Harry Potter Ve Ölüm Yadigârları Bölüm 2 Oyunu Tam Çözümlü İnceleme

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-25-2012

Dev Problem: Bu bölümde McGonagall olarak Hogwarts’ın savunma güçlerine komuta ediyoruz ve amansız bir savaş veriyoruz

İlk saldıran birlikler arasında devler var ve ortak salonun önündeki bahçeye giden dar yolda canlanan heykeller ile birlikte bu devleri binadan uzak tutmaya çalışıyoruz

Tabi devlere onlarca ölümyiyen de refakat ediyor

Confringo büyüsünü kullanan bir kaç çakal var, onların dışındakiler leblebi gibi geliyor artık

Bir yandan ölümyiyenlerle savaşıyoruz, bir yandan devlerin ilerleyişini yavaşlatmaya çalışıyoruz

Impedimenta, bu bölümde kazandığımız bir büyü ve devlerin dengesini bozmakta çok işe yarıyor

Dengeyi bozmazsak ne mi yapar ? Yerden kocaman taş parçaları koparıp fırlatarak canımızı bir anda tehlike sınırına indirebiliyor

Tabi bu işi yaparken zamanla da yarışıyoruz, zira devlerin ilerleyişini belli bir süre zarfında durduramazsak viyadüğün ucunda McGonagall’ı ezerek geçmek suretiyle okula girmeyi başarıyorlar

Bu bölümde protego kullanan ölümyiyenlerle de sıklıkla karşılaşıyoruz

Bu durumda önce expelliarmus atıp kalkanın parçalanmasının hemen akabinde diğer saldırılarımızı kullanıyoruz

Kayıp Diadem: Bu bölümde Ravenclaw’un kayıp diademini ihtiyaç odasında arıyoruz ve odada Draco ile saz arkadaşlarını karşımızda buluyoruz

Onlar sol minörden giredursun, Harry kafasının içindeki dayanılmaz çataldili seslerle kafayı yemeye çalışırken, yanında onu dürten, “kendine gel olum, manyak mısın sen” diye hizaya getiren ikilimiz Hermione ve Ron var

Hermione eşya yığınları arasından bize yol açarken defalarca birbirine benzer yığınların arasında Dracolarla siper çarpışması yaşıyoruz

Birbirini tekrarlayan çarpışmaların akabinde bir sinematik devreye giriyor ve Harry diademi buluyor, “ateşten süpürgeyle kaçarken yapılan en delikanlı hareket” ödülüne aday gösterilmesine neden olan kararı veriyor

Çıkarken Draco’yu da kurtarmaktan bahsediyorum elbette

İhtiyaç odasından çıktıktan sonra bölümün en sıkıcı tarafı başlıyor

Okulun ana kapısına kadar merdivenlerden iniyoruz ve her katta bir sürü ölümyiyen bize vakit kaybettirmekten başka bir işe yaramıyor

Tabi hep aynı şekilde savaşmaktan sıkıldığımız için olay daha da çekilmez bir hal alıyor

Allem edip kallem edip kapıya ulaşıyoruz

Bu yolda emeği geçen bütün Hermionelere sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz zira kendileri “oraya bak, ahanda burdalar !! lan bak arkanda !!” tadında ünlemlerle o yıkıntıların arasından çaktırmadan yaklaşan ölümyiyenleri bize haber vermek gibi çok sağlam bir kıyağa imza atıyorlar

Hogwarts Savaşı: Oyun boyunca yaptığımız şeyi farklı mekanlarda tekrarlamaya devam ediyoruz

Ama bu kez dışarıdaki çarpışmanın uzağında, harabe olmuş binada üçlümüzle birlikteyiz

Artık son hortkuluk olan Nagini’nin peşine düşmeyi planlayan grubumuz bunun için bir dizi engeli aşmak zorunda

Mesela… Okulun her yıkıntısının arkasından çıkıveren ölümyiyenler ve paranoya dolu bir kaç dakika… Abartmıyorum, paranoyaya en müsait bölüm

Zira nereden ne zaman bir ölüm yiyenin çıkacağına dair hiç bir fikriniz olmuyor

Önceki oyunlarda Hogwarts koridorlarında ve merdivenlerinde kaybolanlar bilirler olayın ciddiyetini

Yolumuzu bulmakta dahi zorlandığımız bir etapte bir de o bulamadığımız yolun bilmediğimiz köşelerinden adamlar beliriverip bize saldırıyorlar

Ve saldırının nereden geldiğini fark etmek hiç kolay değil

Bölümün skiller ve düşmanlar bakımından eskilerden bir farkı olmasa da savaş alanı kurgusu bu kez biraz daha farklı

Siper olarak sütunları kullanmak, merdivenden merdivene uzun mesafeli atışlar yapmak, yolun kapalı olduğunu görüp geri dönerken daha önce öldürmeyi unuttuğumuz 5-6 ölümyiyeni aynı anda karşımızda görmek… Ufak renkler katmamış diyemem

Yakınınızda beliriveren düşmanlara karşı expelliarmus ve stupify kombinasyonu etkiliyken, karşı merdivende kafasının üstünü gördüğümüz, saklanan, arada bir çıkıp nanik yapanlara karşı petrificus totalus tadından yenmez bir çözüm

Taktiklerin doğru uygulanmasıyla pek de sorun yaşamadan bot evine ulaşıyoruz ve burada ufak bir sinematikten sonra Snape’in anılarını alarak kendimize yeni bir sinematik izletmek gibi bir zulüm daha yapıyoruz

Evet, bu oyunu oynamak için mazoşist olmak bir ön şarttır, bilgilerinize

Teslim Olma: Sinematiği izleyen çilekeş kahramanımız Harry akşam serinliğinde, tam piknik havasında Hogwarts’ı terk eder ve bu andan itibaren oyunun, sıkılmayacağımız tek bölümü başlar

Yolda her şeyi geride bırakmış bir karakteri yönetiyoruz, karşımıza beşerli onarlı ölümyiyenler çıkıyor, saklanacak hiç bir yer yok

Tamamen göğüs göğüse bir çarpışma… Uçan Spagetti Canavarı’na sığınıp yapabildiğimiz bütün büyülerle saldırıyoruz

Bölümü nasıl ilk seferinde geçtim, hayret ediyorum

Senaryo gereği Harry bir parça daha güçlü de olabilir bu bölümde, zira ölüm yiyenleri antep fıstığı yer gibi yiyoruz adeta

Patır patır düşüyorlar bize zarar dahi veremeden

Ve daha az saldırarak yapmıyoruz bu işi

Harry’nin salgıladığı adrenalin, bizim bütün oyun boyunca salgılayamayıp bu bölüme sakladığımız adrenalinle birleşiyor ve ortaya çok gaz bir netice çıkıyor

Arkaya thrash metal bir şeyler hiç fena gitmez hani

Bir hayli mesafe kat ettikten sonra ölümyiyenler karşımızda belirdikten sonra saldırmamızı beklemeden bizden kaçmaya başlıyor

Yolun sağından solundan kahkahalar, dedikodu temalı sohbetler… Ormana vardığımızda diriltme taşını kullanıyoruz ve karşımıza James, Lily, Remus ve Sirius çıkıyor

Normal şartlarda diriltme taşının ne menem bir şey olduğunu biliyorsanız, karşınızdakilerin pek de gerçek olmadığını fark edebiliyorsunuz

Ama oyunda hiç bir şey bilmenize gerek yok

Çünkü “dirilttiğimiz” karakterler Neredeyse Kafasız Nick’in kankaları gibi uçarak, ellerini su altında hareket ettiriyormuş gibi bize “gel gel !! sağa kır, gel gel gelgel… hooopp !!” yaparak bizimle birlikte yola devam ediyorlar

Ağır adımlarla yürürken ufak bir sohbet ve akabinde Voldemort ile karşılaşma… Sonra yine bol bol sinematik izliyoruz tabi

Onsuz olur mu hiç ? Ne ayıp…

Bu bölümde senaryo bir ara farklı bir noktaya kayıyor ve Hermione’yi kontrol ederek Fenrir Greyback ile düello yapıyoruz

Ama bu düello teke tek olmuyor

Greyback i her yaralayışımızda sinir bozucu bir uluma ve ardından meydana doluşan bir sürü ölümyiyen

Bu görevi saklanarak oynamak imkansız

Zira haritanın her köşesinde çıkan ölümyiyenlerin illaki birkaçı arkamıza denk geliyor

Her tarafı kontrol edip “bi kedi gördüm sanki” paranoyası yaşamaktansa zayıf rakipleri temizleyip asıl göreve yani Greyback’e odaklanmak en iyisi

Bu bölümde çevre birimleri de sıklıkla kullanıyoruz

Meşalelere doğru nişan aldığımızda kuvvetli bir parlama ve akabinde meşale yakınındaki ölümyiyenlerin acı çığlıkları… ÇOK KEYİFLİ !! Nıhahahaha…

10-25-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Harry Potter Ve Ölüm Yadigârları Bölüm 2 Oyunu Tam Çözümlü İnceleme Dev Problem: Bu bölümde McGonagall olarak Hogwarts’ın savunma güçlerine komuta ediyoruz ve amansız bir savaş veriyoruz İlk saldıran birlikler arasında devler var ve ortak salonun önündeki bahçeye giden dar yolda canlanan heykeller ile birlikte bu devleri binadan uzak tutmaya çalışıyoruz Tabi devlere onlarca ölümyiyen de refakat ediyor Confringo büyüsünü kullanan bir kaç çakal var, onların dışındakiler leblebi gibi geliyor artık Bir yandan ölümyiyenlerle savaşıyoruz, bir yandan devlerin ilerleyişini yavaşlatmaya çalışıyoruz Impedimenta, bu bölümde kazandığımız bir büyü ve devlerin dengesini bozmakta çok işe yarıyor Dengeyi bozmazsak ne mi yapar ? Yerden kocaman taş parçaları koparıp fırlatarak canımızı bir anda tehlike sınırına indirebiliyor Tabi bu işi yaparken zamanla da yarışıyoruz, zira devlerin ilerleyişini belli bir süre zarfında durduramazsak viyadüğün ucunda McGonagall’ı ezerek geçmek suretiyle okula girmeyi başarıyorlar Bu bölümde protego kullanan ölümyiyenlerle de sıklıkla karşılaşıyoruz Bu durumda önce expelliarmus atıp kalkanın parçalanmasının hemen akabinde diğer saldırılarımızı kullanıyoruz Kayıp Diadem: Bu bölümde Ravenclaw’un kayıp diademini ihtiyaç odasında arıyoruz ve odada Draco ile saz arkadaşlarını karşımızda buluyoruz Onlar sol minörden giredursun, Harry kafasının içindeki dayanılmaz çataldili seslerle kafayı yemeye çalışırken, yanında onu dürten, “kendine gel olum, manyak mısın sen” diye hizaya getiren ikilimiz Hermione ve Ron var Hermione eşya yığınları arasından bize yol açarken defalarca birbirine benzer yığınların arasında Dracolarla siper çarpışması yaşıyoruz Birbirini tekrarlayan çarpışmaların akabinde bir sinematik devreye giriyor ve Harry diademi buluyor, “ateşten süpürgeyle kaçarken yapılan en delikanlı hareket” ödülüne aday gösterilmesine neden olan kararı veriyor Çıkarken Draco’yu da kurtarmaktan bahsediyorum elbette İhtiyaç odasından çıktıktan sonra bölümün en sıkıcı tarafı başlıyor Okulun ana kapısına kadar merdivenlerden iniyoruz ve her katta bir sürü ölümyiyen bize vakit kaybettirmekten başka bir işe yaramıyor Tabi hep aynı şekilde savaşmaktan sıkıldığımız için olay daha da çekilmez bir hal alıyor Allem edip kallem edip kapıya ulaşıyoruz Bu yolda emeği geçen bütün Hermionelere sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz zira kendileri “oraya bak, ahanda burdalar !! lan bak arkanda !!” tadında ünlemlerle o yıkıntıların arasından çaktırmadan yaklaşan ölümyiyenleri bize haber vermek gibi çok sağlam bir kıyağa imza atıyorlar Hogwarts Savaşı: Oyun boyunca yaptığımız şeyi farklı mekanlarda tekrarlamaya devam ediyoruz Ama bu kez dışarıdaki çarpışmanın uzağında, harabe olmuş binada üçlümüzle birlikteyiz Artık son hortkuluk olan Nagini’nin peşine düşmeyi planlayan grubumuz bunun için bir dizi engeli aşmak zorunda Mesela… Okulun her yıkıntısının arkasından çıkıveren ölümyiyenler ve paranoya dolu bir kaç dakika… Abartmıyorum, paranoyaya en müsait bölüm Zira nereden ne zaman bir ölüm yiyenin çıkacağına dair hiç bir fikriniz olmuyor Önceki oyunlarda Hogwarts koridorlarında ve merdivenlerinde kaybolanlar bilirler olayın ciddiyetini Yolumuzu bulmakta dahi zorlandığımız bir etapte bir de o bulamadığımız yolun bilmediğimiz köşelerinden adamlar beliriverip bize saldırıyorlar Ve saldırının nereden geldiğini fark etmek hiç kolay değil Bölümün skiller ve düşmanlar bakımından eskilerden bir farkı olmasa da savaş alanı kurgusu bu kez biraz daha farklı Siper olarak sütunları kullanmak, merdivenden merdivene uzun mesafeli atışlar yapmak, yolun kapalı olduğunu görüp geri dönerken daha önce öldürmeyi unuttuğumuz 5-6 ölümyiyeni aynı anda karşımızda görmek… Ufak renkler katmamış diyemem Yakınınızda beliriveren düşmanlara karşı expelliarmus ve stupify kombinasyonu etkiliyken, karşı merdivende kafasının üstünü gördüğümüz, saklanan, arada bir çıkıp nanik yapanlara karşı petrificus totalus tadından yenmez bir çözüm Taktiklerin doğru uygulanmasıyla pek de sorun yaşamadan bot evine ulaşıyoruz ve burada ufak bir sinematikten sonra Snape’in anılarını alarak kendimize yeni bir sinematik izletmek gibi bir zulüm daha yapıyoruz Evet, bu oyunu oynamak için mazoşist olmak bir ön şarttır, bilgilerinize Teslim Olma: Sinematiği izleyen çilekeş kahramanımız Harry akşam serinliğinde, tam piknik havasında Hogwarts’ı terk eder ve bu andan itibaren oyunun, sıkılmayacağımız tek bölümü başlar Yolda her şeyi geride bırakmış bir karakteri yönetiyoruz, karşımıza beşerli onarlı ölümyiyenler çıkıyor, saklanacak hiç bir yer yok Tamamen göğüs göğüse bir çarpışma… Uçan Spagetti Canavarı’na sığınıp yapabildiğimiz bütün büyülerle saldırıyoruz Bölümü nasıl ilk seferinde geçtim, hayret ediyorum Senaryo gereği Harry bir parça daha güçlü de olabilir bu bölümde, zira ölüm yiyenleri antep fıstığı yer gibi yiyoruz adeta Patır patır düşüyorlar bize zarar dahi veremeden Ve daha az saldırarak yapmıyoruz bu işi Harry’nin salgıladığı adrenalin, bizim bütün oyun boyunca salgılayamayıp bu bölüme sakladığımız adrenalinle birleşiyor ve ortaya çok gaz bir netice çıkıyor Arkaya thrash metal bir şeyler hiç fena gitmez hani Bir hayli mesafe kat ettikten sonra ölümyiyenler karşımızda belirdikten sonra saldırmamızı beklemeden bizden kaçmaya başlıyor Yolun sağından solundan kahkahalar, dedikodu temalı sohbetler… Ormana vardığımızda diriltme taşını kullanıyoruz ve karşımıza James, Lily, Remus ve Sirius çıkıyor Normal şartlarda diriltme taşının ne menem bir şey olduğunu biliyorsanız, karşınızdakilerin pek de gerçek olmadığını fark edebiliyorsunuz Ama oyunda hiç bir şey bilmenize gerek yok Çünkü “dirilttiğimiz” karakterler Neredeyse Kafasız Nick’in kankaları gibi uçarak, ellerini su altında hareket ettiriyormuş gibi bize “gel gel !! sağa kır, gel gel gelgel… hooopp !!” yaparak bizimle birlikte yola devam ediyorlar Ağır adımlarla yürürken ufak bir sohbet ve akabinde Voldemort ile karşılaşma… Sonra yine bol bol sinematik izliyoruz tabi Onsuz olur mu hiç ? Ne ayıp… Bu bölümde senaryo bir ara farklı bir noktaya kayıyor ve Hermione’yi kontrol ederek Fenrir Greyback ile düello yapıyoruz Ama bu düello teke tek olmuyor Greyback i her yaralayışımızda sinir bozucu bir uluma ve ardından meydana doluşan bir sürü ölümyiyen Bu görevi saklanarak oynamak imkansız Zira haritanın her köşesinde çıkan ölümyiyenlerin illaki birkaçı arkamıza denk geliyor Her tarafı kontrol edip “bi kedi gördüm sanki” paranoyası yaşamaktansa zayıf rakipleri temizleyip asıl göreve yani Greyback’e odaklanmak en iyisi Bu bölümde çevre birimleri de sıklıkla kullanıyoruz Meşalelere doğru nişan aldığımızda kuvvetli bir parlama ve akabinde meşale yakınındaki ölümyiyenlerin acı çığlıkları… ÇOK KEYİFLİ !! Nıhahahaha…