İsimler Sözlüğü

BEYAN: (Ar) 1 Bildirme, söyleme, açıklama 2 Belagat ilimlerinden ikincisi 3 Belli apaçık - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BEYATİ: (Ar) Er 1 Gece uyuma, gece iş görme, geceyi işiyle geçirme 2 Türk müziğinin en eski makamlarından olup, hala kullanılmakta olan bir makamdır
BEYAZ: (Ar) Ka 1 Ak, en açık renk 2 Aydınlık 3 Deri rengine göre bir insan ırkı 4 Yumurta akı -Mahalli yerlerde kadın adı olarak kullanılmakladır
BEYAZIT: (Ar) Er - Ebu Yezid, Yezid'in babası, kısaltılmıştır - Arapça'dan Türkçeleşmiş
BEYBOLAT: (Tür) Er - Çelik gibi güçlü, saygın kimse
BEYBARS: (Tür) Er - (bkz Baybars)
BEYCAN: (Tür) Er - (bkz Beybolat)
BEYDA: (Ar) Ka 1 Tehlikeli yer 2 Sahra, çöl 3 Mekke ile Medine arasında düz bir yer
BEYHAK: (Ar) Er - Horasan'ın Nişabur eyaletinde bir bölge
BEYHAKİ: (Ar) Er - el-Beyhaki: Arap müellifi olup muhaddis ve Şafii fakihlerindendir
BEYHAN: (Tür) Ka - Hükümdarların üstünü Seçkin han Beyhan Sultan: Mustafa III kızı
BEYKAL: (Tür) Er - (bkz Beycan)
BEYKAN: (Tür) Er - (bkz Beycan)
BEYREK: (Tür) Er 1 Çok nazik, efendi, bey 2 Hüzünlü
BEYSAN: (Tür) Er - (bkz Beycan)
BEYSUN: (Tür) Ka - Nazik insan
BEYTİYE: (Ar) Ka - Eve ait, evle ilgili
BEYTÖRE: (Tür) Er - Baş adet, adetleri yerine getiren
BEYZA: (Ar) Ka 1 Daha ak, çok beyaz 2 Günahtan kaçınmış Günahla kirlenmemiş
BEYZADE: (Tür) Er 1 Beyoğlu 2 Soylu kimse - Farsça'dan birleşik isim olarak Türkçeleştirilmiştir
BEYZAVİ: (Ar) Er - Beyzavi (Abdullah b Ömer) İran'da yaşamış Tefsir ve Kelam alimi Şafii mezhebindendir Tefsirin yanında fıkıh usulü, kelam ve irab hakkında eserler vermiştir
BEZEN: (Tür) Ka - Süs, benek, zinet
BEZMİ ALEM: (Ar) Ka - Dünya meclisi, sohbet toplantısı Bezm-i Alem Sultan Sultan Abdülmecid'in annesi
BİCAN: (Fars) Er 1 Cansız, ruhsuz 2 Canını esirgemeyen, şehit
BİDAYET: (Ar) Ka - Başlama, başlangıç
BİDİL: (Tür) Er - Hindistan'da yerleşmiş Farsça yazan büyük Türk şairi
BİGE: (Tür) Ka - Evlenmemiş, çouğu olmamış
BİHRUZ: (Fars) Ka - İyi gün, güzel gün anlamında Bihruze Hatun: Şah İsmail'in zevcesi Çaldıran'da yenilip her şeyini bırakan Şah İsmail'in zevcesi
BİHTER: (Fars) Ka - Pek iyi, daha iyi
BİHTERİN: (Fars) Ka - En iyi, pek iyi
BİKE: (Tür) - Benzersiz, eşsiz - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİLAD: (Ar) Er - Şehirler bölge, eyalet, memleket isimlerini ifade için terkiplerde kullanılır
BİLAL: (Ar) Er - Su gibi ıslatan, ıslatış, ıslaklık Bilal b Raba: İslamın ilk müezzini, Habeş asıllı olup İslamı köle olarak ilk kabul edenlerden birisidir
BİLAN: (Tür) Er - Süslü ve işlemeli kılıç kemeri
BİLAY: (Tür) - Ay gibi asil ol - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİLDAR: (Fars) Er 1 Bel, belleyen, yer kıran, kürek çeken 2 İstihkam neferi
BİLEK: (Tür) Er - Güç, kuvvet
BİLEN: (Tür) Er - Bilgili, görgülü, anlayışlı - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİLGE: (Tür) - Bilgili, iyi geniş, derin, bilgi sahibi kimse - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır
BİLGEALP: - (bkz Bilge)
BİLGEHAN: (Tür) Er - Göktürk hakanı (683-734) Babası Kutluğ İlteriş Han'dır
BİLGE HATUN: (Tür) Ka - Kutluk Han'ın annesi Türk hükümdarı (VIIIyy-)
BİLGEKAĞAN: (Tür) Er - (bkz Bilge) Bilge Kağan (683-734) Göktürk hakanı İkinci Göktürk hanedanlığının kurucusu
BİLGEKAN: (Tür) Er - Bilgin soydan gelen
BİLGEN: (Tür) Ka - (bkz Bilge)
BİLGER: (Tür) Er - Akıllı, bilgili, bilge, bilgin
BİLGİN: (Tür) - Bilgili kişi (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır) -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİLGİNUR: (tfi) Ka - Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı
BİLGİSER: (tfi) Ka - (bkz Bilginer)
BİLGİYE: (Tür) Ka - Bilgin hanım- Yanlış yapılmış isimlerdendir
BİLGÜN: (Tür) Ka - (bkz Bilgin)
BİLKAN: (Tür) Er - Bilgili
BİLLUR: (Ar) Ka 1 Bazı cisimlerin tabi olarak aldıkları geometrik şekil 2 Duru, berrak, kesme cam, kristal 3 Necef taşı (Mec) Temiz, pırıl pırıl insan
BİLMEN: (Tür) Er - Bilen, anlayan, bilgili
BİLSEN: (Tür) Ka - Kendini bil
BİLTAY: (Tür) Er - (bkz Bilmen)
BİNALİ: (Ar) Er - Ali'nin oğlu
BİNALP: (Tür) Er - Yiğitler
BİNAY: (Tür) Ka - Bin tane ay, çok kuvvetli ışık
BİNHAN: (Tür) Ka - Hanların hanı
BİNKAN: (Tür) Er - Soylu kanlar
BİNNAZ: (Tür) Ka 1 Nazlı 2 Cilveli 3 Allah'a yalvaran
BİNNUR : (Tür) Ka 1 Nurla özdeşleşmiş 2 Bin tane nur
BİNTUĞ: (Tür) Er - (bkz Binkan)
BİRANT: (Tür) Er 1 Özel, tek yemin 2 Özelliği olan yemin
BİRAT: (Tür) Er 1 Asil, soylu, bir aileye mensup 2 İlk erkek çocuğa verilen isim
BİRAY: (Tür) Ka - Ay gibi tek, eşsiz
BİRCAN: (Tür) Er - Tek, eşsiz Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİRCE: (Tür) Ka - Tek, eşsiz, biricik
BİRCİS: (Ar) Ka - Gezegen, Jüpiter, müşteri yıldızı, bercis
BİRDAL: (Tür) Er - Bir tane, tek dal
BİRGE: (Tür) Er 1 Kamçı 2 Birlikte, beraber
BİRGİ: (Tür) Ka - Batı Anadolu'da İzmir ilinin Ödemiş ilçesinin merkezi, Bozdağ eteklerinde kurulmuştur
BİRGİT: (Tür) Er - Birleşik, birleşmiş, birlik almış
BİRGİVİ: (Tür) Er - Birgivi: Büyük din ve dil alimi (d 1522) İmam Birgivi lakabıyla şöhret olmuş, vasiyetnamesi ve ilmihali o dönem halkının ihtiyacını karşılamıştır
BİRGÜL: (Tür) Ka - Bir tane, tek gül Kıymetli gül
BİRHAN: (Tür) Er - Tek yönetici
BİRİM: (Fars) Ka - Bir tanem, biriciğim
BİRKAN: (Tür) Er - Soylu
BİRKE: (Ar) 1 Büyük havuz 2 Gölcük 3 Göğüs - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİRMA: (Hint) - Çin Hindi'nde bir yer Birmanya diye de tanınır Birmanya müslümanları ülkelerinin % 30'una ulaşmışlardır - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BİRMEN: (Tür) Er - Tek olan, benzeri olmayan kimse
BİROL: (Tür) Er - Tek ad, bir ol
BİRSEN: (Tür) Ka - Sadece sen, tek sen
BİRSEV: (Tür) Ka - Tek sevgili
BİRSİN: (Ar) Ka - Yonca
BİRTAN: (Tür) Er - Bir tane, tek
BİRUN: (Fars) Er 1 Dışarı 2 Dış harici 3 Osmanlı Devleti'nde saray dışında vazifeli memurlar
BİRÛNÎ: (Fars) Er - Reyhan Muhammed b Ahmed el-Biruni: Büyük İslam bilgini (973-Gazne 1048) İbn Sina'dan ders altı Hindistan'a gitti Sanskritçe öğrendi Pozitif ilimlerin hepsiyle ilgilendi ve bu konuda birçok kitap yazdı
BİSTAMİ: (Fars) Er - (bkz Bistem) - Bayezid Bistami: Ünlü mutasavvıf, hayatı hakkında çok az şey bilinmektedir
BİSTEM: (Fars) Er - Horasan eyaletinde El-Bürz eleklerinde bir şehir Hüsrev 2 Pervizin dayısı Bistam tarafından kurulduğu için bu ismi almıştır Elmaslanyla ünlüdür
BİŞAR: (Fars) Er 1 Esir tutsak 2 Altın, gümüş kakmalı işlemeler 3 Saçılan şey, saç 4 Güçsüz, dermansız
BİŞR: (Ar) Er - Güler yüzlü kişi, güleç, sevimli Bişr b Bera': Sahabedendir Babası Bera' b Marun Akabe beyatına katılanlardandı Bişr, iyi bir savaşçı ve okçuydu Yahudi bir kadının verdiği zehirli eti yiyince zehirlenerek şehid oldu
BİTENGÜL: (Tür) Ka - Güllerin bitmesi
BOĞAÇ: (Tür) Er - Küçük yaşta boğa öldürdüğü için kendisine bu ad verilen, Dede Korkut hikayelerindeki bir kahraman Dirse Han'ın oğlu
BOĞAÇHAN: - (bkz Boğaç)
BOĞATAŞ: (Tür) Er - Ünlü Türk beylerinden biri
BOLGAN: (Tür) Er - Eski Türk adlarından
BOLHAN: (Tür) Er - (bkz Bolgan)
BORA: (İtal) Er - Araziden çıkan şiddetli rüzgar
BORAN: (Tür) Er - Rüzgar, şimşek, gökgürültüsü, sağanak yağmurun birlikte olduğu iklim hadisesi Boran Hatun: Emevi halifesi Me'mun'un zevcesi
BORANALP: - (bkz Boran)
BORATAY: - (bkz Boran)
BOYLA BAĞA TARKAN: (Tür) Er - Anlamı iyice bilinmemekle birlikte Orhun yazıtlarında vezir Tonyukuk'a verilen unvan olarak geçer
BOYLA KUTLUG YARGAN:
(Tür) Er - Eski Türklerde birleşik rütbe unvanı Suci yazıtında Kırgız kabilesinden Yaplakar Kan Ata'nın ünvanı olarak geçer
BOYLAN: (Tür) Er - Kibirli, mağrur
BOYRAZ: (Tür) Er - Kuzey rüzgarı
BOYSAN: (Tür) Er - Uzun boylu, yakışıklı delikanlı
BOYSEL: (Tür) - Uzun boylu - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
BOZAN: (Tür) Er - Büyük Selçuklu Emiri Selçuklu Sultanı Melikşah'a büyük yardımları dokundu Kazanılan birçok zaferde etkin rol oynadı
BOZBEY: (Tür) Er - Kır beyi, gri
BOZBORA: (Tür) Er - Fırtına
BOZDOĞAN: (Tür) Er - Bir şahin türü
BOZER: (Tür) Er - Beyaz tenli
BOZKAYA: (Tür) Er - (bkz Bozer)
BOZKURT: (Tür) Er - Göktürk efsanelerinde yer alan kutsal hayvan
BOZUN: (Tür) Er 1 Büyük Selçuklu emirinin adı 2 Sürülmemiş tarla
BOZYEL: (Tür) Er - Yağmur getiren lodos rüzgarı
BOZYİĞİT: (Tür) Er - (bkz Bozer)
BÖKE: (Tür) Er 1 Kahraman, güçlü kimse 2 Önder, başkan, reis 3 Kabadayı, cesur efe 4 Güreşçi, pehlivan