Şaşı Çırak

Şaşı çırak

Bir zamanlar bir yerde iyi bir usta vardıYanında bir de çırak, gözleri biraz şaşıŞaşılık bir özürdür, ne bir suç, ne de kusur,Noksanını bilmemek, işte kabahat budurUsta bir gün çırağa, dedi “içeriye gir,Orda bir şişe vardı, al onu bana getir”Çırak içeri gitti ve sesi geldi derin:“Burda iki şişe var, hangisini istersin ?”Usta dedi : “iyi bak; şişe çift değil, bir tek;
Yanlış görmeyi bırak, gözünden perdeyi çek!”“Beni aşağılama” diye seslendi çırak;
“Burda iki şişe var, inanmazsan gel de bak!”“Öyleyse” dedi usta, “kır şişenin birini,”
“Sonra getir bakalım buraya diğerini”Bir şişe kırılınca ikinci de kayboldu,
Çırak bu işe şaştı, anlamadı ne olduBazı yanlış duygular insanı şaşı eder;
Sonu gelmez arzular, kızgınlık ve öfkelerBir tek olan şişeyi çırak görmüştü iki,
Birinciyi kırınca ikinci uçup gitti Şaşı eder insanı aşırılık ve öfke
Ruhu dönemez olur gerçeğe, doğru yöneGaraz öne çıkınca altlarda kalır hüner,
Perdeler yer değişir, gönülden göze inerVicdanını karartıp rüşvet alırsa hakim
Farkedemez kim mazlum, göremez kimdir zalimKırmak istemiyorsan içerdeki şişeyi,
İyi anlamalısın çok önemli bir şeyi :İki tane gözün var biri semaya bakar
İkincinin bakışı hep yere doğru akarKapat iştah ve istek, eleştiri gözünü
İbret ve şükürle bak, iyi tanı özünüNasihata kulak ver, iyi görürüm sanma,
Hep gönül gözüyle bak, toprak gözüne kanma Madde gözü tembeldir, hep kolayını arar
Yanlış yöne ***ürür insanı kolay yollarÜşenme, kaynağı bul, zor gelse de nefsine
Doğru yollarda ara, yokuş ve dik gelse deBırak zannı, şüpheyi, hedefin olsun gerçek
Varınca göreceksin her zahmete değecekAsıl şaşılık budur, budur gözdeki mertek :
Zannetmekle bilmenin farkını görememekBulanıktan uzak dur, her işin olsun berrak;
Ancak temiz bir kalptir, yüzü ak çıkaracakHele de vesveseye aman sakın kapılma
Güvenilmez bilgiyi kendine rehber kılmaVehimden de uzak dur doğru bilgi zannetme,
Hele de evhamları ona buna iletmeDoğru olsun her işin, doğrudan uzaklaşma,
Doğru bil, doğru düşün, doğrudan asla şaşma