10-28-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ben” Den “O” Na, “Ene” Den “Hû” Ya Nasıl Varılır?
“Nefy-i nefy ispattır” buyrulur
Yâni, inkârı inkâr etmek ispata götürür
Kötüyü kötüleyen güzele varır Yanlışın yanlışlığını ortaya koymak doğruya erdirir
Ters yönün tersine gitmek insanı düze çıkarır
Nefis kendini övmekten ve övülmekten zevk duyar, o halde onun kötülenmesi lâzım geliyor
Nefis ibadetten hoşlanmaz; buna karşı onun ellerini bağlamak, belini bükmek, yüzünü sürtmek gerek
Ve nefis, bıkmadan usanmadan “ben” der durur
Öyleyse insan Hakk’ı çok zikretmeli, kalbiyle, ruhuyla bütün duygularıyla hep O’na teveccüh etmelidir
Belki de bunun için olsa gerek, tarikat ehli “hu” (O) zamirini vird edinirler
Nefis ben dedikçe, onlar O derler

O (hu) demek için, mutlaka zikir halkasına girmek şart değil
Her hâdisenin nefse ve dünyaya bakan yönünden yüz çeviren insan O’nu bulur, O’na varır ve O’nu zikretmiş olur
Meselâ, yemekten sonra, Allah’a şükreden bir mü’min, nefsine şu mesajı vermiştir:
Bu nimet senin kudretinle vücut bulmadı Bunu bana ihsan eden sen değilsin, ancak O! 
Bir başka misal: İnsanın önünde iki yol var:Ya, “ben kuvvetliyim” diyecek,
yahut “kudret sahibi ancak Allah’tır, bendeki bu kuvvet de O’nun lütfu, O’nun ihsanıdır ”
diyerek nefsine haddini bildirecektir
Bu yollardan birincisi insana “ben” dedirtir, ikincisi "O"
İlmî Heyet
|
|
|