|
Prof. Dr. Sinsi
|
Türkiye'yi, Sevmek, İçin,Sadece, Bir ,Kaç ,Neden!
Onun hakkında uzun uzun yazmaya gerek yokAklımıza gelip de yazamadığımız daha binlercesine onun sayesinde sahibiz Her şeyi sana borçluyuz ATAM
İnsana, bir ömrüm daha olsa Yok yok, bir fazlası bile yetmez Birkaç ömrüm olsa Beni asıl hedefime ulaştıran ana yoldan sapsam Şu sarının vaat ettiklerine uzansam Eski hayatlara ilişsem Zenginleşsem Hayal kursam Öğrensem Tekrar kapayınca arabamın kapısını derin bir oh çeksem Toprağa daha farklı baksam" dedirten sarı tabelalar, bitmek bilmez bu ülkede Rize'de, Mardin'de, Ankara'da, Ege'de, güneyde Sınırsızca karşımıza çıkar Binlerce yıldır mesela Amasya'da bir kral mezarını işaret eder, ya da dünyanın en eski mumyalanmış askerini Çok hikâyeleri saklar
Bağırış, çağırış, aşk ilanları, aşk kavgaları, koşuşmalar, kaçışmalar, uyanıklar, şaşkınlar, sokak çalgıcıları, tramvay kovalayanlar, kilise çanları, kitapçılar, kafeler, barlar, müzik dükkânları, sinemalar, tarih kokulu binalar, sarhoşlar, seyyarlar, polisler, gösteriler, kalabalıklar, yalnızlar, mutlular, mutsuzlar İstiklal'de zamanın akışı, o an yaşadıklarınızdan başka şeylere konsantre olma olasılığınızı oldukça azaltır Bu enerjiyi dünyanın hiçbir yerinde bulamazsınız
Memleketimi seviyorum
Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım/Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı/memleketimin şarkıları ve tütünü gibi/Memleketim/Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya,/kurşun kubbeler ve fabrika bacaları/benim o kendi kendinden bile gizleyerek/sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir//Memleketim/Ankara Ovası'nda keçiler/kumral, ipekli, uzun kürklerin pırıldaması/Yağlı, ağır fındığı Giresun'un/Al yanakları mis gibi kokan Amasya elması,/zeytin/incir/kavun/ve renk renk/salkım salkım üzümler/ve sonra karasaban/ve sonra kara sığır/ve sonra ileri, güzel, iyi/her şeyi/hayran bir çocuk sevinciyle kabule hazır,/çalışkan, namuslu, yiğit insanlarım/yarı aç, yarı tok/yarı esir
Nostaljik tutkumuz Defalarca okunan masallara doymayan çocuklar gibi, biz de doyamayız Hababam Sınıfı'na Yavaşladığında ağlatan, hızlandığında güldüren efsane müziği; Tarık Akan, Halit Akçatepe, Adile Naşit, Kemal Sunal, Şener Şen ve Münir Özkul'a ne çok yakışır Okul otoritesini bize, yaramazlığı otoriteye sevdirir Hababam Sınıfı Yeni versiyonları ise ancak eskilerine sevgimizi artırır
"Ben Tanrı Misafiriyim"
Kapı tık tık tıklatılır Tanrı misafiri gelmiştir Galiba bir tek Türkiye'ye Tanrı misafiri gelir Türkler, bu dünyada misafir olduklarını iyi bilir En azından bilmeleri gerekir Mevlânâ'dan Müslüm Gürses'e, hepsinin söylediği bu değil midir? Rakı kebap efsanesi kadar, Türk misafirperverliği de bilinir Beş çayı misafirine börek açan anneden Şeker Bayramı şekeri reklam ailesine, güney ellerinde yüzünü güneşe vermiş kahve köşesi dedesinden "bozuk yoksa kalsın abla" minibüs şoförüne, dar sokaklarda hâlâ gazoz kapak oynanan mahallelerinden Doğu sokaklarında şiir şiir bakan veletlerine ve de Ferrari'sine LPG takan bilgelerine tabii "Bir başkadır benim memleketim insanı" diyerek, seviyor insan Türkiye'yi
"Hamsi balık değil, ayrı bir mahlukattır"
Karadeniz'de bu sözü sık sık duyarsınız Hamsi sadece sofraları süslemekle kalmaz Şarkılar, türküler, fıkralar, atasözleri onunla doludur Hamsisiz bir öğün düşünülemez Kahvaltıda yenir, reçeli bile vardır Buğulamasını, kızartmasını, pilavını, dolmasını yemeğe doyamazsınız Artık çiftlik çuprası ve çiftlik levreğinin işgal ettiği İstanbul ve Ankara'da da, lüks lokantalarda bile deniz tadını veren ender balıklardan biridir Sonbaharın başında denizin soğumasıyla birlikte sahile eder Şölen marta kadar sürer Ucuzdur, fakir yemeğidir Ama zenginin sofrasından da eksik olmaz
|