Alfabetik Atasözleri Sözlüğü

Ab - Ak

Abanın kadri yağmurda bilinir

Her şeyin bir değeri vardır Bir şeyin gerçek değeri (kadri) ise, ona gerçekten ihtiyaç duyulduğu zaman ortaya çıkar

Abdala “kar yağıyor” demişler, “titremeye hazırım” demiş

Yoksulluk ve sıkıntı içinde yaşayıp eziyet çekmekte olan kimseler, karşılaşacakları zor şartlardan endişe duymazlar Çünkü onlar bu şekilde yaşamaya alışıktırlar

Abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır

Kimi görgüsüz ve eğitimsiz kimseler bir rastlantı sonucu lâyık olmadıkları önemli bir işin başına geçseler ya da bir mevki elde etseler, aptalca davranmaya, o yerin adamı gibi görünmeye ve böbürlenmeye başlarlar Dahası, bunun kendi hakları olduğunu da ileri sürerler

Abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz

Kimi insanlar yaptıkları işten zevk duyarlar ve onu bırakmak istemezler; bu işi sürekli olarak, tekrar tekrar yapmaktan da hiç bıkkınlık duymazlar

Abdalın dostluğu köy görünceye kadar

Çıkarı için yakınlık gösterip dostluk kuran kimse, beklediği yararı elde ettikten, işini yürütecek başka yollar bulduktan sonra sizinle olan ilişkisini keser

Abdal (derviş) tekkede, hacı Mekke`de bulunur

Hemen herkesin ilgi duyduğu bir alanı, kendine özgü bir işi vardır İlgi duyduğu alan ya da iş neredeyse kişi de orada bulunur

Acele bir ağaçtır, meyvesi pişmanlık

Telâşla, sabırsızca ve ivedilikle yapılan işler genellikle kötü sonuçlar doğurur; kişiyi pişmanlığın içine iter

Acele ile menzil alınmaz

Telâşlanıp ivmekle, sabırsız davranmakla daha çabuk sonuç alacağımız, başarı kazanacağımız sanılmamalıdır Bilinmelidir ki her işin bir süresi vardır

Acele işe şeytan karışır

Düşünüp taşınmadan, çabuk davranılarak yapılan işten iyi sonuç beklenmemelidir; o iş ya yanlış ya da bozuk olur

Acemi katır kapı önünde yük indirir

Bir işin yabancısı olan, bir işe alışmamış, beceriksiz ya da anlayışsız kişi, kendisinden beklenen işi eksik yapar ve istenildiği gibi yerine getiremez; daha başlangıç anında veya en önemli yerinde işi bırakıverir

Acıkan doymam (sanır), susayan kanmam sanır

Uzun süre bir şeyin yokluğunu çekip ona ihtiyaç duyan kimse, o şeyden ne kadar çok elde ederse etsin tatmin olmaz; kendisine yetmeyeceği duygusu içinde bulunur

Acıkmış kudurmuştan beterdir

Bir şeyden uzun süre yoksun kalan kimse, onu gördüğü anda ele geçirmek ister; kendinden geçercesine ona saldırır, sanki kudurmuş gibidir, gözü hiçbir şeyi görmez, tek düşündüğü uzun süre yokluğunu çektiği o nesnedir

Acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur

Bir kimsenin acınmasına yol açar, başkalarını ona merhamete getirirseniz, o kimse yerli yersiz yardım dilemeye başlar ve gittikçe arsızlaşır; bunun yanında kimilerinin hakkını kısar, emeklerinin karşılığını vermez ve onları aç-yoksul bırakırsanız, onlar da hırsızlık yapmaya başlarlar

Acı patlıcanı kırağı çalmaz

Kötü durumda olan bir kimseyi, ortaya çıkacak yeni kötü durumlar etkilemez; pek çok zorluğa katlanabilir; çünkü o, böylesi kötü durumlara alışmıştır Ayrıca, işe yaramayacak hâle gelmiş kimseler de, tutar bir yanları olmadığı için felâketlerden çekinmezler

Acı (kötü) söz insanı (adamı) dininden (çıkarır), tatlı söz (dil) yılanı deliğinden (ininden) çıkarır

Onur kırıcı, sert, kötü sözler insanı öfkelendirir; sabrını taşırır, çileden çıkarır, hoş olmayan davranışlara sürükler Bunun aksine yumuşak, tatlı, hoş sözler de öfkeli, geçimsiz, saldırgan insanları yatıştırabilir; zarar vermelerinin önüne geçip onları doğru yola sokabilir

Aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez

Aç, yemek yeme ihtiyacı olan, yemesi gereken kimsedir Bu insanın düşüncesi de karnını doyurmaktır Onun bu isteği kimi özürlerle giderilip geçiştirilemez, böyle yapılmak istenirse kimi anlamsız ve aşırı davranışlara kaymasına neden olunur Çocuklar da bir şey istediler mi hemen onun yerine getirilmesini isterler, beklemek nedir bilmezler

Aç (arık) at yol almaz, aç (arık) it av almaz

İş gördürülen kimselerden verim umuluyorsa onlar aç, yoksul ve zaruret içinde bırakılmamalı, her yönden tatmin edilmelidirler

Aç ayı oynamaz

Kendisinden iş beklenilen kimseden emeğinin karşılığı esirgenmemelidir; insan ya da hayvan olsun, çalışan mutlaka doyurulmalıdır

Aç bırakma hırsız edersin, çok söyleme arsız (yüzsüz) edersin

Yönetiminde bulunan, gözetiminde olan kimseleri maddî ve manevî yönden tatmin etmelisin İnsanları bu yönlerden sıkıntıya düşürür, emeklerinin karşılığını vermez, kötü muameleye maruz bırakırsan yanlış yola saparlar; söz dinlemez olurlar, arsızlaşırlar

Aç doymam, tok acıkmam sanır

Uzun süre yokluk içinde olan aç insan elde ettiğinden çoğunu ister, tatmin olmaz, yetmeyeceği duygusunu taşır Tok, yani varlıklı insan ise var olanla yetinir gibidir, elindekilerin bir gün gelip tükeneceğini düşünmez, yeni kazanç yollarına başvurmaz, dahası elindekileri bilinçsizce harcamaya devam eder

Aç elini kora sokar

Aç ve yoksul insan, zorunlu ihtiyaçlarını gidermek için canı pahasına bile olsa her türlü tehlikeye atılmaktan çekinmez

Aç gözünü, açarlar gözünü

Uğraşılarında, giriştiğin işlerinde uyanık bulunup dikkatli olman gerekir; yoksa umulmadık, beklenmedik bir anda büyük zararlarla karşı karşıya kalabilirsin Bu belâdan sonra aklın başına gelir ama iş işten geçmiş olur

Açık ağız aç kalmaz

Çalışan, didinen, ne istediğini bilen, bıkmadan usanmadan bunu dile getiren kişi geçim yolunu bulur; muhtaç duruma düşmez, aç kalmaz

Açık yaraya tuz ekilmez

Acısı ve derdi taze olan bir kimsenin üzüntüsünü artıracak söz ve davranışlardan kaçınmak gereklidir

Açık yerde tepecik kendini dağ sanır

Kıymetli, yetenekli kimselerin bulunmadığı veya az bulunduğu bir yerde, kendinde az da olsa bir şey bulunan kimse böbürlenmeye, büyüklük taslamaya başlar

Açılan solar, ağlayan güler

Hayatta hemen her şey bir değişimin içindedir, olduğu gibi kalmayıp tersine dönebilir, güzel çirkinleşebilir; mutsuz mutlu, yoksul da zengin olabilir

Açın gözü ekmek teknesindedir (olur)

İnsanın tek amacı, öncelikle kendisi için gerekli, yaşaması için zorunlu olan, yokluğunu çektiği şeyi elde etmektir

Açın karnı doyar, gözü doymaz

1 Bir şeyin uzun süren yokluğu açlık ve doyumsuzluk duygusuna iter insanı; bu insan hiç doymamış, aç kalacakmış gibi davranır; gözü nesnelerde kalır, o nesneleri kaybedecek sanısına kapılır 2 İhtiraslı kişi elindekiyle yetinmez, daha fazlasını ister

Aç kurt bile komşusunu dalamaz

Komşu hakkı çok yücedir Komşuya hangi şartlarda olursa olsun, aç ya da zengin iyi davranılmalıdır Çünkü toplumun dirlik ve düzenliği bir yönüyle buna bağlıdır

Açma sırrını dostuna, o da söyler dostuna

Sır özeldir ve gizli tutulmalıdır Onun gerçekten duyulup yayılması istenmiyorsa, dosta bile açılmamalıdır Açılırsa o da ağzından kaçırabilir ya da yakınına anlatabilir, bunu başkaları duyabilir, saklamaya çalıştığın şey sır olmaktan çıkar, yayılır

Aç ne yemez, tok ne demez

Yoksul kişi ihtiyaç duyduğu şeyin en kötüsüne bile razı olur; iyisini, kötüsünü arayacak durumda değildir Oysa varlıklı kişi için durum farklıdır, o her zaman daha iyisini ister, en güzel şeylerde bile bir kusur bulur, mırın kırın eder

Aç tavuk (düşünde) kendini buğday (arpa, darı) ambarında sanır (görür)

Yoksulluk çeken, varlık yüzü görmeyen kişi sürekli ihtiyaç duyduğu şeylerin hasretini çeker; kendisini onları elde etme hayaline kaptırır, olmayacak düşler kurar

Açtırma kutuyu, söyletme kötüyü

Hoşuna gitmeyecek sözler söylenmesine, hakkında kötü şeylerin ortaya çıkmasına yol açmak istemiyorsan karşındakini kızdırma

Aç tokun yüzüne bakmakla doymaz

İnsan ihtiyaç duyduğu, sürekli yokluğunu çektiği şeyleri varlıklı kimselerde görmekle onlara sahip olmuş sayılmaz Tatmin olabilmek için onları gerçekten elde etmelidir

Adalet ile zulüm bir yerde barınmaz

Bu iki şey tamamen bir birinin karşıtıdır Hak, hukuk ve doğruluğun bulunduğu yerde zulüm olamaz, zalimler bulunamaz Zulmün bulunduğu yerde ise hak yeme, sömürü, eğrilik, azgınlık vardır ve orada da ne adalet ne de âdil vardır

Adam adama her daim muhtaç (gerek olur)

Tek başına yaşamak oldukça zor olduğundan insanlar bir arada yaşarlar, dayanışmaya gerek duyarlar İhtiyaçlar bu sayede karşılıklı olarak giderilir Bu bakımdan hiçbir insanı küçümseyip yararsız saymamalı; olur ki bir gün, hiçlenen o insanın yardımına gerek duyulabilir

Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil (Adam adama yük olmaz)

Birileri gelip konuğumuz olabilir, evimizde kalabilir Bu konuk tıpkı can gibidir; can nasıl gövdeye geldiği gibi gidiyorsa, konuk da günün birinde geldiği gibi gidecektir Bu sebeple yanımıza gelen arkadaş, dost, yakın ve konuklarımızdan yaka silkmemeliyiz

Adam adamdan korkmaz, utanır (hatır sayar)

Bir kimse kendisine yapılan kabalık, kötülük karşısında sert tepki göstermiyor, benzer bir şekilde karşılık vermiyorsa, bu korktuğundan değildir; hatır saydığındandır, utandığındandır, duygularına egemen olduğundandır

Adam adam denmekle adam olmaz

Değerleri olmadığı hâlde değer verip saygı duyarak, bazı unvanlar vererek, överek, pohpohlayarak bir kimseyi iyi yetişmiş, değerli bir kimse yapamayız Gerçek şahsiyet, olgunluk, insana yakışacak durum, tutum ve davranış insanın kendinde bulunmalıdır

Adam adamdır, olmasa da pulu; eşek eşektir, olmasa da çulu

Bir kimsenin toplumdaki seçkin yeri ve önemi zengin ya da yoksul hâliyle ölçülemez Kimi insanlar son derece yoksuldurlar ama kendilerinde bir adamlık vardır Kimileri de zengindir ama insanlıktan nasiplerini almamışlardır Dolayısıyla yoksul olmak insanın değerini düşürmez, zengin olmak da değerini artırmaz

Adam adamı bir kere (defa) aldatır

Bir kimse, huyunu suyunu bilmediği bir kişiye bir kez aldanır; bir daha aldanmaz Çünkü bir kez aldanmış ve ders almıştır Artık kendini ona göre ayarlar, karşı tarafın düzenbaz olduğunu bildiği için tedbir alır, düzenbaz ne derse desin inanmaz ve tuzağına düşmez

Adama dayanma ölür, duvara (ağaca) dayanma yıkılır (kurur)

İnsanlar hayatları boyunca birbirlerine destek verirler, yardımcı olurlar Ne ki her destek ve yardım sürekli olmaz O hâlde insan, yapacağı işlerde başkalarının yardımına ve desteğine değil, öncelikle kendi gücüne, bilgi ve becerisine dayanmalı ve güvenmelidir

Adam ahbabından bellidir (Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu diyeyim)

İnsan daha çok anlaştığı, huyunu suyunu bildiği, sevdiği, yanında bulunmaktan hoşlandığı kimselerle arkadaşlık kurar; dostluk eder Dolayısıyla bir kimsenin iyi ya da kötü olduğu, arkadaşlık kurduğu kimsenin kişiliğine bakılarak anlaşılabilir

Adamak kolay, ödemek güçtür

Bir işi yerine getireceğim demek, davranışıyla ya da tutumuyla o işi yapacağım duygusu uyandırmak, umut vermek kolaydır Ne var ki yerine getirmek ve yapmak güçtür Çünkü bu, bir çabaya, bir maddeye ya da bir paraya dayanır; bunlar da zor sarf edilir şeylerdir

Adamın (insanın) adı çıkacağına (çıkmaktansa) canı çıksın (çıkması yeğdir)

Toplumun bir insan hakkında verdiği yargı kolay kolay değişmez Eğer bir adamın adı kötüye çıkmış, bu yanıyla şöhret bulup tanınmışsa, bu durum onun için katlanılmazdır Nereye gitse kötü yanı yüzüne vurulacak, itilip kakılacak, aşağılanıp toplum dışına itilecektir Böyle bir hayatı yaşamak, o insan için yaşarken ölmek demektir

Adamın iyisi alış verişte belli olur

Alışveriş bir insanın karakterini, iyi ya da kötü oluşunu belirleyen en önemli ölçütlerden biridir Alışveriş her şeyden önce çıkara dayanır Birçok insan da çıkarı için ahlâk kurallarını çiğnemekten kaçınmaz Bunu anlamanın en iyi yolu da kişiyi alışverişte denemektir Alışveriş sırasında hileye başvurmayan, hakkı gözeten, yalan söylemeyen, ahlâksız yollara sapmayan kimse iyi insandır

Adamın iyisi iş başında belli olur

İnsanı gösteren sözü değil, işidir Bir insanın gerçek değeri; becerikli mi beceriksiz mi, çalışkan mı tembel mi, başarılı mı başarısız mı, iyi mi kötü mü olduğu yaptığı işlerle, çevresindekilere karşı takındığı tutumla ölçülür

Adamını yere bakanından, suyun ağır (sessiz) akanından kork (sakın)

Genellikle sessiz akan sular derin ve tehlikeli olurlar Bir olay karşısında duygu ve düşüncelerini açığa vurmayan, niyetini belli etmeyen, sessiz kalan kimseler de ağır akan suya benzerler Sinsidirler, içlerinde besledikleri kötülükleri hissettirmezler, bu bakımından sakıncalıdırlar

Adam olana bir söz yeter

İyi yetişmiş, kişilikli, anlayışlı, duyarlı kişiler kendilerine söylenen sözü, ilk söylenişinde anlarlar ve sözün gereğini yerine getirirler Bir sözü defalarca söyleten, söyleyeni zorlayan, çıkmaza sokan kimselerde ise, bir kavrayış noksanlığı, bir ahlâk eksikliği var sayılabilir

Âdemoğlu (insanoğlu) çiğ süt emmiştir

Başlangıcından bu yana nankörlük insanoğlunun değişmez bir sıfatı olagelmiştir Yapılan bir iyiliğe karşı, çokluk kötülükle cevap vermek, insanın atamadığı huylarındandır Sanki bu, insanda değişmez bir hâldir Bu bakımdan insanoğlu güvensizdir, ona karşı daima dikkatli olunmalıdır

Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur

Büyüklerin küçükler üzerinde büyük bir etkisi vardır Çocuklar, çokluk büyüklerini örnek alırlar Onlardan ne görürlerse onu yapmaya çalışırlar Bu sebeple, anne-babanın çocuklar, büyüklerin de küçükler üzerindeki etkisi, eğitim açısından oldukça önemlidir

Ağacı kurt, insanı dert yer

Ağaç kurdu, içine yerleştiği bir ağacı veya tahtayı özünden, içten içe yiyerek çürütür ya da kurutur Dert ve üzüntü de tıpkı ağaç kurdu gibidir İnsanı içten içe yıpratır, perişan eder, dayanıksız kılar, yiyip bitirir

Ağaç kökünden yıkılır

Ağacı ayakta tutan, onu toprağa bağlayan kökleridir Onun bütün dallarını kesebilirsiniz, ancak yıkamazsınız Yıkmak için köklerini topraktan çıkarmak zorundasınız Bir aile, toplum ya da düzen de tıpkı ağaç gibidir Onu da ayakta tutan bir temel (kök) vardır Kimi ayrıntılarını (dallarını) yok edebilirsiniz, ancak yıkıp bozamazsınız; yıkmak için temelini sarsmak, ana noktalarını bozmak zorundasınız

Ağaç yaprağı ile güzeldir (gürler)

Bir ağacı güzel gösteren, verimli kılan, canlı tutan yaprakları, çiçekleri ve meyveleridir Varlığını ancak bunlarla kanıtlar İnsanlar da böyledir İnsan ailesi, çocukları, yakınları ve dostları ile bir bütün oluşturup varlık gösterebilir Eğer bunlardan mahrum olursa yapraksız, çiçeksiz ve meyvesiz bir ağaç gibi kalır ortada; cansız, kurumuş gibi, güçsüz ve verimsizdir

Ağaç yaş iken eğilir

Çocuklar mutlaka küçük yaşta eğitilmelidirler Bu yaşlarda işlenmeye, her türlü bilgiyle donatılmaya elverişlidirler Zaman geçip de büyüdükçe eğitilmeleri zorlaşır Yaşlı insan kolay kolay eğitilmez Onlar tıpkı kuru bir ağaç gibidirler Eğilmezler, buna zorlanırlarsa kırılırlar Bu sebeple onlara yeni bir davranış kazandırmak imkânsız gibidir

Ağılda oğlak doğsa ovada otu biter

Yüce Allah, her canlıyı yaratırken onunla birlikte rızkını da yaratır Ancak insanlar aç gözlülük edip kimilerinin hakkını gasbederler, rızklarına el koymaya çalışırlar Dolayısıyla kimileri aç ve yoksul kalır İnsanlar bu tavırlarından vazgeçmiş olsalar, herkesin rızkının kendisine yeter olduğu apaçık ortaya çıkacaktır

Ağır giden yol alır, hızlı giden yolda kalır

Gittiğimiz yolda, tuttuğumuz işte ilerlemek istiyorsak acele edip telâşa düşmemeliyiz Yavaş yavaş ama güvenli, gerekli bir tempoda, emin adımlarla yürümeliyiz Böyle hareket etmezsek, aceleciliğimiz yüzünden sürçebilir, yolumuzu şaşırabilir, sonuca da ulaşamayız

Ağır kazan geç kaynar

1 Herkesin anlayış yeteneği bir değildir, öğrenme kabiliyetleri de farklıdır Kimi kalın kafalı kimseler bir meseleyi oldukça geç ve zor kavrarlar 2 Bazı beceriksiz, tembel kişiler işlerini geç yaparlar ve zamanında yetiştiremezler 3 Ağırbaşlı, olgun kimseler bir olay karşısında hemen öfkelenip telâşlanmazlar

Ağır ol, batman gelesin

Temkinli, ağırbaşlı, ölçülü ol ve dengeli hareket et ki, itibar göresin; sevilip sayılasın Çünkü hafif meşrep, sulu, çabuk kızıp taşkınlık gösteren, aceleci kimseler toplumda pek sevilip yer edinemezler

Ağır taş batman döver (yerinden oynamaz)

Tutarlı, ölçülü, ağırbaşlı, temkinli kimselerin toplumda etkin bir yerleri, ayrıcalıklı bir kişilikleri vardır Bu ayrıcalıkları sebebiyle onlara kolay kolay kimse ilişmeye cesaret edemez, onları hırpalamaya öyle herkesin gücü yetmez, dolayısıyla ister istemez saygı görür ve yerlerini korurlar

Ağır yongayı yel kaldırmaz

Davranışları ölçülü, sözleri yerinde, temkinli ve ağırbaşlı olan insanlara dış etkenler, niyeti bozuk kimseler kolay kolay zarar veremezler

Ağız yer, yüz utanır

İkram kabul eden, armağan alan kişi, bunları kendisine sunan kimsenin istediğini yerine getirme zorunluluğunu duyar; bir borçluluk duygusuyla bu isteği reddetmeye utanır, istemese de işi yapar

Ağlamayan çocuğa meme vermezler

Hakkımızın yendiği yerde susup sonuca katlanmak doğru değildir Susar, sesimizi çıkarmaz, hakkımızı aramazsak kimse bize yardım elini uzatmaz; hakkımızı vermez Onun için hakkımızı arama yoluna gitmeli ve bu yolda sesimizi duyurmalıyız

Ağlatan gülmez

Başkalarına zulmeden, sıkıntı veren, çile çektiren kimselerin kötülükleri karşılıksız kalmaz; günün birinde bu dünyada ya da öteki dünyada kendisine döner, yaptıklarının cezasını mutlaka çeker, o da ağlar

Ağrısız baş mezarda gerek (olur)

Yaşayan her insan dertten, çileden yakasını kurtarabilmiş değildir Yaşadıkça da kurtaramayacaktır Dolayısıyla dertsiz insan ancak mezarda bulunur Bu demektir ki, insan dertten ancak ölünce kurtulacaktır

Ağustosta gölge kovan, zemheride karnın ovar

Vakit ve fırsat varken (yazın) çalışmayan, tembel tembel oturan, keyfini düşünen kimse, fırsat kaçtıktan sonra, çalışmanın zor olduğu günlerde (kışın) geçim sıkıntısı çeker; perişan olur, aç kalıp yoksul düşer

Ah alan onmaz

Zulmeden, hak yiyen, kötülük yapan ve bu sebeple birilerinin bedduasını alan kimse iflâh olmaz; onun sonu iyi değildir, yaptıklarının cezasını mutlaka görür

Ahlatın (armudun) iyisini ayılar yer

Değerli, güzel ve iyi şeyler çoklukla onlara lâyık olmayan kimselerin eline geçer ve onlarca kullanılırlar Bu da gösteriyor ki, insanlar gelişen olaylara çok kez engel olamazlar

Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez

Anlayışı kıt, beceriksiz, yüzsüz ve yılışık, çıkarcı kimselere gereksiz yere yakınlık gösterilmemelidir Yoksa bu yakınlığı kötüye kullanabilir Yerli yersiz karşınıza çıkıp sizi rahatsız ve huzursuz edebilir Bu gibi kimselerle kurulacak ilişkilerde dikkatli olunmalıdır

Ahmak iti yol kocatır

Bazı insanların girişimleri, uğraşıları, didinmeleri, yaptıkları işleri ahmaklıkları yüzünden sonuçsuz kalır; yıpranmalarına yol açar Bunun böyle olmasının sebebi, işe iyi düşünmeden, plân yapmadan girmiş bulunmaları, karşılarına çıkacak aksilikleri hesaplamamış olmalarıdır İşte böylesi bir giriş, onları tekrar tekrar yapmak zorunda bırakmış, zaman kaybettirmiş, yormuş ve yıpratmıştır

Akacak kan damarda durmaz

“Takdir, tedbiri bozar” derler Bir zarara uğramak, önemli bir şeyimizi kaybetmek kaderimizde varsa, ne yaparsak yapalım, ne önlem alırsak alalım bunun önüne geçemeyiz Bugün ya da yarın, er veya geç olan olacaktır

Ak akçe kara gün içindir

Emek vererek, alın teri dökerek kazandığımız para, sıkıntılı anlarımız ve zor günlerimiz içindir; bizi darlıktan bu para çekip kurtarır, rahata erdirir Dara düşülen günlerimizde bu parayı harcamaktan da geri durmamalı, çekinmemeliyiz

Akan su yosun (pislik) tutmaz

Bilinen bir şey ki, devamlı akan su kendini ve yatağını temiz tutar; hareketsiz ve birikinti hâlinde olan su da aksine mikrop ve pisliği bünyesinde taşır Denebilir ki hareketlilik, canlılık ve çalışkanlık insanı canlı ve üretken yapar; iyimser kılar, kötülükten uzak tutar, düşkünlüğünü önler; böylece de o insan hem kendine, hem de başkalarına yararlı olur

Akar su çukurunu kendi kazar

Azimli olan, bir şey yapma isteği ve gücünü taşıyan, gayretli ve atak kimseler zorluklara boyun eğmezler; amaçlarını gerçekleştirmek için imkân ararlar, yollarını ne yapıp edip bulurlar

Akan suya inanma, el oğluna güvenme

Kimi akar sular yavaş aktığı için tehlikesiz görünebilir, ancak yine de güvenmemelidir Bir an o suya kapılıp sürüklenebilir, derinlere ve burgaçlara çekilip boğulabiliriz El oğlu da tıpkı bu akar sular gibidir, kimi yanlarına bakarak onlara güven duyamayız Çıkarı için bizi tuzağa düşürebilir, başımıza olmadık işler açabilir, zor durumda bırakıp zarara uğratabilir Bunun için temkinli olmalıyız

Akıl akıldan üstündür

Her insan aynı anlayış, bilgi ve düşünme gücüne sahip değildir Bizim akletmediğimizi, bir başkası akledebilir Biri bizden daha iyi düşünüp karanlık bir noktada bize ışık tutabilir Bu bakımdan önemli işlerimizde güvenli, geniş düşünce sahibi kimselere danışmaktan, onların bilgi ve tecrübesine başvurmaktan kaçınmamalıyız

Akıl için tarik (yol) birdir

Bir mesele ancak akıl yoluyla çözülebilir Bu yol ise tektir Doğru düşünenlerin, mantıklı olanların bu yolu izlediklerinde vardıkları sonuç hep aynı olacaktır

Akıl kişiye (adama) sermayedir

Giriştiğimiz hemen bütün işlerde başarılı ya da başarısız olmamızdaki en büyük etken akıldır O, yapmaya çalıştığımız işte baş aracımızdır Onu gerektiği gibi, yerinde kullanırsak iyi sonuç almamız kolaylaşır Hemen her işte bir sermayeye gerek duyulduğu açıktır Bu sermaye de paradır Ama unutmayalım ki, paranın da işe yarar şekilde kullanılması akılla olur

Akıllı düşman, akılsız dosttan hayırlıdır (Deli dostun olacağına akıllı düşmanın olsun)

Düşüncesiz ve yersiz davranan, gerçeği görmeyen, anlayışı kıt kimseler yaptıkları işlerin, söyledikleri sözlerin ne gibi sonuçlar doğuracağını hesap edemezler Bu yanlarıyla, iyi niyetli de olsalar dostlarına bilmeyerek zarar verebilirler Bunun aksine, akıllı düşmanın neler yapabileceği, hangi yollara başvuracağı önceden tahmin edilip sezilebilir; dolayısıyla kişi tedbirini alır, kendisine gelebilecek zararları önlemeye çalışır

Akıllı hırsız, şaşkın ev sahibini bastırır

Aklını kullanmasını bilen, açık göz, uyanık ve düzenbaz kimseler düşüncesiz, kavrayışı kıt, ahmak ve şaşkın kimseleri aldatmakta bir zorlukla karşılaşmazlar Hatta bu kimseler, karşılarındaki bu aptal insanları, haklı da olsalar haksız çıkarabilirler; kendilerini suç işlememiş gibi gösterebilirler

Akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer

Önlem almaya, hazırlıklı olmaya alışmış kimi tedbirli kimse, hemen her şeyde bir sonuca ulaşmak için sağlam bir yol arar Bunun için de düşünüp taşınır, kolay kolay karar veremez Dolayısıyla da epey zaman harcamış ve sonuca ulaşmakta gecikmiş olur Oysa gözü pek atak ve yeterince düşünmeden karar veren kimse, tehlikeyi göze alıp işe girişir ve sonuca daha çabuk ulaşır

Akıllıyı arkada tutma, akılsızı kılavuz etme

Hangi işte, hangi yönetimde olursa olsun sağlıklı bir sonuca gidilmek isteniyorsa, mutlaka iyi ve doğru düşünenlere, işinin ehli ve akıllı kimselere öncelik verilmelidir; onlar takipçi değil, takip edilenler olmalıdır Eğer bunun tersi yapılıp akılsız, ahmak, beceriksiz, anlayışı kıt kimselere öncelik verilir, onlar iş başına getirilirse yapılan işten olumlu bir sonuç elde edilemez; elde kalan yalnızca zarar olur

Akıl para ile satılmaz

İnsanlar akılca eşit değillerdir Kimileri akıllı, kimileri aptaldır Bunu değiştirmek mümkün değildir, böyle de sürüp gidecektir Üstelik akıl, somut bir şey de değildir Sonradan da elde edilemez, parayla da alınıp satılamaz Etrafımıza şöyle bir baktığımızda delice işler yapan varlıklı insanlar, akıllıca işler yapan yoksul insanlar görürüz Eğer akıl parayla satın alınmış olsaydı zenginlerin dilece işler yapmadıklarına tanık olabilirdik

Akılsız başın zahmetini (cezasını) ayaklar çeker

1 İyi düşünüp taşınmadan, eni konu hesaplamadan verdiğimiz kararlar, yaptığımız girişimler bizi kötü sonuçlarla karşı karşıya bırakır, çıkmaza sokup oraya buraya koşturur, yorgun düşürür Hemen her şeyi yeni baştan yapmak durumuyla yüz yüze getirir 2 İşin başında olanların akletmeden verdikleri yanlış karar ve ortaya koydukları tutumların doğurduğu kötü sonuçların sıkıntılarını, zahmetini buyruk altında çalışanlar çeker

Akıl yaşta değil baştadır

İnsanın yaşlanması, aklının artması anlamına gelmez İnsan büyüyebilir fakat aklı (kıt) kalabilir Biliriz ki, pek çok genç yaşça büyük olanlardan daha akıllıdırlar İnsanlar yaşlandıkça tecrübe sahibi olabilirler ama tecrübe akıllı olanların işine yarar, akılsızların değil

Ak koyunun kara kuzusu da olur

1 İyi ana-babadan kimi zaman kötü huylu çocuklar da olabilir 2 Çok iyi sandığımız bir işin, girişimin veya tavrın kötü yanları da bulunabilir 3 Arkadaş, dost ve yakınlarımızın kimi kusurlu yanları da bulunabilir

Akla gelmeyen başa gelir

İnsan her şeyi eksiksiz düşünüp, başına gelebilecekleri önceden kestirip tedbir alacak güçte değildir Hiç ummadığı, beklemediği bir anda başına öyle şey gelir ki, bu şeyi daha önce hiç düşünmemiştir bile Bu durumda yapılacak şey endişe ve korkuya kapılmamak, sakin olmaya çalışmaktır

Aklına geleni işleme, her ağacı taşlama

Aklına geleni hemen gerçekleştirmeye çalışma; önce iyi düşün, taşın, doğabilecek sonuçları hesapla Bunun aksine hareket edip iş yapmaya kalkar, her önüne gelene çatarsan büyük sıkıntılarla karşılaşır, zarar görürsün

Akraba (dost) ile ye, iç, alışveriş etme

Hemen her alışverişin temelinde çıkar yatar Bu çıkarlar insanları çatışmaya sürükleyip tatsızlıklara yol açabilir; sonuçta ortaya kırıcı, incitici davranışlar çıkar Dolayısıyla alışveriş dostluğu bozucu bir işlev yüklenmiş olur Bu ise devamlı görüşen insanlar için hoş bir durum değildir Bu bakımdan özellikle kendine güvenemeyenler, dostluklarının devamını dileyenler alışveriş konusunda dikkatli olmalı, gerekirse birbirleriyle alışverişten kaçınmalıdırlar

Akşama karşı gitme, tana karşı yatma

Yüce Allah, gündüzü çalışıp rızk kazanma, geceyi de uyku ve dinlenme zamanı olarak yaratmıştır Bu sebeple erken kalkıp çalışmalı ve erken yatmalıdır Yola çıkmak için de en uygun zaman seher vaktidir, her şey görünür olduğundan daha güvenlidir Gece yolculuk yapmaktan mümkünse kaçınmalıdır; gece yolculuğu hem zor, hem de tehlikelidir

Akşamın hayrından sabahın şerri yeğdir (iyidir)

Elden geldiğince işler akşam ya da gece yapılmamalıdır Sabah görülmesi daha uygundur Çünkü gece iş yapmak tehlikelidir İnsanların en yoğun, yorgun ve dalgın oldukları zaman bu zamandır Çalışanların hata yapmaları, işi eksik görmeleri, verimsiz olmaları gündüze oranla daha fazla olur Ayrıca gündüz elde edilebilen imkânlar gece elde edilemez Bu bakımdan sabahleyin yapılacak iş kusurlu da olsa, akşam yapılacak işten daha iyidir