Bir Ayrılığın Anatomisi|Makaleler-Denemeler

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

"İnsanların birbirini tanıması için en iyi zaman, ayrılmalarına en yakın zamandır", der Dostoyevski

Veda acısı, kabuğunu soyar insanın; yıldızını kazıyıp çırılçıplak ortaya serer

Birlikteliğin örttüğü tüm kusurları ayrılık sergiler

Bir ayrılık arifesinde helalleşilir ve o an hakiki tabiatlarıyla yüzleşilir

"Ölene kadar" diye söz verilmiştir, ama "ölüm yolunda" başka tercihler belirmiştir

Kararsız prensesin vicdanı azap çekerken 7 cücelerin somurtkanı "aklını başına al" diye fısıldar kulağına; haytası ise "kalbinin sesini dinle" diye cekiştirir eteğinden

Hep hayran bakan gözlere, hatalar takılmaya başlar

"Ama"yla biter alelade iltifat cümleleri: "Sen iyi bir insansın, ama arkadaşlarin kötü", "Seni seviyorum, ama bu ilişkide mutlu değilim", "Ben başka türlü bir beraberlik düşlemiştim" vs

vs

Sonra gelsin uykusuz geceler

bir türlü karar verememeler

Ruhen gidip gelmeler

"Hele biraz daha zaman geçsin" diye nikah ertelemeler

Birlikteymiş gibi yaparken, sevecek başka yüzler, yüzecek başka denizler kollamalar

"Aslında bütün bunlar bizim iyiliğimiz için"e kendini kandırmalar

Sonrası hep aynı:
Bekleyenin "Hani sonbaharda buluşacaktık

Hazan geldi geçti, sen gelmez oldun" sızlanmaları

Bekleyenin "Geliyorum az kaldı" oyalamaları

Bittiğini bile bile işi uzatmalar; söyleyemedikçe hepten batağa saplanmalar

Terke makul bir gerekçe ararken hepten çarşafa dolanmalar

Veda konuşmasında süslü iltifat cümlelerinin arasına, o cümleleri
hiçleştiren mayınlar serpiştirmeler

Üzgün görünmeler

bağış dilenmeler

"

ama kaçınılmazdı" demeler

"Sözünden caydın" yakınmalarını "Sen de eski sen değilsin

Degişmişsin" diye göğüslemeler

asıl kendinin değiştiğini bilmezden gelmeler

Ve son sahne:
Terk edenin o mahçup "Gönlüm başkasında" itirafına karşılık terk edilenin kırık çalımı:
"uğurlar olsun! Ben yoluma devam ediyorum"

İhanetler hep böyledir: İlki, bir yenisine gebedir; ikincisi daha az acı verir

Ondan sonra dur durak yoktur: Güvenilmez aşık, sevdikçe kıran, gezdikçe ardında bir kırık kalpler mezarlığı bırakan bir dervişe döner

Artık acılara hapsolmuştur: Buluşmak istedikçe ayrılacak, birleşmeye çalıştıkça parçalanacak, sonunda terk ettiklerinin "ah"ı tutup terk edildiğinde mukadder yalnızlığına kapanacaktır

Can Dündar

10-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Ayrılığın Anatomisi\|Makaleler-Denemeler "İnsanların birbirini tanıması için en iyi zaman, ayrılmalarına en yakın zamandır", der Dostoyevski Veda acısı, kabuğunu soyar insanın; yıldızını kazıyıp çırılçıplak ortaya serer Birlikteliğin örttüğü tüm kusurları ayrılık sergiler Bir ayrılık arifesinde helalleşilir ve o an hakiki tabiatlarıyla yüzleşilir "Ölene kadar" diye söz verilmiştir, ama "ölüm yolunda" başka tercihler belirmiştir Kararsız prensesin vicdanı azap çekerken 7 cücelerin somurtkanı "aklını başına al" diye fısıldar kulağına; haytası ise "kalbinin sesini dinle" diye cekiştirir eteğinden Hep hayran bakan gözlere, hatalar takılmaya başlar "Ama"yla biter alelade iltifat cümleleri: "Sen iyi bir insansın, ama arkadaşlarin kötü", "Seni seviyorum, ama bu ilişkide mutlu değilim", "Ben başka türlü bir beraberlik düşlemiştim" vsvs Sonra gelsin uykusuz geceler bir türlü karar verememeler Ruhen gidip gelmeler "Hele biraz daha zaman geçsin" diye nikah ertelemeler Birlikteymiş gibi yaparken, sevecek başka yüzler, yüzecek başka denizler kollamalar "Aslında bütün bunlar bizim iyiliğimiz için"e kendini kandırmalar Sonrası hep aynı: Bekleyenin "Hani sonbaharda buluşacaktık Hazan geldi geçti, sen gelmez oldun" sızlanmaları Bekleyenin "Geliyorum az kaldı" oyalamaları Bittiğini bile bile işi uzatmalar; söyleyemedikçe hepten batağa saplanmalar Terke makul bir gerekçe ararken hepten çarşafa dolanmalar Veda konuşmasında süslü iltifat cümlelerinin arasına, o cümleleri hiçleştiren mayınlar serpiştirmeler Üzgün görünmeler bağış dilenmeler "ama kaçınılmazdı" demeler "Sözünden caydın" yakınmalarını "Sen de eski sen değilsin Degişmişsin" diye göğüslemeler asıl kendinin değiştiğini bilmezden gelmeler Ve son sahne: Terk edenin o mahçup "Gönlüm başkasında" itirafına karşılık terk edilenin kırık çalımı: "uğurlar olsun! Ben yoluma devam ediyorum" İhanetler hep böyledir: İlki, bir yenisine gebedir; ikincisi daha az acı verir Ondan sonra dur durak yoktur: Güvenilmez aşık, sevdikçe kıran, gezdikçe ardında bir kırık kalpler mezarlığı bırakan bir dervişe döner Artık acılara hapsolmuştur: Buluşmak istedikçe ayrılacak, birleşmeye çalıştıkça parçalanacak, sonunda terk ettiklerinin "ah"ı tutup terk edildiğinde mukadder yalnızlığına kapanacaktır Can Dündar