Bir Garip Hikaye..

Yeryüzü denen şu gariplikler ülkesinde,

Boyunduruğunu taşıyorum günlerin

Beynimin içerisinde,

Bir at var sanki dörtnala koşturuyor

Bir zincir sarmış sanki bedenimi,

Yüreğimi sıkıştırdıkca sıkıştırıyor

Tutsağım sanki, çoktan beri,

Yok olası aşkının prangasıyla, acılar içinde

Ağlıyor, haykırıyorum ama nafile,

Başı boş dolaşıyorum sokaklarda,

Sayıklayarak aşkını delice

Gürültüler çıkarmakta, hayatın güllesi;

Ayağıma zincirlenmişte

Şimdi bir sırattayım, geçilmesi çok zor

Kim tutar bir körün elinden düşünmeden ?

Desenize boşuna inanmış ve kapılmışım,

Hayat denen serüvenin o sahte güzelliklerine

İşte şimdi başkaldırıyor, isyanlarda bak,

Bağımlı bir suçlunun esin perileri; pervasızca

Yere batsın, o yüce sevgilerin,

Ve yaşamın yükü !

Ey siz,

Evet size sesleniyorum size

Şimdi iletin emi kuşaktan kuşağa,

Benim bu, belkide saçma olan,

Hayat,yaşam ve yeryüzü betimlememi

Anlatın anlatın ki anlasınlar;

Şimdi ben ne kadar aşık,

Ve bir o kadar da deli

alıntı