10-24-2012
|
#7
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Geleneksel Türk Tiyatrosu...|Tiyatro Tarihi Ve Skeçler
KÖY SEYİRLİK OYUNU
Diğer seyirlik oyunlarımız gibi köy seyirlik oyunlarımız da hak ettikleri önemi görememişler yavaş yavaş kaybolmaya yüz tutmuşlardır Köy seyirlik oyunlarımızı çeşitli açılardan ele alarak inceleyelim
- Oyunculuk açısından
Köy seyirlik oyunlarımızın oyuncuları profesyonel eğitim görmüş oyunculardan değil,istekli,yetenekli kişilerden çıkmaktadır Oyuncular, seyirciler gibi aynı bolluğu, aynı kıtlığı, aynı ortak mekanları paylaşan kişilerdir Eğlenceyi amaçlayan köy seyirlik oyunlarımızda oyuncu, türünün özelliklerinden kaynaklanan zorunlu kalıplar içine sıkışmadan seyircinin eğlenmesini sağlar Kişisel yetenek ön plandadır Büyüsel kökenli oyunlarda törelerle belirlenmiş kalıpların dışına çıkılmasına hiçbir şekilde izin vermeyen seyirci,eğlendirmeyi amaçlayan oyunlarda uygulanan esnek oyun düzeninden hoşnuttur
Erkekler aralarında oynana oyunlarda kadın rollerini,kadınlarsa erkek rollerini taklit etmekteydi
- Sahne etmenleri açısından
Belirli bir dekor anlayışı bulunmazdı Kimi zaman hiç dekora gerek duyulmadığı gibi ; oyunu oynandığı yerin oyunun doğal dekorunu oluşturduğu da olurdu
Dekorun önem yitirmesiyle beraber kostüm önem kazanmıştır Gerçekçi parçalardan oluşan kostümler göstermeci amaçla kullanılmıştır Örneğin, kadın kılığına girmek için avlar ve entari giyen oyuncunun sakal tıraşı olmadığı , böylece bir tür yabancılaşmaya gittiği anlaşılmıştır
Aksesuarda ise üç tür aksesuar kullanılırdı: Yalancı, gerçek ve canlı…Gerçek aksesuar olarak, oyun sırasında gerçek tabanca kullanıldığı görülmüştür Bunun yerin herhangi bir sopanın kullanılması ise yalancı aksesuar oluyor Oyuncuların, masa,sandalye, kütük gibi aksesuarlar yerine kullanılması da canlı aksesuarı doğuruyordu Efektler oyun sırasında oyuncu tarafından canlı olarak çıkarılıyordu
- Oyun yeri açısından
İster iç ister dış mekanlarda oynansın,seyircinin bir daire biçiminde çevrelediği oyun yerinde oyunlar sergilenirdi Dört yandan seyir olanağı sağlandığından dekora pek başvurulmazdı
- Yönetmenlik açısından
Bir çok uygulamada “yöneticilik” görevini gelenek ve göreneklerin yaptığını görüyoruz Oyuncular dedelerinden ve babalarından gördükleri biçimde,mümkün oldukça otantik ölçülere bağlı kalarak oynarlardı Gelenek ve göreneklerin toplum koşullarına uymamaya başladığı noktada ise “yöneticilik” görevini bir oyuncunun öne çıkarak aldığını görüyoruz Bu oyuncunun, boşlukları doldurmaya, seyircinin izleyip kabul edebileceği sözcükleri önceden saptamaya,rol dağıtımı yapmaya,hatta bir tür yorumlamaya varabilecek bir uygulamaya gittiği görülmüştür Bu yönetici kişi ”delikanlı başı, cıdıroğlu, köse, meydancı, oyuncubaşı” gibi adlar alırdı
- Seyirci açısından
Oyunlarda oldukça esnek bir seyir anlayışı gözetilirdi Dileyen dilediği zaman oyunu izlemeye gelebildiği gibi,istediği zaman oyundan çıkabilirdi de Bu oyunlarda seyirci edilgen değil etken bir durumdadır Konular önceden bilindiği halde bu durum oyuncu ile seyirci asında bir kopukluk meydana getirmez Seyircilerin zaman zaman oyuncularla diyaloga hatta tartışmaya girdiği görülmüştür Gerektiğinde seyirciler dekor yada aksesuar olarak kullanılabilmektedir
|
|
|
|