Tasavuf Ve Hadis

a) Ataların Alnındaki Nûr

İslâm âlimleri için bu nûrun basit bir sembol olmaktan öte derin bir anlamı içerdiği görülmektedir Rivâyetlere göre, Allah Teâlâ, Hz Adem’i yaratınca, onun alnına gündüz güneş, gece ise ay gibi parlayan bembeyaz inci misali Hz Peygamber’in nûrunu yerleştirmiştir Adem (as)’ın alnındaki bu nûr, hamile kalan eşi Havvâ validemize sonra da Şît Peygambere geçmiştir Bu şekilde elli erkek ve elli kadın olmak üzere toplam yüz kişiden geçen nûrun son halkası, Hz Peygamberin babası ve annesi olmuştur İbn İshak, (öl 150/767) Peygamberimizin babası Abdullah’ın, annesi Amine ile evlenmesinden hemen önce, kendisini baştan çıkarmaya çalışan bir kadından bahseder Abdullah, peygamberimiz ana rahmine henüz düştüğünde, evliliğinden bir gün sonra, aynı kadını tekrar görünce, kadın ondan yüz çevirmişti Niçin böyle yaptığını söylediğinde kadın, “dün sizde gördüğüm nûr, bugün sizi terk etmiş” demişti İbn İshak’a göre bu kadın, Abdullah’ın iki gözü arasında beyaz, parlak bir nişan görmüştü ki, o peygamber ana rahmine düştüğünde ondan kaybolmuştu Bu hikâyenin kadın kahramanları, tarih kitaplarında çeşitli kimlikler altında zikredilir İbn İshak, bu kadının Varaka b Nevfel’in kız kardeşi olduğunu ifade eder Kadın, erkek kardeşi tarafından bir peygamberin çok yakında geleceği konusunda uyarılmıştır Tabî ki kadının Abdullah’ın yüzünde fark ettiği şey, onun taşıdığı peygamberlik nûruydu Bu hikâye, daha sonraki tarihçiler tarafından da kullanılmıştır

Hatta atalardan tevârüs eden bu nûrla ilgili olarak, Hz Muhammed (sav)’in atalarının rüyalarında ışık ya da ışıldayan ağaçlar görmek sûretiyle Hz Peygamberin gelişini haber aldıkları söylenir Rubin’i destekleyen bir olay, Abdulmuttalib’le ilgili olarak şöyledir:

Anlatıldığına göre, Rasûlullah’ın dedesi Abdulmuttalib, Hicr’de uyurken, birden irkilerek uyanmış Abbas (ra) anlatıyor: “ben o gün, henüz konuşulanları kavrayabilen bir çocuktum Abdulmuttalib’in peşine takıldım O, Kureyş kahinlerine gelip şöyle dedi:

“Rüyamda, sırtımdan gümüş bir zincir çıktığını gördüm Bu zincirin dört ucu vardı Bir ucu doğu, bir ucu batıya, bir ucu gökyüzünün derinliklerine, bir ucu da toprağın dibine uzanıyordu Ben o zincire bakarken, zincir, nûrlu, yemyeşil bir ağaca dönüştü Ben bu vaziyette dururken, yanıma iki ihtiyar geldi Birine:

-“Siz kimsiniz?” dedim

-“Ben, Rabbu’l-âlemîn’in peygamberi Nûh’um” dedi Ötekine:

-“Peki siz kimsiniz?” deyince, o da:

-“Ben, Rabbu’l-âlemîn’in halîli İbrâhim’im” dedi Sonra uyanmışım Kureyş kâhinleri,

“Eğer bu rüyayı gerçekten gördüysen, senin neslinden bütün yer ve göktekilerin kendisine imân edeceği bir peygamber çıkacak demektir Zincirlerin halkaları, birbirlerine geçişli olduğu için, bu zincir, bu peygamber’in tabî ve yardımcılarının çok ve güçlü olacağını gösterir Zincirin ağaca dönüşmesi ise, bu peygamber’in getirdiği dinin ebediyen pâyidâr olup, kendisinin de son derece yüce bir şerefi olacağını gösterir… dediler Huneyn günü Hz Peygamber “Yalan yok ki, ben peygamberim Ben Abdulmuttalib’in torunuyum” derken Abdulmuttalib’in bu rüyasına işaret ediyordu

Hz Peygamber de annesinin rüyasını bir sözlerinde şöyle belirtirler:

“Adem (as) daha çamur halinde iken ben, Allah katında “hatemu’n-nebiyyîn” diye yazılmıştım Size ilk işaretlerimi şimdi vereceğim: Babam İbrahim (as)’in duası, İsa (as) ın müjdesi ve annemin bana hamileyken gördüğü rüyadır O rüyada annem, kendinden bir nûr çıktığını ve Şam saraylarını aydınlattığını görmüştü”