Felsefe-Psikolojik Sömürü/Osho

Freud insanın bunun farkında olması için çok şey yapmıştır Hümanist psikoloji akımı ve özellikle de gelişim grupları, yüzleşme ve diğerleri senin içinde çığlık atmakta olan, bastırılmış olan, ezilmiş olan tüm şeylerin farkında olman için muazzam düzeyde yardımda bulunmuştur Ve bu senin en yaşamsal parçandır Bu senin gerçek hayatın, doğal hayatındır Ve o bilinçten daha alt seviyede değildir O bilinçten daha düşük seviyede değil fakat bilinçten daha derindedir

Ve şayet o hayvansıysa bunda yanlış hiçbir şey yoktur Hayvanlar güzeldir, ağaçlar da Onlar hâlâ kendi mutlak basitlikleri içinde çıplak yaşarlar Onlar henüz din adamları ve politikacılar tarafından mahvedilmemişlerdir Onlar hâlâ Tanrı’nın parçasıdır Yalnızca insan yanlış yola sapmıştır İnsan yeryüzündeki yegâne anormal hayvandır; aksi taktirde tüm hayvanlar basitçe normaldir Bunun sonucu olarak da coşku, güzellik, sağlık Bu yüzden canlılık Görmedin mi? Bir kuş kanatlanmış uçarken hiç kıskanmadın mı? Hiç, bir geyiği ormanın içinde hızla koşarken görmedin mi? Canlılığı, enerjinin saf coşkusunu kıskanmadın mı?

Çocuklar: Hiç onları kıskanmadın mı? Belki de o kadar kıskançlık hissediyorsun ki bu yüzden çocuksu olmayı kötüleyip duruyorsun Sürekli kötülüyorsun Montague, “Çocukça davranma” yerine insanlara “Yetişkince davranma” demeye başlamalıyız derken haklıdır O haklıdır, aynı fikirdeyim

Bir çocuk güzeldir, yetişkin çirkinliktir O artık bir akış değildir, o pek çok şekilde bloke olmuştur O donmuştur, o cansızdır Ve donuktur O coşkuyu kaybetmiştir, o heyecanı kaybetmiştir, o sadece sürünmektedir O sıkılmıştır, onda hiç gizem duygusu yoktur O asla şaşırmış hissetmez, o hayret etmenin lisanını unutmuştur Onda gizem kaybolmuştur Onun açıklamaları vardır, gizem artık orada değildir Bu nedenle o şiiri ve dansı ve tüm değerli olan şeyleri ve hayata anlam ve önem katan her şeyi, hayata tat veren her şeyi kaybetmiştir

Bu ikinci ‘sen’ birincisinden çok daha değerlidir Bu tüm dinlere karşı olduğum yerdir, tüm din adamlarına karşı olduğum yerdir çünkü onlar en yüzeysel olan birinciye yapışırlar İkinciye git Fakat ikinci son değildir; Freud’un eksik kaldığı yer burasıdır Ve hümanist psikolojinin de eksik kaldığı yer budur; Freud’dan biraz daha derine iner yine de üçüncüyü bulmak için yeterince derine inmez

Üçüncü bir ‘sen,’ sen-3 vardır Sen-1’in ve sen-2’nin, her ikisinin ötesindeki gerçek sen, orijinal yüz Aşkın olan Budalık O bölünmemiş saf bilinçliliktir

Birinci sen toplumsaldır, ikinci sen doğaldır, üçüncü sen ilahidir Ve hatırla, birinci kullanışlı değildir demiyorum Şayet üçüncü varsa o zaman birinci güzel bir şekilde kullanılabilir Eğer üçüncü varsa ikinci güzel bir şekilde kullanılabilir Ancak sadece üçüncü varsa Şayet merkez iyi bir şekilde iş görürse o zaman çeper de iyidir, o zaman dış çevrede iyidir Fakat merkez olmadan sadece çerçeve bir çeşit ölüdür

Osho