Mesâtıb) Peyke, sedir
MISTABANİŞİN f Sedirde oturan
MISTAR Yazının güzelliğine, düzgünlüğüne yarayan âlet Yazı yazarken satırları doğru gösterebilmek için lâzım olan çizgileri yapmağa yarayan âlet * Sıvacıların bir âleti
MISTAR-I HİKMET Hikmetin mıstarı
MISVA Uylukları zayıf ve etsiz olan kadın
MISVAT Çok haykıran, çok bağıran * Ses kuvveti
MISVELE (C: Mesâvil) Harman süpürgesi
MISYAF Yaz günlerinde çok yağmur yağan yer * Sakalı ağarmayınca evlenmeyen erkek
MISYED(E) Av avlamağa mahsus âlet Tuzak, kapan
MIŞAT (Mışt C) Taraklar
MIŞMIŞ Zerdali, erik veya kayısı
MIŞRAK Güneşi bol olan yer
MI´TA (C: Mıât-Mıâtâ) Bahşişi ve hediyesi çok olan kişi
MIT´AM Çok yemek yediren
MIT´AM Çok yeyici, fazla yiyen
MIT´AN (C: Metâin) At sürücüsü
MI´TAR (C: Meâtır) Devamlı güzel kokular sürünen
MITFEHA Kevgir
MITHAN Değirmen
MITHAR Uzağa giden ok
MITHERE Su kabı Matara
MI´TÎR Güzel kokular sürünen
MITLA (C: Metâli) Dikenli otlar biten yumuşak yer
MITLAK Sık sık kadın boşayan erkek
MITMER Yapı ipi
MITRAB Neşeli adam Neşesi bol kimse
MITRAK(A) (C: Metârık) Sopa, değnek * Tokmak * Mızrak * Çekiç
MITRED (C: Metârıd) Avın ardından atılan kısa süngü
MITREDE Yünden veya haz denilen kumaştan yapılan elbise
MITRÎ Cendereci
MITV (C: Mitâ) Hurma salkımı
MITVA´ Çok muti´, çok itaatli
MI´VEL (C: Meâvi) Sivri külünk ve balta
MIZFAR Zafer kazanan Galib olan Asma çubuğuna sarmaşık gibi sarılan filiz
MIZMAR (C: Mezâmir) Koşu meydanı Yarışma sahası
MIZRAB (MIZRÂB) (C: Medârib) Saz zahmesi (Onunla saz çalarlar)
MIZRAK Ucu sivri uzun saplı harp âleti Kargı
MIZREB Büyük çadır, oba
MIZYA´ Malını çok harcayan kimse Malını fazlaca zâyi eden adam
MIZZ Yemeğin lezzetinden ağzını şapırdatmak
MİA Günlük adı verilen zamk
Mİ´ (C: Em´â) Bağırsak
MİÂ-İ A´VER Körbağırsak
MİÂ-İ GALİZ Kalınbağırsak
MİÂ-İ İSNÂ-AŞER Oniki parmak bağırsağı
MİÂ-İ RAKİK İncebağırsak
MİAD Vaad edilen gelecek zaman veya yer * Müsaade edilen zaman * Kıyâmet Mahşer * Vaad Müddet
MİÂÎ (Miâiyye) Bağırsakla alâkalı
MİAT (Mie C) Yüzler Yüz sayıları
Mİ´BER Suyu geçmeğe yarıyan kayık, sal gibi vâsıtalar * Köprü Su geçme geçidi
Mİ´BER (Mi´bere) İğne kutusu, iğne kabı
MİBLA´ (Bel´ den) Obur
MİBNAH Heybe
MİBRED Eğe * Eğe cinsinden bir yazı âleti
MİBREE Kalemtraş Kalem açmağa yarıyan âlet
MİBTAN Çok yemekten karnı şişen etli ve yağlı kişi
MİBVEL (Mibvele) Sidik kabı Küçük abdest edilecek delikli taş veya oluk
MİBZA´ Kan almakta kullanılan âlet Neşter
MİBZAG Nişter, kan alacak âlet
MİBZEL (C: Mebâzil) Süzgeç
MİBZELE (C: Mebazil) Her gün giyilen kaftan, günlük elbise
MİBZER Tohum ekmekte kullanılan bir âlet
MİCDAF (C: Mecâdif) Sandal, kayık küreği
MİCDAH (C: Mecâdih) Kavut karıştırdıkları ağaç * Menazil-i Kamerden bir yıldız
MİCDAR Bostan korkuluğu Korkuluk
MİCDEL (C: Mecâdil) Köşk, kasır, kâşâne
MİCENE (C: Mevâcin-Meyâcin) Kassar tokmağı
MİCENN Kalkan, siper
Mİ´CER Bir cins kadın başörtüsü Eşarp
MİCERR Gem çenberi * Matkap kayışı
MİCERRE (C: Mecirr) Yer düzeltilen sürgü * Demir kürek ("Bel" denir)
MİCESSE Ağaç budamada kullanılan keskin demir
MİCEŞŞ El değirmeni
MİCHAR Yüksek sesle konuşan
MİCLAT Ağaç budamada ve bağ filizini kesmekte kullanılan demir
MİCMER İçinde tütsü yakılan bakır yahut bronzdan küçük şamdan şeklindeki aletin adıdır "Buhurdan" da denilir
MİCR Çenber
MİCREFE (C: Micref-Mecarif) Ateş küreği
MİCSED Cesede yapışık olan elbise
MİCVAD Güzel şiirler söyliyen şâir
MİCVEB Bir şey kesmeye yarıyan demir
MİCVEL Gömlek * Küçük esvap * Kalkan
MİCZAF (C: Mecâzif) Gemi küreği
MİCZAM Pek keskin kılıç
MİCZEM Çok keskin kılıç
MİDA´ Bir şeyin son bulduğu yerin sonu * Yolun sıklaştığı yeri
MİDA´ (MİDEA) (C: Mevadi´) Eski kaftan, eski elbise
MİD´A(T) Şehrin burcu
MİDAD Yazı mürekkebi Mürekkeb
MİDADİYE Mürekkep konan şey Mürekkep hokkası
MİDAE Kırba Deriden su kabı İbrik Matara * Çeşme lülesi * Abdest alınan yer
MİDAKA (MİDAKKA) Kendisiyle bir şey dövülüp ezilen şey Havan
MİDANEM f Biliyorum
MİDARE Çuvaldız gibi bir demir (Kadınlar onunla saç düzeltirler)
MİD´AS Çok işlek olduğundan yumuşamış olan yol
MİDAS Pabuç
MİDDE Cerahat, irin
Mİ´DE (C: Miad) İnsan ve hayvanlarda, yenen şeyleri hazmetmek vazifesi olan bir iç uzvu
MİDE-NÜVAZ Mide okşayan (maydanoz)
MİDEVÎ Mide ile alâkalı mideye ait * Mideye yarar
MİDFA´ (C: Medâfi´) Ask: Top
MİDHANE Buhurdan
MİDHAT Medhetme, övme
MİDHATGER f Övücü, medhedici
MİDİLLİ At cinsinin küçük çaptaki nev´ine verilen addır Bu türlü atlar Midilli adasında yetiştirildiği için bu adı almıştır
MİDKAS İpek
MİDLES (C: Medâlis) Def´edecek yer
MİDMAK Binanın iskeleti
MİDMEK (C: Medâmik) Ziynet verecek âlet * Haberi şâyi eden, duyuran nesne
MİDRA Boynuzdan veya demirden çuvaldız gibi bir nesne (Kadınlar onunla saçlarını düzeltip islâh ederler ve tarakla da tararlar)
MİDRAR Yağmur yağdıran bulut * Çok su döken
MİDRAS Okuma yeri * İçinde Tevrat dersi verilen ev
MİDRE Bahadır, kahraman
MİDREBE Demir yerine ucuna boynuz takılan süngü
MİDVEK Bir şey ezmekte kullanılan taş
MİDYAN (C: Medâyin) Daima borç eden kimse
MİE Yüz Yüz sayısı
MİETEYN İki yüz (200)
MİFAD Kebap demiri
MİFER Hizmetkâr, hizmetçi
MİFEZZA Tokmak
MİFRAK (C: Mefârik) Başın ortası (saçın bölük olduğu yerdir)
MİFRAS (MİFRÂS) (C: Mefâris) Gümüş kesecek âlet * Demir
MİFSAD Kan almakta kullanılan âlet Neşter
MİFSAL Dil, lisan
MİFTAH Açan âlet Anahtar Kilidleri açan anahtar
MİFTELE Yün eğirmekte kullanılan çatal değnek
MİFZAL Fazilet ve şeref sahibi
MİFZAL Gündelik iş elbisesi
MİG f Duman, sis, duhân * Kara bulut
MİGDAD Çok gadaplı, çok kızgın
MİGFER Ateşli silâhların icadından evvel, muharebede kılıç, mızrak ve ok gibi harp âletlerinden korunmak için başa giyilen bir nevi başlık idi Miğfer, zırh ile beraber bir bütün teşkil ederdi Osmanlı miğferleri çeşitli şekillerde olmakla beraber genel olarak iki kısma ayrılırdı Bir kısmı ince bakırdan, diğer kısmı ise çelikten yapılırdı Miğfer; tepesi sivri fes biçiminde idi Asıl tepeye gelecek yer temrenle süslenir, temrenin ucu kâh sivri olur, bazan da lâfza-i Celâl ve bazı kere de hilâl ile son bulurdu
MİGFERÎ Miğfer şeklinde olan, miğfer biçiminde olan * Miğferle ilgili
MİGLAK (C: Megalik) Kilit, mandal
MİGNAK f Dumanlı, sisli Bulutlu
MİGSEL Tas, ibrik Yıkanmada kullanılan kab
MİGVEL (C: Megavil) İnce kılıç Hançer
MİGZEL (C: Megazil) İplik eğirmekte kullanılan âlet iğ
MÎH f Çivi, mıh Kazık
MİH (C: Mihâ) f Ulu, büyük Azim, kebir
MİHA Yaş değnek
MİHAD Yer Arz * Beşik * Döşeme Döşek
MİHADDE Baş ve yüz altına koydukları yastık * Kazma * Balta
MİHAFFE Mahfe Katır veya develerin sırtına konulan ve iki kişinin oturabileceği büyüklükte olan sepet
MİHAH (Muhh C) Beyinler * İlikler
MİHAİL Resul-i Ekremin (ASM) geleceğini haber veren ve bir ismi de Mişâil olan eski zaman Peygamberlerinden bir Zâttır Kitabının 4 bab´ında: "Ahir zamanda bir ümmet-i merhume kaim olup, orda hakka ibadet etmek üzere, mübarek dağı ihtiyar ederler Ve her iklimden oraya birçok halk toplanıp Rabb-ı Vâhide ibadet ederler O´na şirk etmezler" diye bahsetmiştir(İşte şu âyet, zâhir bir surette dünyanın en mübarek dağı olan Cebel-i Arafat ve orada her iklimden gelen hacıların tekbir ve ibadetlerini ve ümmet-i Merhume nâmıyla şöhret-şiar olan ümmet-i Muhammediyeyi (ASM) tarif ediyor M)
MİHAK (Mahâk-Muhâk) Her arabi ayın son üç gecesi
MİHAL Kuvvet Azab Ukubet
MİHAMME Küçük bakır ibrik
MİHAMME Yer süpürgesi
MİHAN (Mihnet C) Mihnetler, sıkıntılar
MİHAN (Mih C) Ulular, büyükler
MİHANİKÎ KIRAET Kelimeleri, terkibleri doğru telâffuz etmekle beraber ezber dersi dinletiyormuş gibi çabuk çabuk okumaktır Böyle okuyuş dinleyene bir şey anlatmaz Ancak okuyanın mevzuu kavramış olduğunu anlatır Öyle kıraet bir makinanın duygusuz işlemesine benzetilir
MİHANİKİYYET yun (Mihanik den) Makine sanayiini ihate eden fen ve ilimler Makine gibi cansız şeyler * Cansız ve duygusuz fakat ahenkli hareket ve hareket kabiliyeti
MİHAR (Mühür C) At yavruları Taylar
MİHAŞŞ(E) Ot biçtikleri âlet Orak ve tırpan * Ot koydukları kap
MİHATT Deriden kıl ve yün yolacak demir
MİHAZ Çizme mahmuzu
MİHBAZ (C: Mehâbiz) Hallaç tokmağı
MİHBEB Tâne tâne kesecek âlet
MİHBERE (C: Mehâbir) Mürekkep koydukları kap
MİHCEM(E) (C: Mehâcim) Hacamat şişesi * Çekip emmeğe mahsus âlet
MİHDA İçine hediye konulan kap
MİHEK f Küçük çivi * Karanfil
MİHEN (Bak: Mihan)
MİHENK (Mihek) Altının ayarını anlamaya mahsus bir taş Ölçü İyiyi kötüyü ayıran, ayar âleti * Mc: Bir insanın kıymetini, ahlâkını anlamaya yarayan vasıta
MİHFAR Toprak kazan âlet Kazma
MİHFEN Değirmen sepeti
MİHFER(E) (C: Mahâfir) Kazma Bel
MÎHÎ f Çivi şeklinde Çiviye âit
MİHÎN (Mihine) Daha büyük, daha ulu
MÎHKADEM f Ayağı kırık
MİHLA(T) İçine yulaf koyup davara vermekte kullanılan torba
MİHLAF Vaadinde çok hilâf eden, sözünde durmayan kimse
MİHLAK Ustura
MİHLEB (C: Mehâlib) Yırtıcı kuşların tırnağı, pençesi * Orak, bıçak
MİHLEB İçine süt sağılan kap
MİHMAN f Misafir
MİHMANDAR f Misafire hizmet ve yardım eden Misafiri ağırlayan
MİHMANDAR-I KERİM Dünya misafirhanesinde kullarına yardım ve in´am eden Rabbimiz, Allah (CC) * Müslümanlara dünya misafirhanesinde rehberlik eden, Hazret-i Peygamber (ASM)
MİHMANDARÎ f Mihmandarlık Misafir ağırlayıcılık
MİHMANHANE f Misafirhane Misafir edilecek yer Otel * Mc: Dünya
MİHMANÎ f Mihmanlık, misafirlik
MİHMANNEVAZ f Misafire iyi muamele ederek ikram eden Misafir ağırlayan
MİHMANPERVER f Misafir ağırlayan, misafire ikram eden, misafir seven
MİHMANPERVERÎ f Misafirperverlik, misafir ağırlayıcılık
MİHMANSERAY f Misafirhane Otel * Mc: Dünya
MİHMEL (C: Mehâmil) Kılıç bağı * Büyük mahfe
MİHMER (C: Mehâmir) Semer atı
MİHMEZ (MİHMÂZ) Çizme mahmuzu
MİHNEKA (C: Mehânık) Maktul * Gerdanlık * Boğacak âlet
MİHNET Zahmet Eziyet Dert Belâ * Mc: Tecrübe, sınamak
MİHNET-ÂBÂD f Keder, mihnet ve gam dolu olan yer * Mc: Dünya
MİHNETDİDE f Musibete uğramış Keder ve mihnet görmüş
MİHNETGÂH f Keder, gam ve mihnet çekilen yer * Mc: Dünya
MİHNETKEDE f Gam ve keder çekilen yer Nihnet yeri * Mc: Dünya
MİHNETKEŞ f Keder, eziyet ve mihnet çeken
MİHNETZEDE f Afet ve belâya uğramış Keder, mihnet ve musibete giriftar olmuş
MİHR (Bak: Mehr)
MİHRAB Camide imamın namaz kılarken cemaatin önünde durduğu yer * Şiddetli harbeden cengâver Bahadır * Evin şerefli yüksek yeri, çardak * Meclisin sadrı ve ekrem mevzii * Mc: Harb âleti * Orman * Melikin hususi makamı * Mc: Şeytan ve hevâ ile muharebe edecek yer * Ümit bağlanan yer
MİHRAB-I CEMŞİD Güneş, Şems
MİHRACE (Hind´ce: Mahraca) Hindistan´da Hindu dininden olan hükümdarların büyüklerine verilen ünvandır Hindu kral
MİHRAF Hekimin yarayı muâyene ettiği âlet
MİHRAK Çok hareket eden * Hareket âleti Karıştıracak nesne
MİHRAK Fiz: Küre içi biçiminde (içbükey) bir aynaya müvâzi (paralel) gelen ışıkların, aksettikten sonra toplandıkları nokta Yakıcı nokta * Hareket merkezi
MİHRAKÎ Mihrak noktasına âit
MİHRAK (C: Mehârik) Ağaç kılıç * Yırtıp parçalayacak âlet
MİHRAS (C: Mehâris) Dibek taşı
MİHRAT Tennur odunu karıştırdıkları âlet * Çiftçi sabanı
MİHRAT (C: Mehârit) Her yıl derisi kavlayıp soyulmak âdeti olan yılan
MİHRBAN f Merhamet ve şefkat sahibi Muhabbetli, sevimli, yumuşak huylu ve güleryüzlü
MİHRBANÎ f Dostluk, muhabbet, sevgi
MİHRE f Acemi ördekleri avlamak için su kenarlarına bağlanan ördek
MİHREF (C: Meharif) İçine yemiş koydukları kap
MİHREZ İğne, ibre
MİHRGAN f Sonbahar Güz mevsimi * Eski İranlıların iki büyük bayramlarından birinin adı
MİHRNAZ f Naz güneşi Çok nazlı
MİHSAD Ekin orağı
MİHSAF (C: Mehâsıf) Biz dedikleri ince uzun demir
MİHSAL Ok yapılan demir
MİHSAL Keskin kılıç
MİHSARRE Bir kimsenin elinde tuttuğu sopa veya değnek
MİHSERE Süpürge
MİHŞAH (C: Mehâşi) Kaba kilim
MİHTAB Balta Odun kesmekte kullanılan âlet
MİHTAT Cetvel tahtası
MİHTER (C: Mihterân) Daha büyük Daha ulu
MİHTERÂN (Mihter C) f Daha büyükler
MİHTERÎ f Büyüklük, ululuk, azimlik
MİHVAL Çok hilekâr Hileci Dolandırıcı
MİHVEKA Süpürge
MİHVER Dünyanın kuzey ve güneş kutbu arasından geçtiği farz olunan hat, dönen bir şeyin ortasından geçen mil Düzgün geometrik şekilleri iki eşit kısma ayıran doğru çizgi Çark ve tekerlek gibi dönen şeylerin ortasından geçen mil Merkez * Mat: Üzerinde bir müsbet ciheti var farzedilen sonsuz hat * Kağnı arabasının dingili
MİHVER-İ ÂLEM Arzın merkezinden geçerek semâ küresini her iki tarafta kesen mevhum hat
MİHVER-İ HAREKÂT Askeri harekâtın yapıldığı yer
MİHVER-İ ARZ Arzın kuzey ve güney kutupları arasında uzanıp, merkezden geçtiği farz olunan hat
MİHVER-İ NEBAT Kök, gövde ve yaprakların tamamı
MİHYAC Şiddetli * Çok, ziyâde, fazla
MİHYAF Tez susayan davar
MİHYAL Bir yıl ekilip, bir yıl ekilmeyen arazi
MİHYAT İğne
MİHZA (MİHZAB) Ateş karıştırmakta kullanılan ağaç
MİHZAB Boyacıların elbise boyadıkları küp
MİHZAC Çamaşır tokacı
MİHZAK Çok gülen kadın
MİHZAR Mânâsız ve saçma sapan sözler konuşan