Kur'an-İ Kerîm'de İçki Yasağı

Bir gün Abdurrahman b Avf bir ziyafet vermiş, ashâb-ı kirâmdan bazıları da bu ziyafette hazır bulunmuştu Yemekte içki de içmişlerdi Akşam namazının vakti girince, içlerinden birisi imam olmuş ve namaz kıldırırken "kâfirûn" sûresini yanlış okumuştu
Bunun üzerine Hz Ömer: "Ya Rabbi bize içki konusundaki beyanında ziyade yap" diye dua etmiş ve daha sonra şu ayet inmiştir: "Ey iman edenler, siz sarhoşken ne söyleyeceğinizi bilinceye kadar namaza yaklaşmayın" (en-Nisa, 4/43) Bu surette içki yalnız namaz vakitlerinde olmak üzere yasaklanmıştır Artık onu içenler yatsı namazından sonra içiyorlar, sarhoşlukları geçtikten sonra sabah namazını kılıyorlardı

Yine bir gün Utbe b Mâlik (ra) bir evlenme ziyafeti vermişti Sa'd b Ebî Vakkas da oradaydı Deve eti yediler, içki içtiler, sarhoş olunca da asalet iddiasına kalkıştılar Sa'd bu konuda kavmini öven ve Ensar'ı hicveden bir şiir okudu Ensar'dan birisi buna kızarak, sofradaki bir deve kemiği ile Sa'd'ı yaraladı Sa'd da durumu Resulullah (sas)'a şikâyette bulundu Bunun üzerine bu konuda kesin içki yasağı bildiren ayetler indi:

"Ey iman edenler, içki, kumar, dikili taşlar ve fal okları ancak şeytanın amelinden bir murdardır Bunlardan kaçınınız ki, felaha eresiniz Şeytan içki ve kumarla aranıza kin ve düşmanlık sokmak, sizi Allah'ı anmaktan ve namazı kılmaktan alıkoymak ister Artık vazgeçtiniz değil mi?" (el-Mâide, 5/90-91)