Gitsene..Nolur..Bi Gitsene...!!!!!!!

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-28-2012

bu şehir sana benzer her akşam oluşunda

her yağmur sonrasında ağlarsın

kül rengi bulutların retinasında

korkum eşkalini taşır gidişin

bir kuzey rüzgarı gibi esersin saçlarımda

yüzün düşer kaldırımlara

ve ben ağlarım

ağlarım öyle içime içime

güneşte orada oysa ay da

bir ben yokum alt tarafı bir ben

kırmızının efendisi gözlerinde

hadi gitsene

ardına bakmasana

sövsen de konuşsana

vursana beni

gömleğimi kırmızıya bulasana

gitsene / giderken ağlamasana

bu şehir küser yokluğuna

Bakırköy’den tren geçmez

halkalı da raydan çıkmaz

dolmuşlarda Ozan Arif

taksiler de Orhan şarkıları çalmaz

inip yürüyelim demez asude bir ses mesela

yetim kalır çekmece

ben beklerim kimse gelmez

suya düşen yıldızlardan

üşüyen ellerimden

bağrıma saplanan acıdan

düşen bir yaprak renginden tanırım seni

ölümün güzelliği gibi hazanda

bilinmeyen bir düş gibi fizanda

yetim çocukların titreyen yanında sevdim seni

hadi gitsene

ardına bakmasana

satsana beni sırtına

bıçaklasana

yıksana adamını

gitsene / giderken ağlamasana

bu şehir söndürür ışıklarını sensiz

şiirler yazılmaz peçetelere

Barbaros’tan vapur kalkmaz Üsküdar’a

tüm birahaneleri kapanır Galata’nın

son otobüs saatini şaşırır Beşiktaş da

Kadıköy’e yağmur yağmaz mesela

küser Barış Manço Modaya

bir infilakla patlar albatros!

Bursalı da iskenderin tadı olmaz

acılı lahmacunda / bir şişe ayranda

kalmaz mor dudaklarının izi

saç telin düşmez gömlek cebime

İzmit ağlar bir yanda

Körfez sis yorganı altında uykuya dalar

beklemez kimse yol üzeri herhangi bir durakta

ben beklerim / bütün dertlerim önümde

bir yağmur damlasında

solgun hüzün sarısında

ağlayan bir türkünün yanık sesinde

kılıcı ense kökümde

bir damla ayrılık zehri değil mi gidişin!

hadi gitsene

ardına bakmasana

dudağını ısırmasana

kanatmasana

budasana sana uzanan ellerimi

gitsene / giderken ağlamasana

yakılmış kirpikleri bu şehrin

sokak lambalarının gözleri uykusuz

bir karakol duvarında sorguda sırtım

soğuk, bitkin, çekilen tırnaklarımdan can gitmiş

sigaramın dumanıyla hançerliyorum karanlığı

çırıl çıplak pişmanlıkların yakasından biriyim

kapısız avluların ortasından

bütün ihanetlerin bacak arasından

açlıktan gebermiş sevdamın ceset torbasından

günün güneşle işlediği zina suçundan döllenmiş biriyim

bir ceylanın yavrusuna söylediği şarkı gibi

kuşların gözyaşlarına saklanmış

köylü kızlarının testisine dolan masumlukla sevdim

bu şehir sarsılmış ömrüme benzer sen olmayınca

cesedime el sür / bari ölürken koklayım seni

hadi gitsene

ardına bakmasana

acımasana / acıtmasana

kapatsana gözlerimi sana

dokunsana buza

eritsene / erirken ağlamasana

gidemesene!!!!

10-28-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Gitsene..Nolur..Bi Gitsene...!!!!!!! bu şehir sana benzer her akşam oluşunda her yağmur sonrasında ağlarsın kül rengi bulutların retinasında korkum eşkalini taşır gidişin bir kuzey rüzgarı gibi esersin saçlarımda yüzün düşer kaldırımlara ve ben ağlarım ağlarım öyle içime içime güneşte orada oysa ay da bir ben yokum alt tarafı bir ben kırmızının efendisi gözlerinde hadi gitsene ardına bakmasana sövsen de konuşsana vursana beni gömleğimi kırmızıya bulasana gitsene / giderken ağlamasana bu şehir küser yokluğuna Bakırköy’den tren geçmez halkalı da raydan çıkmaz dolmuşlarda Ozan Arif taksiler de Orhan şarkıları çalmaz inip yürüyelim demez asude bir ses mesela yetim kalır çekmece ben beklerim kimse gelmez suya düşen yıldızlardan üşüyen ellerimden bağrıma saplanan acıdan düşen bir yaprak renginden tanırım seni ölümün güzelliği gibi hazanda bilinmeyen bir düş gibi fizanda yetim çocukların titreyen yanında sevdim seni hadi gitsene ardına bakmasana satsana beni sırtına bıçaklasana yıksana adamını gitsene / giderken ağlamasana bu şehir söndürür ışıklarını sensiz şiirler yazılmaz peçetelere Barbaros’tan vapur kalkmaz Üsküdar’a tüm birahaneleri kapanır Galata’nın son otobüs saatini şaşırır Beşiktaş da Kadıköy’e yağmur yağmaz mesela küser Barış Manço Modaya bir infilakla patlar albatros! Bursalı da iskenderin tadı olmaz acılı lahmacunda / bir şişe ayranda kalmaz mor dudaklarının izi saç telin düşmez gömlek cebime İzmit ağlar bir yanda Körfez sis yorganı altında uykuya dalar beklemez kimse yol üzeri herhangi bir durakta ben beklerim / bütün dertlerim önümde bir yağmur damlasında solgun hüzün sarısında ağlayan bir türkünün yanık sesinde kılıcı ense kökümde bir damla ayrılık zehri değil mi gidişin! hadi gitsene ardına bakmasana dudağını ısırmasana kanatmasana budasana sana uzanan ellerimi gitsene / giderken ağlamasana yakılmış kirpikleri bu şehrin sokak lambalarının gözleri uykusuz bir karakol duvarında sorguda sırtım soğuk, bitkin, çekilen tırnaklarımdan can gitmiş sigaramın dumanıyla hançerliyorum karanlığı çırıl çıplak pişmanlıkların yakasından biriyim kapısız avluların ortasından bütün ihanetlerin bacak arasından açlıktan gebermiş sevdamın ceset torbasından günün güneşle işlediği zina suçundan döllenmiş biriyim bir ceylanın yavrusuna söylediği şarkı gibi kuşların gözyaşlarına saklanmış köylü kızlarının testisine dolan masumlukla sevdim bu şehir sarsılmış ömrüme benzer sen olmayınca cesedime el sür / bari ölürken koklayım seni hadi gitsene ardına bakmasana acımasana / acıtmasana kapatsana gözlerimi sana dokunsana buza eritsene / erirken ağlamasanagidemesene!!!!