Elif,Lam ,Ra..

Bismillahirrahmanirrahim

Elif,Lam,Ra …

Hem derttir,hem derman
Yarası olmayana yoktur ferman

…

Bir gizdir Elif …
Lam ise onu çözmeye gelir …
Hem kilittir,hem de anahtardır Ra
Bu yüzdendir sonda durması …
Okuyana değildir nazı,anlayana geçer
Oturur bir köşe de kainatı seyr eyler

Söz başıdır ,
Baş tacıdır
Tacın tek incisidir Elif
Lam’da arkasından onu tutmaya gelir …
Ses verir gel diye…
Dudağa,nazı geçerse öyle gelir …
Sükut-u bozmak için vardır Ra
Sonsuzluğun boyasını boyamak için dökülüverir ikisinin üzerine
Üçü de yan yanadır ayrılmazlar
Bu yüzdendir Yusuf’u anlatmaya doyamazlar …

Yusuf kuyuya düşer …
Elif ah eder,
Lam feryad,
Ra da hareket yoktur sükutunu hiç bozmaz …
Bilircesine naz eder
Susar,konuşmaz,lal olur
Sultanlığın gelişine kasideler dokur

-Köle mi oldu Yusuf ?
Der Elif …
Bunu duyan Lam kendine gelir …
Ra yine susar konuşmaz ,kendinden geçer Aşk’a gelir

-Ey Yusuf!Dikkat et Züleyha’ya arkadan gelir …
Elif dile gel,Lam susma,Ra sükutunu bozma vaktidir
Ses verin Yusuf zindanlara düşüyor
Hiç vicdan kalmadı mı harekeler siz bari dile gelin …

-Edebdendir bizim konuşmamız Sen Sus , haddin değildir

Yakub sana hasret Ey Yusuf
Kıymetlisini arar gözleri
Ah o da ne ağlamaktan ama oluverir kömür karası gözleri

Elif yine ses verir
Lam koşarcasına Ra’dan kaçarcasına gelir
Ra ise elindeki demetleri yollara seriverir
Bak…Şairim görüyor musun ?
Hak kulunu bırakır mı kuyular da?
Bırakır mı zindanlara ?
Hayali olmayan bir ülkeye Taç ediverir …
Sus istersen artık Yusuf’u Nil’de yalnız bırak
Mısır ona hademe,Nil amade ……
Hak yine bildirirverir haddini zalime …

Alıntıdır