İsimler Sözlüğü

C

CABBAR: (Ar) Er - (bkz Cebbar)
CABGU: (Ar) Er 1 Efendi, 2 Bey 3 İleri gelen, saygın kimse
CABİR: (Ar) Er - 1 Cebreden, zorlayan 2 Galip gelen 3 Aziz ve kuvvetli olan Allah'ın hükümlerini uygulamada güç kullanan 4 Kırıkçı, kırık sancı Cabir b Abdullah b el-Ensari: Sahabedendir (603-697) Birinci Akabe Bey'atından sonra müslüman oldu Rasulullah'ın bulun savaşlarına katıldı Sahabenin bilginlerindendi Kendisinden çok sayıda hadis rivayet edilmiştir
CABİRE: (Ar) Ka - (bkz Cabir)
CABİYE: (Ar) Ka 1 Hazine (bkz Semahat) 2 Şam'ın güneybatısında, Çavlan'da bir yer 3 Havuz
CAFER: (Ar) Er - Küçük akarsı Çay Cafer b Muhammed: Lakabı es-Sadık olup 12 imamın 6'ncısıdır Muhammed b el-Bakır'ın yerine imamete geçmiştir Cafer-i Tayyar: Hz Alinin kardeşi olup, Mute savaşında bayrak tutarken iki elini de kaybederek şehid olmuştur Bugün Mute civarında kabri bulunmaktadır
CAHİD: (Ar) - Er - Cehdeden, elinden geldiği kadar çalışan Bu kelime Kur'an-ı Kerim'de "cihad et" "Allah yolunda savaşa çık" anlamında kullanılmıştır - Dil kuralında "d/t" olarak kullanılmaktadır
CAHİDE: Ka - (bkz Cahid)
CAHİZ: (Ar) Er 1 Gözü pek, yürekli, cesur kimse 2 Patlak gözlü Daha çok lakap olarak kullanılmıştır - Cahiz b Ebu Osman, Basra Mutezile kelamcılarının ileri gelenlerinden Bir köle olduğu halde ilimde ilerlemiş ve devrinin ünlü simalarından olmuştur
CAİZ: (Ar) Er 1 Geçer 2 Caiz, İslam'ın mumaleta taalluk eden 5 ahkamından biridir 3 İşlenmesi, yapılması "müsaade alınabilir" anlamında olup, şeran yasaklanmayan her fiili içerir
CAİZE: (Ar) Ka 1 Armağan, hediye 2 Yol yiyeceği, azık 3 Eski şairlere yazdıkları methiyeler için verilen bahşiş
CALİB: (Ar) Er - Çekici, celbedici, cazib
CALİBE: (Ar) Ka - Kendine çeken, celbeden, çekici
CALP: (Ar) Er - Güçlü, kuvvetli, gayretli
CALUT: (Ar) Er - Calut, Ad ve Semud kavimlerinin soyundandır Hz İsmail'den evvel bir müddet Beni İsrail'e hükümdar oldu Onlara zulmetti Filistin'de yaşayan Berberilerin krallarına Calut adı veriliyordu Filistinlilere yaptığı zulümden dolayı Hz Davud tarafından öldürülmüştür Kur'an-ı Kerim'da üç yerde ismi geçmektedir (el-Bakara, 249-250-251) İsim olarak tercih edilmez
CAMİ: (Ar) Er 1 Derleyen, toplayan 2 İçine alan 3 Cuma namazı kılınan mescid 4 En az sekiz bablık hadis kitabı - Molla Cami: İranın XV asırda yetişmiş büyük mutasavvıf, mütefekkir, alim ve şairi Asıl adı Mevlana Nureddin Abdurrahman b Nizameddin'dir Birçok manzum ve mensur eserleri vardır
CAN: (Fars) Er 1 Can, ruh Hayat 2 Güç, kuvvet, hayatiyet, dirilik 3 Gönül, yakın dost, çok sevilen arkadaş 4 Mevlevi ve Bektaşi tarikatlarında dervişlerin birbirlerine hitabı 5 Kişi, fert 6 Sevgili
CANAL: (Tür) 1 Gönül al Kendini sevdir, sevilen biri ol - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CANALP: (Tür) Er - Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse Cana yakın yiğit
CANAN: (Fars) Ka - Sevgili, gönül verilmiş, sevilen kadın
CANAY: (Tür) - Ay gibi temiz, saf, parlak kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CANAYDIN: (Tür) Er - Özü temiz, aydınlık ruhlu kimse
CANBEK: (Tür) Er 1 Özü pek 2 Güçlü kişilikli kimse Canbek Giray (1568-1636): Kırım hanı Devlet Giray'ın torunu Şakay Mübarek Giray'ın oğlu Selamet Giray'ın son zamanlarında kalgay (veliaht) oldu Arkasından han oldu IV Murat tarafından Rodos'a sürüldü
CANBERK: (Tür) Er - Güçlü, sağlam kimse
CANBEY: (Tür) Er - Canım gibi sevgili
CANBULAT: (Tür) Er - Canbulat en-Naşirî Mısır Memlûk sultanı Yaşbekin kölesiydi Yaşbek, Canbulat'ı Sultan Kayıtbay'a sattı Kayıtbay kendisine önemli görevler verdi Halep ve Şam valiliğine kadar yükseldi 1500 yılında sultanlığı ele geçirdi
CANDAN: (Tür) Ka 1 Samimi, içten, kalbi 2 Yakınlık belirten davranış
CANDANER: (Tür) Er - İçten, samimi, dost kimse
CANDAR: (Tür) Er 1 Silah taşıyan, can ve dar isimlerinden müteşekkil birleşik isim 2 Osmanlı'da, hassa askeri, kılıç askeri, idam hükümlerini infaz eden kimse 3 Jandarma Muhafız
CANDEĞER: (Tür) Er - Uğrunda can verilecek kadar güzel, değerli, sevilen
CANDEMİR: (Tür)Er - Özü güçlü, demir gibi sağlam kişilikli
CANDOĞAN: (Tür) Er - Cana doğan
CANEL: (Tür) Er - İçten uzatılan el, dostluk eli - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CANER: (Tür) Er - Delikanlı, genç, dinamik - Can ve er kelimelerinden birleşik isim
CANFEDA: (Fars) - Canını veren, özverili kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır Canfeda Hatun: III Murad'ın annesinin en gözde cariyesiydi Harem kethüdalığına getirildi ve sarayda büyük nüfuz kazandı
CANFER: (Fars) Er 1 Aydın bilgili 2 Güçlü saygın
CANFEZA: (Fars) Ka - Can artıran, cana can katan
CANGİRAY: (Tür) Er - (bkz Giray)
CANGÜL: (Tür) Ka 1 Gül gibi canlı 2 Güzel, temiz kimse
CANGÜN: (Tür) Er - Doğduğu gün çok sevinilen kimse
CANGÜR: (Tür) Er - Canlı, neşeli kimse
CANİB: (Ar) - Ön taraf, cihet -Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır
CANİPEK: (Tür) Ka � Yumuşak huylu (kimse)
CANKAN: (Tür) Er - Soyu temiz, asil kimse
CANKUT: (Tür) Er 1 Kişinin mutluluğu talihi, şansı, uğuru 2 Mutlu talihli kimse
CANNUR: (Tür) Ka - Özü aydınlık, nurlu kimse
CANOL: (Tür) Er - Canım ol, can gibi içten ol
CANRUBA: (Fars) Ka - Gönül alan, sevgili
CANSAL: (Tür) Er - (bkz Can) -Can ve sal kelimelerinden birleşik isim
CANSEL: (Tür) Ka - Hayat veren su - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim
CANSEN: (Tür) - Sen cansın, sevilensin - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CANSER: (Tür) - (bkz Can) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CANSES: (Tür) Ka - (bkz Canser)
CANSET: (Tür) Ka - Küçük kraliçe, prenses
CANSEVER: (Tür) Ka - (bkz Cansın)
CANSIN: (Tür) Ka Canım gibisin, canımsın
CANSOY: (Tür) Er - Asil, soylu, cana yakın
CANSU: (Tür) Ka 1 Hayat veren su, tazelik 2 Sevgili, sevimli
CANSUN: (Tür) - (bkz Cansu) -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CANTEKİN: (Tür) Er - Tek can, eşsiz can
CANTEZ: (Tür) Er - Tez canlı, aceleci
CANTÜRK: (Tür) Er - İyi hasletlere sahip Türk
CANVER: (Tür) Er - Canlı, haşere
CARULLAH: (Ar) Er - Allah'a yakın Allah dostu Carullah Zemahşeri: Müfessir, alim
CAVİD: (Fars) Er - Baki, daimi, ebedi
CAVİDAN: (Fars) Ka - Daimi kalacak olan, sonrasız, ebedi
CAVİDE: (Fars) Ka - (bkz Cavidan)
CAVİT: (Fars) Er - (bkz Cavid)
CAZİM: (Ar) Er 1 Kesin 2 Kesin kararlı Cazim Mehmed: Türk şair (1725)
CEBBAR: (Ar) Er 1 Cebreden, zorlayıcı 2 Kuvvet, kudret sahibi Allah, Allahın isimlerinden 3 Becerikli 4 Gökyüzünün güneyinde bulunan bir yıldız kümesi
CEBE: (Ar) Er 1 Zırh 2 Osmanlıda silah ihtiyacını karşılayan aracın adı Cebeci ocağı, Yeniçeri ocağının kaldırılmasıyla ilga edilmiş, kaldırılmıştır Cebe Ali Bey: Türk komutan (XV yy) İstanbul'un fethine kendi sipahileriyle katıldı Ele geçirdiği kapı kendi adıyla anıldı Cibali kapısı
CEBEL: (Ar) Er 1 Dağ 2 Tarıma elverişsiz arazi
CEBERUT: (İbr) Er - İbranice "kudret" anlamına gelmektedir Yeni Eflatuncu filozoflar ile işraki felsefesine tabi olan mutasavvıflara verilen ad
CEBİR: (Ar) Er 1 Zorlamak 2 Düzeltme, onarma 3 Kırık veya çıkık bir kemiği yerleştirip sarmak
CEBİRE: (Ar) Ka - (bkz Cebir)
CEBRAİL: (Ar) Er 1 Peygamberlere vahiy getiren dört büyük melekten biri 2 Cibril, İbranice Allahın kulu 3 Az çok zorla olgunlaştırmak Cebrail b Ömer Batı Karahanlı hükümdar (1099-1102)
CEDİS: (Ar) Er - Arabistanın yerli kabilelerinden birinin adı
CEHDİ: (Ar) Er - Uğraşan, çalışan Çaba ve gayret gösteren
CEHİD: (Ar) Er - Çalışma, çabalama, uğraşma - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
CEHM: (Ar) Er - Cehm b Safvan: İslam kelamcısı Mürcie ve Mutezile kelamından kendisine ait inanç kaidelerini belirleyerek özel bir akım geliştirmiştir Öğrencileri II yy'a kadar Cehmiye inancını taşıyarak, Tirmiz'de yaşadılar Daha sonra Eş'ariye mezhebine girmişlerdir
CEHVEN: (Ar) - Kurtuba'da yerleşmiş, birçok alim, fakih, vezir yetiştirmiş meşhur bir Arap ailesi - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CELADET: (Ar) 1 Gözüpeklik 2 Yiğitlik 3 Kahramanlık
CELAL: (Ar) Er 1 Büyüklük, ululuk azamet 2 Hiddet, öfke 3 Allah'ın "Kahhar, cebbar, mütekebbir" gibi sertlik ve büyüklük ifade eden sıfatları Kur'an'da Rahman suresi 27, 78 ayetlerde geçmektedir Zül Celali; Celal sahibi Allah
CELALEDDİN: (Ar) Er 1 Dini savunan 2 Dinin ululadığı, övdüğü Celaleddin Harizmşah: Son Harizm hükümdarı (Öl 1231) Celaleddin Rumi: Ünlü Türk mutasavvıfı, Mevlana - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılmaktadır
CELASUN: (Tür) Er 1 Kahraman, cesur, atak, delikanlı, yiğit 2 Genç sağlıklı, gürbüz
CELAYİR: (Tür) Er - Moğol kavminin bir kolu olup birçok kabileyi bünyesinde toplamıştır Celayirliler devleti, kendisine İlhanlılar devletini örnek almıştır
CELİL: (Ar) Er 1 Büyük, ulu (bkz Celal) Allah için sıfat olarak kullanılır 2 Osmanlı devletinde vezir ve müşir rütbelerinde bulunanlara hitapta bu sıfat kullanılırdı 3 Güzel sanatlarda bir yazı stili
CELİLAY: (ati) - Ulu, yüce ay -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CELİLE: (Ar) Ka - (bkz Celil)
CELVET: (Ar) Er 1 Yerini yurdunu terk etmek 2 Tasavvufta, kulun, Allanın sıfatlarıyla halvetten çıkışına ve fena fillahda fani oluşuna denilir Celvetiye; Aziz Mahmud Hüdayi'nin kurduğu tarikatının adı
CEM: (Ar) Er 1 Toplama, biraraya getirme, yığma 2 Hükümdar, şah 3 Süleyman Peygamberin lakabı 4 Büyük İskender'in lakabı Cem Sultan: Fatih Sultan Mehmed'in Çiçek hatundan olma oğlu (1459-1495)
CEMAL: (Ar) Er - Yüz güzelliği, zahiri ve batıni güzellik Allah'ın rahmetle tecellisi Allah'ın lütuf, ihsan, rıza sıfatlarının karşılığı
CEMALLEDDİN: (Ar) Er 1 Dinin cemali, parlak yüzü Daha çok şeref unvanı olarak kullanılmıştır el-Cevad el-İsfahani tarafından ilk defa kullanılmıştır
CEMALULLAH: (Ar) Er - Allah'ın lütfü, bağışı
CEMİL: (Ar) Er 1 Güzel erkek 2 İyilikle anma 3 Eskiden okullarda verilen başan kağıdı
CEMİLE: (Ar) Ka 1 Güzel kadın 2 Gönül almak amacıyla yapılan davranış 3 İlk Emevi devrinde yaşamış meşhur Arap şarkıcısı
CEMİNUR: (Ar) Ka - Işık, nur topluluğu, çok nurlu, aydınlık kimse
CEMRE: (Ar) Er 1 Ateş 2 Kor halinde ateş 3 Şubat ayında azar azar artan sıcaklık 4 Hacıların Mina'da şeytan taşlaması Küçük taş parçası Arafat'ta hacıların şeytan taşlamaları
CEMŞASB: (Fars) Er 1 Hz Süleyman 2 Cemşid'in oğlu
CEMŞİD: (Fars) Er - Cemşasb'ın babası
CENAB: (Ar) Er - "Yan"manasına gelir Şeref, onur ve büyüklük terimi olarak kullanılır Hazret, Cenab-ı Hakk, Cenab-ı Halik, Allah - Dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılmaktadır
CENAN: (Ar) Ka - Kalb, yürek, gönül
CENGAVER: (Fars) Er Savaşçı, silahşor Savaşı seven, savaşkan, dövüşken
CENGEL: (Fars) Er - Orman
CENGER: (Fars) Er - (bkz Cengaver)
CENGİZ: (Tür) Er - Cengiz Han Moğol İmparatorluğu'nun kurucusu, asıl adı Timuçin'dir Moğolcada Çing sıfatının çoğulu olarak, güçlü, kuvvetli anlamındadır İslam ülkelerine düzenlediği seferlerle acımasız ve gaddarca müslümanları katletti İslam medeniyetine büyük ölçüde tahribat verdi
CENK: (Fars) Er - Harp, savaş, kavga - İsim olarak kullanılması uygun değildir Hz Peygamberin değiştirdiği isimlerden birisi
CENKER: (fti) Er - İyi savaşan, savaşçı
CENNET: (Ar) Ka 1 Uçmak 2 Bahçe 3 Çok ferah ve havadar yer 4 Firdevs - Allah'ın insanlara müjdelediği, ölümden sonraki alemde bulunan, Allah'a inanan, günah işlememiş veya günahlarından temizlenmiş olanların gireceği fevkalade güzel yer 8 cennet olduğu rivayet edilmiştir Daru'1-Celal, Daru's-Selam, Cennetü'l-Me'va, Cennetü'1-Huld, Cennetü'n-Naim, Cennetü'l-Firdevs, Cennetü'l-Karar, Cennetü'1-Adn
CEREN: (Tür) Ka - Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir
CERİB: (Ar) - Hububat için kullanılan bir ölçek - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CERİR: (Ar) Er İp, halat Yular anlamında Sahabeden bu ismi taşıyanlar vardır
CERİT: (Ar) Er 1 Verimsiz çorak yer 2 Bekar
CESARET: (Ar) Ka - Yüreklilik, korkusuzluk - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CESİM: (Ar) Er - İri, büyük, kocaman, ulu, mühim
CESİMİ: (Ar) Er - İri, büyük
CESUR: (Ar) Er - Cesaretli, yürekli, yiğit, gözüpek, atılgan
CEVAD: (Ar) Er 1 Cömert, eli açık 2 İhsan eden - Dil kurumuna uygun olarak "d/t" ye dönüştürülür
CEVAHİR: (Ar) Er 1 Cevherler, elmaslar, kıymetli taşlar 2 Mayalar, özler - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CEVAN: (Fars) Er - Genç, taze, delikanlı - Cüvan şeklinde kullanılabilir, (bkz Civan)
CEVDET: (Ar) Er 1 İyilik, güzellik 2 Olgunluk 3 Büyüklük 4 Tazelik 5 Kusursuzluk Cevdet Paşa: Osmanlı devlet adamı Tarihçi ve hukukçu (1822-1895)
CEVHER: (Ar) Ka 1 Öz, maya 2 Başlı başına, kendiliğinden olan 3 Tıynet, cibilliyet, soydan gelen, haslet, tabii istidat 4 Kıymetli taş 5 Ebcet hesabında yalnız noktalı harfleri hesaplamaya dayanan tarih düşürme şekli 6 Kılıç namlusuna yapılan menevişli süs - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır
CEVHERE: (Ar) Ka - (bkz Cevher) Hicri 5 asırda Bağdat'ta yaşamış meşhur bir İslam hanımı
ÇEVRİYE: (Ar) Ka 1 Haksızlık 2 Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem
CEVVAL: (Ar) - Koşan, dolaşan, hareket eden, canlı
CEVZA: (Ar) Er - Güneşin Mayıs ayında girdiği ikizler burcu Ebced
CEYDA: (Ar) Ka - Uzun boyunlu ve güzel
CEYDAHAN: - (bkz Ceyda)
CEYHAN: (Tür) - Güney Anadolu'da Toroslar'dan doğan ve Akdeniz'e dökülen nehir - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CEYHUN: (Tür) Er 1 Orta Asya'da Amu-Derya'ya Arap ve Farslıların vermiş olduğu ad 2 Tevrat'a göre cennetin 4 nehrinden biri
CEYLAN: (Tür) Ka - Hızlı koşan, biçimli bacakları olan ve güzel gözleriyle tanınan bir gazel cinsi
CEZLAN: (Ar) - Mutlu - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CEZMİ: (Ar) Er 1 Cezm ile ilgili 2 Kat-i karar ve niyete ait 3 Kesmek
CEZMİYE: (Ar) Ka - (bkz Cezmi)
CEZRİ: (Ar) Er - Kökle ilgili, kökten
CEZZAR: (Ar) Er - Deve kasabı -Daha çok lakab olarak kullanılır Cezzar Ahmet Pasa (?-Akka 1804) Osmanlı vezirlerindendir
CİHAD: (Ar) Er 1 Din uğrunda düşmanla savaşma 2 İslam uğrunda çalışma Cihad müslümanlara farz kılınmıştır Mallarıyla, canlarıyla savaşan mü'minler övüldüğü gibi, bu mücadele uğruna canını veren kişi şchidlik makamıyla yüceltilip taltif edilmişlerdir Kur'an'da defalarca tekrarlanan bir emirdir - Dil kuralına uygun olarak "d/t" olarak kullanılmaktadır
CİHAN: (Fars) 1 Dünya, alem, kainat, yeryüzü, yerküresi 2 Dünyada yaşayan insanların tümü Cihan Ara Begüm: Hint-Türk hükümdarı Şahcihan ile adına Taç Mahal'in yapıldığı Mümtaz Mahal'in kızı Dindarlığı ve ihlaslı oluşu sebebiyle "Zamanın Fatıması" olarak anıldı - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır
CİHAN BANU: (Fars) Ka - Dünyaca tanınmış kadın
CİHANDAR ŞAH: (Fars) Er - Delhi, Türk-Hind İmparatorları'nın 13'sû olup Şah Alem Bahadır'ın büyük oğludur
CİHANDİDE: (Fars) - Dünyayı gezip görmüş - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CİHANEFRUZ: (Fars) - Dünyayı parlatan, aydınlatan
CİHANER: (Fars) Er - Dünyaya bedel kişi, yiğit
CİHANFER: (Fars) Ka - Cihanı, dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı
CİHANGİR: (Fars) Er - Dünyaya egemen olan, dünyayı zabteden kimse Fatih Osmanlı şehzadelerinin ortak adıdır
CİHANGÜL: (Fars) Ka - (bkz Cihan)
CİHANMERT: (Fars) Er - (bkz Cihaner)
CİHANNUR: (Fars) - Dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı - Türk-Hind padişahı Ekber'in büyük oğlu - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
CİHANSER: (Fars) - Cihan'ın başı - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır
CİHANSUZ: (Fars) Ka 1 Cihan yakan 2 Gaznelilerden Buhran Şahı mağlup edip, Gaznice ve Bust şehirlerini yakıp-yıkan, gaddar vahşi Alaeddin-Hüseyin'e verilen ad
CİHANŞAH: (Fars) Er - Cihan'ın şah'ı - Kara-Koyunlu padişahlarından Timur'un ölümünden sonra kaybedilen yerleri geri almıştır
CİLASUN: (Tür) Er - Babayiğit, boylu, boslu, delikanlı, gürbüz
CİLVE: (Ar) Ka 1 Hoşa gitmek için yapılan davranış 2 İşve, naz 3 Yeni gelin duvağının kaldırılması merasiminin ve bu münasebetle güveyin geline verdiği hediyenin (Türk yüz görümlüğü) adıdır
CİNAN: (Ar) - Cennetler, yedi göğün üstünde ve Arş ile Kürsi'nin altındaki sekiz cennet - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır
CİNUÇEN: (Tür) Er - Üstün, galip, zafer kazanmış
CİRYAL: (Ar) Ka 1 Bir nevi kırmızı boya 2 Altının kırmızılığı 3 Temiz renk 4 Saf
CİVAN: (Fars) Er - Genç, delikanlı, yakışıklı - (bkz Cevan, cuvan)
CİVANBAHT: (Fars) Er - Mutlu, şanslı (kimse)
CİVANMERT: (Fars) Er - Cömert, eli açık genç, delikanlı
COŞAN: (Tür) Er - Coşku duyan, heyecanlı (kimse)
COŞAR: - (bkz Coşan)
COŞKUN: (Tür) Er 1 Coşmuş, galeyana gelmiş 2 Duyarlı, aşın hareketli
COŞKUNER: (Tür) Er - Coşan kimse
COŞKUNSU: (Tür) Er - Sel, gürültüyle akan su
CÖMERT: (Tür) Er 1 Elinde olanı harcayan, eli açık 2 Başkalarına yardımdan kaçınmayan
CUDİ: (Ar) Er l Cömert, eli açık 2 İyilik severlikle ilgili- Dicle nehri kıyısında bir dağ Nuh'un gemisinin tufandan sonra bu dağın üzerinde durduğu söylenir
CUDİYE: (Ar) Ka - (bkz Cudi)
CUMA: (Ar) Er 1 Haftanın beşinci günü 2 Müslümanların ibadet ve Bayram günü 3 Cuma günü kılınan öğle namazı 4 Toplanma Sure-i Cuma Kur'an'ın 62 suresi
CUMALİ: (Tür) Er - Cuma günü doğan
CUMHUR: (Ar) Er 1 Halk, ahali 2 Kalabalık, başıboş kalabalık 3 Takım, heyet - Tekke musikisinde koro tarafından okunan ilahi
CÜBEYR: (Ar) Er - Küçük kahraman, küçük yiğit Sahabe isimlerindendir
CÜHEYNE: (Ar) Er - Ünlü bir Arap kabilesidir Kızıldeniz-Vadi'l-Kura arasında yaşamaktadırlar
CÜMANE: (Ar) Ka - Tek inci anlamında Hz Ali (ra)'nin kızkardeşi ve Rasulullah'ın amcasının kızı olan hanım sahabi
CÜNEYD: (Ar) Er 1 Küçük asker, askercik Cüneyd-i Bağdadi: Ünlü mutasavvıf