10-24-2012
|
#14
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Çeşit Çeşit Mektuplar...
Yokluğunu Hissettiğim Aşkım'a :
Artık yapayalnızm,bi sevgilim var ama ben yalnızım Bunu söylemek ve ebediyen susmsk istiyorum Konuştukça, susmak istedikçe, sevdikçe, özledikçe ve ne kötü ki YAŞADIKÇA içim acıyor!!! Öyle bir duygu ki  Bedenimle ruhum arasında beni kahreden çelişkiler içerisindeyim Düşünmekle düşünmemek, susmakla susmamak, bakmakla bakmamak, sevmekle sevmemek, ağlamakla aglamamak ve YAŞAMAKLA YAŞAMAMAK     Kimsenin beni sevmesini ve bana gerektiği için SENİ SEVİYORUM demesini istemiyorum Çünkü ben öğrendim bi kere sevmenin verdiği o dayanılmaz acıyı  sevmemeye ve bir daha asla böyle kırılmamaya yemin ettim! Ben insanları sevsemde belli etmicem artık Çünkü; maskelerini, sırlarını, kendilerine oynadıkları budala oyunlarını ,hırslarını, yalanlarını hiç birini istemiyorum Bir kez sevdim ben, hemde çok sevdim o aralar karamsar ve içime kapanıktım Ama çok sevdim o YALANCIYI  Sadece onu severdim, yalancı olmasına rağmen, beni üzmesine rağmen  Ellerimden tutardı o, üşürken içimi ısıtırdı gülüşü Beni öperdi, koklardı, severdi Ama sonra sevmemeye başladı Nasıl oldugunu bilmiyorum ama hissediyordum Hiç davranmadığı gibi davrandı, hiç bakmadığı gibi baktı belliki istemiyordu artık beni Sonra      Sonra gitti sessizce  Birdaha hiç dönmedi Giderken ağladım ! Elimi tuttu, gülümsedi son kez ve ağladı oda O gündür kimse tutmadı ellerimi, giderken ellerimide götürmüştü çünkü Birdaha hiç geri alamadım ellerimi de, kalbimi de, göz yaşlarımı da  Gittiğinden beri hiç durmadı gözlerimden akan yaşlar, giderken içimde açtığı yara hiiiiç geçmedi   NORMALDE YANIMDA OLUPTA; YOKLUĞUNU HİSSETTİĞİM AŞKIMA  ELLERİMİ ve KALBİMİ geri istiyorum BEBİŞİM!!! AĞLAMAKTAN YORULDUM ÇÜNKÜ   
|
|
|