11-04-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Kayış Kıran
Kayış Kıran
Diğer İsimleri : Eşekotu, Demirdelen, Kayıkçıçiçeği, Sabankıran, Yandak, Ononis spinosa, Hauhechel
Botanik Bilgi :
Baklagiller familyasından çok yıllık, dikenli bir bitkidir Boş arazilerde ve kurak yerlerde yetişen, 30-60 santimetre yüksekliğinde, yer üstünde kısa bir gövde ve bu gövdeden çıkan oldukça çok daldan oluşur Çiçekleri kısa saplı, yaprak dibinde, taç yaprağı pembe veya pembemsi kırmızı geriden rozet görünümündedir Yaprakları dallara üçlü olarak dizilmiş vaziyette en yukarıda ise sade bir tane olur ve kenarları kertikli, koyu yeşil renkli, oval şekilde kısa saplıdır
Bilinen Bileşimi :Tanen, zamk, organik asidler, şekerler, radix ononidis, anonin, saponin, flavon türevleri
Toplanması Kurutulması :
Mart-Nisan veya Ağustos-Eylül aylarında kökleri sökülür, yıkanır, kurutulur ve ince kıyılarak güneş ışınlarından ve nemden uzakta muhafaza edilir şayet tentürü yapılacak ise taze olarak kullanılır
Kullanılan Kısmı :
Kayışkıranın sadece kökü çay, tentür ve natürel ilaç yapımında kullanılır Nadiren çiçeklerinden de faydalanılır
Faydaları
Böbrekteki taş ve kumları düşürücü özelliği vardır
Böbrek ve Mesane iltihaplarını giderir
Lenf bezlerinin şişmesi, romatizma, gut, ödeme karşı kullanılır
Deri kaşıntısı ve egzamaya karşı kullanılır
Kullanım Şekli :
İki kahve kaşığı Kayışkıran kökü demliğe konur ve üzerine 300-400ml kaynar su ilave edilir ve 30dk demlenmesi beklenir Demlendikten sonra süzülür Günde 3 defa yemek aralarında birer bardak içilir
UYARI :
Kayışkıran kökünden çay hazırlanılırken asla kaynatılmaması gerekir Eğer kaynatılırsa birleşimindeki eter yağını kaybeder
Kayışkıran kökü çayı 1-2hafta süre içildikten sonra 3-4gün ara verilmelidir Çünkü uzun süre çayının içilmesi etkisinin azalmasına neden olur
|
|
|