Senin Öykünü Yazamadım...

Keşke biraz daha kalsaydı� diye düşündü Neden ısrar etmediğine şaşırdı, kızdı Burada böyle yapayalnız kalacağını biliyordu oysa Ama o, bunu hiç düşünmemişti Hiç, biraz daha kalayım dememişti Ben artık gideyim Deyip, tüm hayallerini çantasına doldurup , sonra da çekip gitmişti
Hiç sormamıştı bile �Kalmamı ister misin?� diye� O da söylememişti Kal dememişti Israr etmemişti

İnanılmaz şiddetli bir mide kasılmasıyla uyandığımda, artık her şey farklıydı Midem içerden bana yumruk atıyor gibiydi Her yumruğun arasında toplasam 5 saniye ya var ya yoktu Ve her yumrukla birlikte ben de iki büklüm oluyordumBuna izin vermemek için zorla da olsa yataktan kalktım

Tanımsız değildi kasılmalar her gidenden artarak bana kalanlardı
Gitme diyemediklerimin ahlarıydı

İlk aklıma gelen hiçbir şey olmamış gibi kalkmam gerektiğiydi Duymamışlardı ve duymamaları gerekiyordu Üzülmemeliydi hiç kimse benim için! Ne olduğunu tam çözemesem de ben bunu da atlatırdım! Yine ayakta dururdum

Dururdum değil mi?


Kapının çalışıyla kendime geliyorum Elimdeki bardağı telaşla koltuğun üstünde duran eski yüzlü hint işi minderin arkasına saklıyorum Gözlerimi ellerimle, ellerimi üstümdekilerle siliyorum Kapı ısrarla çalmaya devam ediyor Kim acaba? Açmayacağım Her şey berbat olur çünkü Her şey biter Hoş kapıyı açmasam hepten bitecek ya� Gülüyorum

Hiç gelmemişti ki

Bu halde bile hayallerimde ve umutlarımda onu yaşatacak kadar yüreklimiydim
Yoksa acımasız yüreğim bedenime eziyeti miydi tüm düşündüklerim

İlerliyorum ve kendime her zamankinin 3 katı fazla yoğun bir kahve alıyorum şekersiz sütsüz ( Mideme ceza veriyorum kendimce)
Kahve bana onu hatırlatıyor
Bir şarkı açıyorum

RÜYA
Değmeyin feryadıma, figanıma değmeyin
Eğer sevmek bu demekse ben vazgeçtim beni sevmeyin
Garipliğim kader değil, geçici, gülmeyin
Bu kış da efkarlıyım
Bahara Allah kerim

Hadi yüreğim ha gayret
Hele sıkı dur, hele sabret
Başını eğme dik tut,
Bu bir rüyaydı farzet!

Hadi yüreğim ha gayret

Sorgulamalardan beni kaybetmiş bir adama aşıkken hala kendimi sorguluyorum neden ağlıyorum diye Acım gittikce artıyorSesi geliyor kulaklarıma

"Yorgunsun Uyu artık"

Kahveyi yanımdaki eski sehpaya bırakıyorum yavaşca gözlerim kapanıyor sesini hatırlamak bile acımı hafifletti

Evet yorgunum hayatım

Bu sefer gerçekten yorgunum

Uyandığımda yanımda ol!

[mate]

Beğenirmisiniz bilmem ama bu yazının üstünde
gözyaşlarım var