11-04-2012
|
#10
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Osmanlıca Sözlük Lügat U-Ü Harfi
U-Ü Harfi
ÜBAB Şiddetli ve taşkın sel suyu
ÜBATİR Akrabasını arayıp sormayan kişi
ÜBBEHET Ululuk, büyüklük, azamet
ÜBEYD (Abd dan) Kölecik, kulcağız
ÜBHET (Bak: Übbehet)
ÜBNE (C: İben) Ağaç boğumu
ÜBUD Ürkmek
ÜBÜLLE Basra yakınında bir harap şehir * Bir miktar hurma
ÜBÜVVET (Eb den) Babalık, atalık
ÜBÜVVETEN Babalık sıfatıyla Atalık cihetiyle
ÜCAC Tuzlu, acı su
ÜCAHİN (C: Acâhine) Hizmetkâr * Aşçı Dost * Deyyus
ÜCEM (Ecme C) Sık ağaçlık yerler
ÜCRA f Pek uçta ve kenarda olan Uzak (Bu kelime, Arapça zannedilerek "hücra" yazılması yanlıştır)
ÜCRET Hizmet karşılığı verilen şey
ÜCUM Kale
ÜCUN Suyun renginin ve tadının bozulması
ÜCUR (Ecir C) Ecirler, sevablar
ÜCURAT (Ücret C) Ücretler
ÜCÜMM Medine ehlinin taştan yaptıkları hisar * Sığınacak yer * Damlı dört köşeli ev
ÜDEBA (Edib C) Edibler, edebiyatçılar * Edeb sâhibleri Zarif kimseler
ÜF Kulak kiri * Tırnak arasında olan kir * Hüzün ve kedere işaret eden kelime
ÜFÇE f Bostan korkuluğu
ÜFF Of!
ÜFFE Necis, pis
ÜFHUD Yetişmiş çocuk
ÜFHUS (C: Efâhis) Kayalarda olan kuş yuvası
ÜFKUHE Şaşılacak şey
ÜFN Hamâkat, ahmaklık
ÜFNUN Hâl Nev, çeşit Saçma sapan söz Dedikodu
ÜFTADE f Düşmüş Fakir, biçare * Âşık, tutkun
ÜFTADEGÂN (Üftade C) f Düşkünler Tutkunlar Âşıklar
ÜFTADEGÎ f Düşkünlük, biçarelik
ÜFTAN f Düşen Düşerek
ÜFUK (Efk) Yalan söylemek * Kaçmak * Bir işten sapmak
ÜFUL Batmak, kaybolmak * Mc: Ölmek
ÜF´ULE Vazife, görev
ÜF´UVAN Erkek yılan
ÜFÜRRE Karışmak
ÜHBE Yolculuk veya asker için hazırlanmış elbise ve malzeme * Süt
ÜHCİYYE (Ühcüvve) Hicvetmeğe sebep olan şey
ÜHCÜVVE Hicvetmeğe sebep olan şey * Yerme, hicvetme
ÜHKUME Alaylı söz veya hal
ÜKEL (Ükle C) Lokmalar
ÜKİLE Gıybet
ÜKL (Ükül) Meyve, yiyecek, azık * Zekâ
ÜKLE (C: Ükel) Lokma
ÜKNE Çukur içinde olan kuş yuvası
ÜKRE Yuvarlak nesne Top * Çukur
ÜKRUME Kerem, bahşiş, lütuf
ÜKSUM Çimenlik yer Çayırı bol ve güzel olan bahçe
ÜKSUS Sarmaşık
ÜKULE Sürüden ayırıp beslenilen koyun
ÜKÜL (Bak: Ükl)
ÜKZUBE Yalan Uydurma, söz
|
|
|
|