Seçme Deneme Yazilari

Öğrendiğim bir şey var yaşadıklarımdan

Bir yarım aklım vardı / onu da leylekler kaptı

Kemikleşmiş laflar hep sıkmıştır beni yarım yarım yamalak düş gibi önüme serilirler

Neden asayım ki yıldızları gök yüzüne ve neden saçlarım yalnız kalsın

Bazen dolaşırım yalnızlığımın dar sokaklarında
Köşe başlarından kuyruk sallayan kedilerin bağırtıları gelir kulağıma, üşürüm kendimle, kendimce
Bir sokak lambam bile yok, puslu ışığı altında sevgili öptüğüm
Bir kaldırım taşı, ayak izlerini süreceğim
Aslında çöpten ekmek toplayan bir kimsesizim bile yok ve elleri çamurlu dilenci çocuklarım
Yalnızım yani anlacağınyalnızım içim buruk, göz bebeklerim kırmızı

İki kere ikinin dört ettiğini söylüyorlar bana
İnanmıyorumaslında inanmak istemiyorum, nasıl bu halim mi dört!
Kendime suskun düşler satın alıyorum gecelerden
Borç hayli kabarık, ser sefil umutlarımın kara kaplı defterindeödenecek ama kim bilir belki hemenbelki de yarınöbür gün

Hekimde kesilmişim kendi kendime; tedavisi zor hastalıklarla uğraşıyorum ciğerlerimdeNe yani, öksürmüşsem, kan damladıysa dilimin ucundan şiirlerimeve ben isyansam göbeğime bağladığım taş misaliisyansam diyorumyaşanmayan aşklar misali

Geri dönüşler yok bu yolculuklarda, her an bir inziva karargahı gibi sığındığım merdiven boşluklarıGelen geçen yok, yağmurlar bile ıslatmıyor eskisi gibikurumuşum, kirlenmişim
Yalan gibi

Şimdi bir uçurumun kenarında olmak vardı, kimsenin olmadığı koca yamaçların sırtından bakmalı en diplereMendil sallamalı uçurum çiçeklerinerüzgar bir başka esmeli, intiharı düşünmeli özgürce

Gidilmiyor yalnız, oysa ellerinin o sıcaklığı, avuçlarındaki ıslaklıktan kayıp düşmek vardı ya bu sonsuz kuyularao da olmadı

Yanlış zamanların getirdiği iki damla göz yaşı gibi ağlamaklı bir iki kelime düşseydi ya bağıra bağıra gönül bahçemeo da olmadı

Aslında *öğrendiğim bir şey var yaşadıklarımdan* hayat ne seni ne de beni güzelim

Yormadı
Yoramadı!