07-28-2007
|
#1
|
suskun
|
Ya Ümitlerde Biterse!
“Güzel olan hiçbir şey eskimez ” dedi dostum İncecik bir sızı duydum, sustum 
Gözlerimi kapayıp kana kana içtim kelimelerini Eskimiyordu hiç, biliyordum 
Senin gözlerimde hiç eskimediğin, eskimeyeceğin gibi 
Ben seni bulmak için tüm dünyayı dolaşabilirdim ama sen buldun beni
Bende kaybettiğim beni  Uzansam sana, dokunmak bir şey değil yanmaktan korkuyorum
Korktukça kaçıyorum senden, kaçabildiğim kadar uzağa 
Ne kadar uzağa kaçsam o kadar yanıbaşımda oluyorsun sonra 
Ben de kalemimi elime alıp yazıyorum Tükenmez kalemim tükeniyor,
konuşan dilim lal oluyor, anlatamıyorum seni kağıtlara 
Yaşam aşk rengine büründükçe dağlar hasrete yükleniyor Dağlar taşır mı bu yükü bilmem ama ben eziliyorum hasretten Aşkın tedavisi yok mu? Acılar çekiyoruz ve tel tel kopuyor hayat ellerimizden Uzanıyorum, tutamıyorum kopan ipleri Dur ve bak şimdi geçmişe Neredeyiz? Başta mı, sonda mıyız, yoksa bu sokağın adı aşk çıkmazı mı?
Her bahar bir başlangıç ve her güzel şey umuda yeni bir adım Hadi çıkalım saklandığımız kuytudan Sobelendik çoktan Çıkalım ve geçen bahar gibi umudumuzu uçuralım kendi gökyüzümüzde bu baharda İzin verelim martı seslerine, çekelim içimize çiçek kokularını papatya bahçemizde  Hadi çıkalım saklandığımız kuytudan ve kaçalım bu dünyadan
Yorulduk  Yıprandık  Ama her bahar umut demek hala  Umudum var ama yine de gözlerim yanıyor  Göz pınarlarım kuruyuncaya kadar ağlıyorum  Sonra yüreğimde ebem kuşağı çıkıyor Her renkte seni görüyorum Mavi hayallerimizi, sarı bizi ısıtan güneşi çağırıyor aklıma
Tut ki bu bahar da diğer baharlar gibi bitsin Ne çıkar  Kaç bahar kaldıysa ömrümde benim o kadar umudum var 
alıntı
|
|
|