Şiir Kokusu (İsmet Özel)

ACCIDENT, KAZA, KADER

Biz, şiiri koklayarak anlarız Koklamamız için burnumuzun olması lazım Nezleysek, kokuyu alamayız Koku alma hassamız tahrip olmuşsa, yine koku alamayız Bu manada Türkiye'de şiir ne menem bir şeydir sorusunu sorup bunun cevabını almaya çalıştığımız zaman, “Benim tıynetim nedir? Ben kaç paralık adamım?” sorusunu sormuş olmanız gerekir Yani “Türkiye ha olmuş, ha olmamış” diyen bir insanın Türk şiirinden zerrece bir şey anlamasına imkân yoktur Onun için biz Abdülhak Hamit' in yazdıklarına da, Cahit Külebi'nin yazdıklarına da bu nazarla bakarız ve bu nazar dolayısıyla onlara bir yer biçeriz Biçmiyorsak, şiirden anlamıyoruz demektir Şiirden anlamamak demek, kendi kaderini umursamamak demektir Yani kaderi Talmud un söylediği bir şey olarak değil, "Ne yapalım? Başımıza gelmiş çekiyoruz" şeklinde algılamak demektirKaderi Allah'ın takdiri olarak görmek Türklüğe mahsus bir şeydir Dünyada sadece Türkler bunu bilir Bu kadar mübalağalı bir söz olur mu, diyeceksiniz Hayır Bakınız İngilizce “accident” dediğimizde neyi anlıyoruz? Kaza Kaza nasıl bir kelime? Kaza ne? Kaza ve kader diyoruz değil mi yani? Biz o milletiz ki başımıza gelen her şeyin Allah' tan olduğunu peşin kabul etmişiz Kazaya uğradığımız zaman, “Allahın takdir ettiği şey oldu” demiş oluyoruz Ama elin gâvuru “accident” diyor buna Onun için “olmaması gereken bir şeydi oldu” O, kendi hükmünü öne alıyor “Ben bunu istiyorum, Allahın ne istediği umurumda değil” diyor “accident” demekle Bizse, “kazaya uğradık, demek ki Allah bunu takdir etmiş” diyoruz

Bizim dilimiz, bu dille yazılan şiir, daha doğrusu bu şiirinin ürettiği dil Siham-ı Kaza Bu şiirin ürettiği dili konuşuyoruz Türk şiirini yok edin, Türk milleti diye bir şeyden söz edemezsiniz