İsimler Sözlüğü

ÖZAYDIN: (Tür) - Özü temiz, aydınlık kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBAL: (Tür) Er - Balın özü - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBALA: (Tür) Er - Öz çocuk
ÖZBAŞ: (Tür) Er - Öz baş
ÖZBAŞAK: (Tür) Ka - Öz başak
ÖZBATU: (Tür) Er - Öz batu
ÖZBAY: (Tür) Er - Yiğit, Türk Alpi
ÖZBEK: (Tür) 1 Yiğit, cesur, özü güçlü 2 Orta Asya'da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan olan kimse 3 Dere, çay - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBEKKAN: (Tür) Er - Özbek soyundan gelen
ÖZBEN: (Tür) - Soyluluk ve asalette öz, temel - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBERK: (afi) Er - Özü güçlü kimse
ÖZBEY: (Tür) Er - (bkz Özbay)
ÖZBİL: (Tür) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBİLEK: (Tür) - Güçlü bilek -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBİLEN: (Tür) - Kendisi bilen, kendiliğinden bilen - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBİLGE: (Tür) - Bilgelik taşıyan Doğasında bilgelik bulunan - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBİLGİN: (Tür) - Öz bilgin - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBİLİR: (Tür) - Asıl bilgiye ulaşan, temel bilgi sahibi - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZBİR: (Tür) Er - Soy, temel, asıl birliği
ÖZBOĞA: (Tür) Er - Öz boğa
ÖZCAN: (Tür) - Candan, samimi, içten - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZCANAN: (tfi) Ka - Kişiye en yakın, sevgili
ÖZCEBE: (Tür) Er - Zırh, cevşen, silah, mühimmat işleriyle uğraşan
ÖZÇAM: (Tür) Er - Öz çam
ÖZÇELİK: (Tür) Er - Özü çelik gibi sert ve güçlü
ÖZÇEVİK: (Tür) Er - Canlı, çevik, hareketli kimse
ÖZÇIN: (Tür) Er - Özü doğru, saf, temiz kimse
ÖZÇINAR: (Tür) Er - Öz çınar
ÖZDAĞ: (Tür) Er - Öz dağ
ÖZDAL: (Tür) - Öz dal - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZDAMAR: (Tür) Er - Öz damar
ÖZDEĞER: (Tür) Er - Bir şeyin gerçek değeri
ÖZDEK: (Tür) Er 1 Temel, esas, kök 2 İç, öz, çekirdek 3 Madde
ÖZDEL: (Tür) - Hediye - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZDEMİR: (Tür) Er - Özü demir gibi güçlü
ÖZDEN: (Tür) 1 Soyca temiz, köleliği olmayan, özgür 2 Özle, özvar-lıkla, gerçekle ilgili 3 Suların geçtiği yer, su geçidi 4 Özsu - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZDENER: (Tür) Er - Özden er
ÖZDEREN: (Tür) Ka - Öz deren
ÖZDEŞ: (Tür) - Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZDİL: (Tür) Er - Gönülden, içten
ÖZDİLEK: (Tür) - Candan dilenen dilek - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZDİLMAÇ: (Tür) Er - Tercüman, çevirmen
ÖZDİNÇ: (Tür) Er - Özlü, canlı, dinç olan kimse
ÖZDİNÇER: (Tür) Er - Özü canlı, dinç olan kimse
ÖZDOĞA: (Tür) Er - Gerçek, bozulmamış tabiat
ÖZDOĞAL: (Tür) Er - Öz doğal
ÖZDOĞAN: (Tür) Er - Öz doğan
ÖZDOĞRU: (Tür) Er - Özünden temiz, dürüst kimse
ÖZDORU: (Tür) Er - Öz doru
ÖZDORUK: (Tür) Er - Zirve Yüksek şahsiyet
ÖZDURAN: (Tür) Er - Öz duran
ÖZDURDU: (Tür) Er - Öz durdu
ÖZDURU: (Tür) Er - Özü duru, katıksız olan
ÖZEK: (Tür) 1 Güç 2 Çalışkan 3 Küçük dere 4 Ağacın, bitkinin özü, içi Bitki filizi 5 Bir şeyin ortası 6 Sel yarıntısı - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZEKAN: (Tür) Er - Öze kan
ÖZEL: (Tür) - Öz el l Yalnız bir kişiye, bir şeye ait ya da ilişkin olan Devlete değil, kişiye ait olan 2 Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZEN: (Tür) 1 Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba 2 İçerlek, tam orta, en içeride olan 3 İlk söz 4 Bir birine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara Dere, ırmak -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZENAY: (Tür) Ka - Özen ay
ÖZENDER: (Tür) Er - Ender bulunan yaratılışta olan, değerli
ÖZENGİN: (Tür) Er - Özü engin, geniş ve derin
ÖZENGÜL: (Tür,) Ka - Özen gül
ÖZENİR: (Tür) Ka - Çaba gösteren, en iyisini yapmaya çalışan
ÖZENLİ: (Tür) Er - Özenle çalışan kimse
ÖZER: (Tür) - Yiğit, doğru kimse -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZERCAN: (Tür) Er - Özer can
ÖZERDAL: (Tür) Er - Öz er dal
ÖZERDEM: (Tür) Er - Bütün erdemleri özünde toplayan
ÖZERDİM: (Tür) Er - Özüne erdim, ulaştım
ÖZERDİNÇ: (Tür) Er - Özünde canlı, dinç olan erkek
ÖZEREK: (Tür) Er - Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey
ÖZERHAN: (Tür) Er - Yiğit, cesur han
ÖZERK: (Tür) Er - Kendi kendini yönetme yetkisi olan
ÖZERKİN: (Tür) Er - Özgür, güçlü kimse
ÖZERKMEN: (Tür) Er � Özünde güçlü olan
ÖZERMAN: (Tür) Er - 1 Bir şeyi çok isteyen 2 Pişmanlık duyan
ÖZEROL: (Tür) Er - Gerçek yiğit ol
ÖZERTAN: (Tür) Er - Öz ertan
ÖZERTEM: (Tür) Er - Özünde erdemli olan
ÖZGE: (Tür) 1 Başka, gayrı, diğer Yabancı, ağyar 2 İyi, güzel 3 İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer, derenin başlangıcı 4 Şakacı 5 Cana yakın, sıcakkanlı 6 Yürekli, gözü pek - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGEBAY: (Tür) Er - İyi, güzel, yürekli erkek
ÖZGEER: (Tür) Er - İyi güzel erkek
ÖZGEN: (Tür) - Özü geniş, rahat, sakin kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGENALP: (Tür) Er - Sakin, ağırbaşlı yiğit
ÖZGENAY: (Tür) - (bkz Özgenay) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGENÇ: (Tür) Er - Öz genç
ÖZGENER: (Tür) Er - (bkz Özgenalp)
ÖZGER: (Tür) - İyi, güzel kimse -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGİRAY: (Tür) Er - Kuvvetli, kudretli yiğit Kırım hanlarının kullandığı isimlerden
ÖZGÜ: (Tür) 1 Kutsal 2 Özellikle birine ya da bir şeye ait olan - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGÜÇ: (Tür) Er - Temel güç Ana kuvvet
ÖZGÜL: (Tür) Ka 1 Özü gül gibi olan 2 Özellikle bir türe ait olan
ÖZGÜLAY: (Tür) Ka - Öz gül ay
ÖZGÜLEÇ: (Tür) - Güler yüzlü, içten gülen kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGÜLER: (Tür) Ka - Öz güler
ÖZGÜLÜM: (Tür) Ka - Öz gülüm
ÖZGÜN: (Tür) - Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGÜNAY: (Tür) Özgün ay - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGÜNEL: (Tür) Ka - Üstün, kerem sahibi cömert el
ÖZGÜNER: (Tür) Er - Öz güner
ÖZGÜNEŞ: (Tür) - Güneş gibi parlak ve kapsamlı - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGÜR: (Tür) 1 Kendi kendine hareket etme, davranma karar verme gücü olan 2 Tutuklu olmayan, hür Başkasının kölesi olmayan Bağımsız - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZGÜRCAN: (Tür) Er - Özgürlüğüne düşkün kimse
ÖZGÜREL: (Tür) Er - Özgür davranan kimse
ÖZGÜVEN: (Tür) - Kendine güve*nen - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZHAKAN: (Tür) Er - Hakan soyundan gelen
ÖZHAN: (Tür) Er - Hükümdar soyundan gelen
ÖZİL: (Tür) - Gerçek ülke - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZİLHAN: (Tür) Er - Ülkenin hanı, reisi
ÖZİLTER: (Tür) Er - Yurdun gerçek savunucusu, koruyucusu
ÖZİNAL: (Tür) Er - Gerçek arkadaş, dost
ÖZİNAN: (Tür) - Özden gelen inanç, iman - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZKAN: (Tür) Er - Temiz kan, soylu kimse
ÖZKAR: (Tür) Er - Öz kar
ÖZKAYA: (Tür) Er - Öz kaya
ÖZKAYRA: (Tür) Er - İçten gelen bağış, iyilik
ÖZKE: (Tür) - Sağlam, sağlıklı Temiz yürekli - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZKENT: (Tür) Er - Öz kent
ÖZKER: (Tür) Er - Sağlam, temiz yürekli er
ÖZKOÇ: (Tür) Er - Cesur, savaşkan yapılı
ÖZKÖK: (Tür) Er 1 Esas, temel, kaynak 2 Neslin geldiği soy ağacı
ÖZKUL: (Tür) Er - Gerçek kul Hakkıyla ibadet eden kul
ÖZKURT: (Tür) Er - Öz kurt
ÖZKUT: (Tür) Er - Kutsanmış, kadr sahibi
ÖZKUTAL: (Tür) Er - Gerçek mutluluk senin olsun
ÖZKUTAY: (Tür) Er - Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan
ÖZKUTLU: (Tür) Er - Kutlu olan şeyin kendisi Özü kutlu, uğurlu olan
ÖZKUTSAL: (Tür) Er - Öz kutsal
ÖZLEK: (Tür) 1 Toprağın özlü, verimli yeri 2 Zaman 3 Doğa üstü güç, felek - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZLEM: (Tür) Ka - Yeniden görme, tekrar kavuşma arzusu, hasret tahassür Bir şeye karşı duyulan istek, meyil
ÖZLEN: (Tür) 1 Su kaynağı Küçük dere 2 Ağaç kökü 3 Özlenecek kadar sevilen bir kişi ol - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ÖZLÜ: (Tür) Er 1 Özü benliği olan 2 İçten gerçek 3 Verimli
ÖZLÜER: (Tür) Er - Şahsiyet sahibi, olgun kişi