Siirler

SENSİZLİĞİN İÇİNDEKİ BEN!

Ah bu ben, artık ben olmaktan sıyrılıyor

Sensizliğin içinde artık sen de yoksun ben de yokum

Yokluğun içindeki yeniden diriliş, ölüme susadı

Olmayan bir çölde, olmayan bir zamanda yaşamanın ölmek olduğunu hissediyor ta derinlerden

Ne sen gelmişsin yüreğime ne de ben sana gitmişim

Ne de ölmeye mahkum yürek iklimlerinde bu aşk dirilmiş

Hep sonbaharı müjdelermiş de haberimiz yokmuş

Ah bu ben, artık ben olmaktan sıyrılıyor

Umudun çantasını alıp sessizce çekip gidiyor Uzaklara çok uzaklara

Kim bilir hangi zamana, hangi mekana?

Götürdüğü yerlere yüreği alışacak mı bakalım?

Yoksa farkında olmadan yüreğinin istediği yere mi gidecek bilinmez

Aç susuz kalacak belki

Belki de hiçbir mekanda mekan tutamayacak

Rızkı veren Allah’a sığınacak sadece

Değil mi ki yüreklerin kalplerin açlığını da ‘O’ bilir

Ve bu açlığı susuzluğu ‘O’ndan başkası gideremez

Ah bu ben,artık ben olmaktan sıyrılıyor,

Sensizliğin içinde sen’in varlığının var olması için hep dua ediyor,

Kendi benliğindeki sen’i yok ederek

Geçmişin geçmişliğini bir tarafa bırakıp,

Geleceğin umut ışığını da yanına alarak ,

‘Keşke’lerin kağıda yazılan harflerini parçalıyor

Kışa doğru uzanıyor yolculuğu

Bir kardelen olmanın savaşını veriyor toprak altında ‘bekleneni’ bekleyerek

Yusuf’un zindanda çilesi gibi

Züleyha’nın aşkını veren AŞKIN SAHİBİNE sabrın ve takvanın çilesiydi bu

Yusuf belki de bununla Yusuf oldu ,güzeller güzeli Yusuf!

Bir kardelen gibi zindanda bekledi

Ve sonra AŞKIN SAHİBİ ona beklediğini bekletmeden verdi

Beklediğinden daha güzel, daha inançlı bir Züleyha’yı sundu vuslatla birlikte

Bir kardelen misali yarıp geçti AŞK İMTİHANINI takvayla ve sabırla

Ah bu ben ,ben olmaktan sıyrılıyor

Şimdilerde bilinmeyen ama O’nun bildiği bir kişiyi düşünüyorum

Benim olmasını istediğim bir Yusuf’a Züleyha olmanın çabasını vererek

Kozanın içindeki kelebek gibi,

Önce kendi kabuğumda olgunlaşacağım,

Neden sonra kabuğumu kırıp, özgürlüğün sırrına ereceğim

Yorulduğumda beni kucağına alacak, güzelliğiyle, kokusuyla beni kendine çekecek,

Bir gülün tenine dokunacağım sonra

Görenler kelebeğin gül ile buluşmasını hayretle seyredecek

her şeyi mükemmel bir düzen içerisinde yaradan ALEMLERİN RABBİNİ düşünerek

(yürek kalemimden)