Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

ANNE : Zeybekler ne yapsın seni? Daha çocuksun sen

RIZA :Atlarına bakarım, su veririm, nöbet tutarım

Niçin hemen büyümüyorum ki?
ANNE : Büyürsün çocuğum, o günleri de görürüz inşallah!
RIZA : Ben çıkıyorum anne!
EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESİ VE KAPININ AÇILIP KAPANMASI
ANNE : Ah bu çocuklar! Ne savaş bilirler ne yokluk

İlle de oyun, ille de arkadaş

EFEKT : KISA GEÇİŞ MÜZİĞİ
RIZA : (ALÇAK SESLE) Komutanım! Komutanım! Bekleyin biraz

MEMDUH : Hayrola Rıza, sabahın bu saatinde ne işin var sokakta?
RIZA : (SIR SÖYLERCESİNE) Sizi istasyona götürme emri aldım

MEMDUH : (GÜLEREK) Kimden aldın bakayım bu emri?
RIZA : Mustafa Kemal'den

MEMDUH : Sus çocuk! Bir duyan olacak, sen nereden biliyorsun Mustafa Kemal'i?
RIZA : Şefika Hala'mla annem konuşuyordu

MEMDUH : Bak Rıza, ailede duyduğumuz bazı şeyleri dışarda söylemek bazen felaketlere neden olur

Sakın başkasının yanında Mustafa Kemal'den söz etme

RIZA : Vapurla Samsun'a gidiyormuş, yanında kendisi gibi askerler de varmış

MEMDUH : Bak hâlâ konuşuyorsun! Çocuk sus dedim sana,
RIZA : Sen de onun gibisin değil mi?
MEMDUH : Hep sen mi soru soracaksın? Biraz da ben sorayım, söyle bakalım emir nedir?
RIZA : Yoluna çıkan düşman subaylarını sana önceden haber vermek

MEMDUH : Allah Allah! Niçin peki?
RIZA : Niçin olacak? Onlara selam vermemen için tabii

Ben senden önce koşarak giderim

Sokak başlarını, yolları kontrol ederim, eğer düşman subayı varsa işaret ederim, saklanırsın, yoksa yürümeye devam, tamam mı komutanım?
MEMDUH : Teşekkür ederim Rıza, sen çok iyi bir emir erisin

EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ
ANNE : Nerede kaldın Rıza? Şefika da yok

Güzel bir haber var, kiminle paylaşacağımı şaşırdım?
RIZA : Halam nerede?
ANNE : İzmir işgalini protesto etmek için mitinge gitti

Haberi merak etmiyor musun? Baban geliyormuş!
RIZA : Babam mı? Yaşasın! Savaş bitti mi yoksa anne?
ANNE : Ne yazık ki bitmedi, kısa bir dinlenme için geliyorlar Rıza

Yarın Pendik istasyonunda bekleyeceğiz

RIZA : Beni de götüreceksin değil mi anne?
ANNE : Tabii oğlum, baban en çok seni gördüğü için mutlu olacaktır

RIZA : Anne! Babam da işgal subaylarına selam vermek zorunda kalacak mı?
ANNE : Bu da nereden çıktı şimdi?
RIZA : Komşumuz Üsteğmen Memduh Amca var ya, öyle bir emir aldıklarını söylemiş halama, ben de bu sabah

ANNE : Eee

Ne olmuş bu sabaha? Sen Ömer'le oynamaya gitmemiş miydin?
RIZA : Kızmayacaksan doğrusunu söylerim

ANNE : Kızmayacağım söyle, annelerden hiçbir şey saklanmaz yavrum

RIZA : Bu sabah Memduh Amca'yı tren istasyonuna kadar ben götürdüm

ANNE : Kendi gidemiyor mu? Ben götürdüm de ne demek?
RIZA : Ben, düşman subayı var mı yok mu diye kolaçan ediyordum, yoksa işaret veriyordum o da yürüyordu

Onlara selam vermeyi utanç verici buluyormuş

ANNE : Bir Türk askeri için gerçekten zor bir durum, aferin sana Rıza, iyi düşünmüşsün bunu

RIZA : Bana kızmayacak mısın?
ANNE : Tabii ki kızmayacağım, sen de bir Türk askerinin oğlusun

Böyle davranman çok tabii

RIZA : İyi o zaman yarın babam için de aynı şeyi yaparım

EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ
MEYDANDA BÜYÜK BİR KALABALIĞIN UĞULTUSU/ FONDA
ŞEFİKA : (KENDİ KENDİNE) Aman Allah'ım ne büyük bir kalabalık! Bu miting diğerlerinden daha ihtişamlı! Artık millet uyanıyor

MEMDUH : Şefika Hanım! Az daha gözden kaybediyordum sizi

Beni çınar ağacının altında beklemeyecek miydiniz?
ŞEFİKA : Haklısınız Memduh Bey, kararımız öyleydi, ama kalabalığın akın akın bu tarafa yöneldiğini görünce kendimi bu akışa bırakıvermişim

MEMDUH : İşte, Türkiye'nin kalbi bu meydanda atıyor

ŞEFİKA : Bu büyük kalbin bir parçası olmak çok heyecanlandırdı beni Memduh Bey, ellerime bakın nasıl titriyor

MEMDUH : Aynı şey bende de var, zannediyorum bu meydana gelen herkes aynı heyecanı, coşkuyu yaşıyor

ŞEFİKA : Minareleri gördünüz mü, siyah matem bayrakları asılmış!
MEMDUH : Sultanahmet Meydanı çok önemli bir güne şahit oluyor

Çevredeki binalara bakın, ağaçlara bakın

Her yerde Türk'ün uyanışı var

İşgalcilere iyi bir ders olacak bu

EFEKT : KALABALIK DALGALANIR

I

ADAM : Hatip kim?
II

ADAM : Bilmiyorum, ama Halide Edip diyorlar

I

KADIN : Bakın bir kadın yöneldi kürsüye, jandarmalar arasında, Halide Edip o olmalı

I

ADAM : Jandarmaya ne gerek var? Bu milletin evladını biz koruruz

MEMDUH : Halide Edip Hanımefendi kürsüye çıktı gördünüz mü?
ŞEFİKA : Nasıl da heyecanlı görünüyor, Allah'ım bir Türk kadını meydandaki ikiyüzbin kişiye konuşacak! Tarihî bir gün yaşıyoruz Memduh Bey

MEMDUH : Padişahın hafiyelerine, ingilizlerin silahlarına kaşı ne büyük bir cesaret!
HALİDE EDİP : Kardeşler, Vatandaşlar,
Yedi yüz yılın şerefi, göğe yükselen bu minarelerin tepesinden Osmanlı tarihinin yeni faciasını seyrediyor, bu meydanlardan çok zaman alaylar halinde geçmiş olan büyük atalarımızın ruhuna hitabediyor, başımı bu görünmeyen ve yenilmez ruhlara kaldırarak diyorum ki: "Ben bu vatanın bedbaht bir kızıyım

Ve bugünün talihsiz, fakat aynı derecede kahraman devrinin anasıyım

Atalarımızın ruhları önünde eğiliyor, onlara bugünün yeni Türkiyesi adına hitabediyorum ki, silahsız olan bugünkü milletin kalbi de onlarınki gibi yenilmez kudrettedir

EFEKT : KALABALIĞIN COŞKUSU
BİR GENÇ : (HIÇKIRARAK) Milletim zavallı milletim!
ŞEFİKA : Genç bir öğrenci bu, bayılacak galiba, yardım edelim Memduh Bey!
MEMDUH : Su yok mu? Rica ederim biraz su bulun!
I

KADIN : Buyur kardeşim!
ŞEFİKA : Çantamda kolonya var! Eline yüzüne sürelim, iyi gelir! Kardeşim, vatanperver kardeşim! Dayanamadı bu heyecana!
HALİDE EDİP : Kardeşler, evlatlar!
Bir gün gelecektir ki, daha büyük bir mahkeme, milletleri tabii haklarından mahrum bırakanları mahkûm edecektir

O mahkeme bugün bizim aleyhimizde olan devletlerin fertlerinden teşekkül edecektir

Çünkü her ferdin içinde ezelî bir hak duygusu vardır ve milletleri meydana getirenler de fertlerdir

EFEKT : HAVADA UÇAK GÜRÜLTÜLERİ
ŞEFİKA : İngilizler uçaklarla bizi korkutmaya çalışıyor

MEMDUH : Üzerimize ateş edecek olsalar bile, bu meydandan bir kişinin dahi kılı kıpırdamaz Şefika Hanım

HALİDE EDİP : Kardeşler, evlatlar, beni dinleyiniz! Hükümetler düşmanımız, milletler dostumuz ve kalbimizdeki haklı isyan kuvvetimizdir

Bütün milletlerin haklarını kazanacağı gün çok uzak değildir

O gün geldiği zaman, bayraklarınızı alınız, bu maksat için canlarını veren kardeşlerimizi ziyaret ediniz

Şimdi yemin edin ve benimle beraber tekrarlayın

Yüreğimizdeki mukaddes heyecan milletlerin hakları ilan edilinceye kadar devam edecektir

KALABALIK : Yemin ediyoruz!
MEMDUH : Şefika Hanım, bakın önlerde Fransız üniformalı bir asker var görüyor musunuz?
ŞEFİKA : Evet, ağlıyor! Aman Allahım!

Belki bir Fransız, ama yüreği bugün bir Türk gibi çarpıyor! Halide Hanım ne kadar doğru söylüyor! Bizim düşmanımız milletler değil, hükümetler! Burada bizimle birlikte ağlayan bir Fransız'a nasıl düşman olabilirim

MEMDUH : Asıl düşmanımız o Fransız'ı buraya sevk eden hükümettir Şefika Hanım

KALABALIK : Haydi Bekirağa Bölüğüne!

Bekirağa Bölüğüne!

ŞEFİKA : Ne oluyor Memduh Bey! Nereye gidiyor insanlar?
MEMDUH : Siyasî tutukluların hapsedildiği yere, Bekirağa Bölüğü'ne gidiyorlar

Zannediyorum onları kurtarmak isteyecekler

ŞEFİKA : Halide Hanım da bu konuşmadan sonra İstanbul'da duramaz değil mi?
MEMDUH : Duramaz

İstanbul'da yapacak bir şey kalmadı artık

İstanbul hükümeti de İngiliz'ler de onu rahat bırakmazlar

ŞEFİKA : Onunla Anadolu'ya geçmek isterdim! Bu vatana faydalı olmak istiyorum Memduh Bey!
MEMDUH : Siz bir İstanbul kızı olarak Anadolu'da çok sıkıntı çekersiniz

ŞEFİKA : Halide Edip de İstanbul kızı değil mi? Benim gözümde şehir adının bir önemi yok Memduh Bey, benim doğum yerim Türkiye'dir

MEMDUH : Ben de istiklal ateşiyle yanıyorum Şefika Hanım, annemi emanet edeceğim birini bulur bulmaz gideceğim Anadolu'ya

ŞEFİKA : Yengem bakar annenize, hele böyle mukaddes bir vazifeyle gideceğinizi öğrenince canı gönülden bakar hem de

MEMDUH : Öyle sevinirim ki Şefika Hanım, bu bahsi ben yengenize ne zamandır açmak istiyordum, ama çekiniyordum, her taraf hafiye dolu

ŞEFİKA : (GÜLEREK) Yoksa yengemin de hafiye olabileceğini mi düşündünüz? Aşkolsun Memduh Bey, onca yıllık komşuyuz

MEMDUH : Dün sabah yeğeniniz Rıza, sabah sabah yoluma çıkıp açıkça Mustafa Kemal'den söz edince artık aynı tarafta yer aldığımızı anladım
ŞEFİKA : Ah bu çocuk! Bir gün olmadık bir yerde kaçıracak ağzından

Memduh Bey, iki İngiliz askeri geliyor bize doğru! Ne yapacağız şimdi, biri konuşmalarımızı dinleyip ihbar etmiş olmasın?
MEMDUH : Sakin olun Şefika Hanım! Korktuğunuzu anlarlarsa bizden iyice şüphelenirler

EFEKT : BİTİŞ MÜZİĞİ

I

BÖLÜMÜN SONU

II

BÖLÜM

KİŞİLER
ŞEFİKA
I

İNGİLİZ SUBAYI

DEVAMI VAR

10-24-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) ANNE : Zeybekler ne yapsın seni? Daha çocuksun sen RIZA :Atlarına bakarım, su veririm, nöbet tutarım Niçin hemen büyümüyorum ki? ANNE : Büyürsün çocuğum, o günleri de görürüz inşallah! RIZA : Ben çıkıyorum anne! EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESİ VE KAPININ AÇILIP KAPANMASI ANNE : Ah bu çocuklar! Ne savaş bilirler ne yokluk İlle de oyun, ille de arkadaş EFEKT : KISA GEÇİŞ MÜZİĞİ RIZA : (ALÇAK SESLE) Komutanım! Komutanım! Bekleyin biraz MEMDUH : Hayrola Rıza, sabahın bu saatinde ne işin var sokakta? RIZA : (SIR SÖYLERCESİNE) Sizi istasyona götürme emri aldım MEMDUH : (GÜLEREK) Kimden aldın bakayım bu emri? RIZA : Mustafa Kemal'den MEMDUH : Sus çocuk! Bir duyan olacak, sen nereden biliyorsun Mustafa Kemal'i? RIZA : Şefika Hala'mla annem konuşuyordu MEMDUH : Bak Rıza, ailede duyduğumuz bazı şeyleri dışarda söylemek bazen felaketlere neden olur Sakın başkasının yanında Mustafa Kemal'den söz etme RIZA : Vapurla Samsun'a gidiyormuş, yanında kendisi gibi askerler de varmış MEMDUH : Bak hâlâ konuşuyorsun! Çocuk sus dedim sana, RIZA : Sen de onun gibisin değil mi? MEMDUH : Hep sen mi soru soracaksın? Biraz da ben sorayım, söyle bakalım emir nedir? RIZA : Yoluna çıkan düşman subaylarını sana önceden haber vermek MEMDUH : Allah Allah! Niçin peki? RIZA : Niçin olacak? Onlara selam vermemen için tabii Ben senden önce koşarak giderim Sokak başlarını, yolları kontrol ederim, eğer düşman subayı varsa işaret ederim, saklanırsın, yoksa yürümeye devam, tamam mı komutanım? MEMDUH : Teşekkür ederim Rıza, sen çok iyi bir emir erisin EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ ANNE : Nerede kaldın Rıza? Şefika da yok Güzel bir haber var, kiminle paylaşacağımı şaşırdım? RIZA : Halam nerede? ANNE : İzmir işgalini protesto etmek için mitinge gitti Haberi merak etmiyor musun? Baban geliyormuş! RIZA : Babam mı? Yaşasın! Savaş bitti mi yoksa anne? ANNE : Ne yazık ki bitmedi, kısa bir dinlenme için geliyorlar Rıza Yarın Pendik istasyonunda bekleyeceğiz RIZA : Beni de götüreceksin değil mi anne? ANNE : Tabii oğlum, baban en çok seni gördüğü için mutlu olacaktır RIZA : Anne! Babam da işgal subaylarına selam vermek zorunda kalacak mı? ANNE : Bu da nereden çıktı şimdi? RIZA : Komşumuz Üsteğmen Memduh Amca var ya, öyle bir emir aldıklarını söylemiş halama, ben de bu sabah ANNE : Eee Ne olmuş bu sabaha? Sen Ömer'le oynamaya gitmemiş miydin? RIZA : Kızmayacaksan doğrusunu söylerim ANNE : Kızmayacağım söyle, annelerden hiçbir şey saklanmaz yavrum RIZA : Bu sabah Memduh Amca'yı tren istasyonuna kadar ben götürdüm ANNE : Kendi gidemiyor mu? Ben götürdüm de ne demek? RIZA : Ben, düşman subayı var mı yok mu diye kolaçan ediyordum, yoksa işaret veriyordum o da yürüyordu Onlara selam vermeyi utanç verici buluyormuş ANNE : Bir Türk askeri için gerçekten zor bir durum, aferin sana Rıza, iyi düşünmüşsün bunu RIZA : Bana kızmayacak mısın? ANNE : Tabii ki kızmayacağım, sen de bir Türk askerinin oğlusun Böyle davranman çok tabii RIZA : İyi o zaman yarın babam için de aynı şeyi yaparım EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ MEYDANDA BÜYÜK BİR KALABALIĞIN UĞULTUSU/ FONDA ŞEFİKA : (KENDİ KENDİNE) Aman Allah'ım ne büyük bir kalabalık! Bu miting diğerlerinden daha ihtişamlı! Artık millet uyanıyor MEMDUH : Şefika Hanım! Az daha gözden kaybediyordum sizi Beni çınar ağacının altında beklemeyecek miydiniz? ŞEFİKA : Haklısınız Memduh Bey, kararımız öyleydi, ama kalabalığın akın akın bu tarafa yöneldiğini görünce kendimi bu akışa bırakıvermişim MEMDUH : İşte, Türkiye'nin kalbi bu meydanda atıyor ŞEFİKA : Bu büyük kalbin bir parçası olmak çok heyecanlandırdı beni Memduh Bey, ellerime bakın nasıl titriyor MEMDUH : Aynı şey bende de var, zannediyorum bu meydana gelen herkes aynı heyecanı, coşkuyu yaşıyor ŞEFİKA : Minareleri gördünüz mü, siyah matem bayrakları asılmış! MEMDUH : Sultanahmet Meydanı çok önemli bir güne şahit oluyor Çevredeki binalara bakın, ağaçlara bakın Her yerde Türk'ün uyanışı var İşgalcilere iyi bir ders olacak bu EFEKT : KALABALIK DALGALANIR IADAM : Hatip kim? IIADAM : Bilmiyorum, ama Halide Edip diyorlar IKADIN : Bakın bir kadın yöneldi kürsüye, jandarmalar arasında, Halide Edip o olmalı I ADAM : Jandarmaya ne gerek var? Bu milletin evladını biz koruruz MEMDUH : Halide Edip Hanımefendi kürsüye çıktı gördünüz mü? ŞEFİKA : Nasıl da heyecanlı görünüyor, Allah'ım bir Türk kadını meydandaki ikiyüzbin kişiye konuşacak! Tarihî bir gün yaşıyoruz Memduh Bey MEMDUH : Padişahın hafiyelerine, ingilizlerin silahlarına kaşı ne büyük bir cesaret! HALİDE EDİP : Kardeşler, Vatandaşlar, Yedi yüz yılın şerefi, göğe yükselen bu minarelerin tepesinden Osmanlı tarihinin yeni faciasını seyrediyor, bu meydanlardan çok zaman alaylar halinde geçmiş olan büyük atalarımızın ruhuna hitabediyor, başımı bu görünmeyen ve yenilmez ruhlara kaldırarak diyorum ki: "Ben bu vatanın bedbaht bir kızıyım Ve bugünün talihsiz, fakat aynı derecede kahraman devrinin anasıyım Atalarımızın ruhları önünde eğiliyor, onlara bugünün yeni Türkiyesi adına hitabediyorum ki, silahsız olan bugünkü milletin kalbi de onlarınki gibi yenilmez kudrettedir EFEKT : KALABALIĞIN COŞKUSU BİR GENÇ : (HIÇKIRARAK) Milletim zavallı milletim! ŞEFİKA : Genç bir öğrenci bu, bayılacak galiba, yardım edelim Memduh Bey! MEMDUH : Su yok mu? Rica ederim biraz su bulun! IKADIN : Buyur kardeşim! ŞEFİKA : Çantamda kolonya var! Eline yüzüne sürelim, iyi gelir! Kardeşim, vatanperver kardeşim! Dayanamadı bu heyecana! HALİDE EDİP : Kardeşler, evlatlar! Bir gün gelecektir ki, daha büyük bir mahkeme, milletleri tabii haklarından mahrum bırakanları mahkûm edecektir O mahkeme bugün bizim aleyhimizde olan devletlerin fertlerinden teşekkül edecektir Çünkü her ferdin içinde ezelî bir hak duygusu vardır ve milletleri meydana getirenler de fertlerdir EFEKT : HAVADA UÇAK GÜRÜLTÜLERİ ŞEFİKA : İngilizler uçaklarla bizi korkutmaya çalışıyor MEMDUH : Üzerimize ateş edecek olsalar bile, bu meydandan bir kişinin dahi kılı kıpırdamaz Şefika Hanım HALİDE EDİP : Kardeşler, evlatlar, beni dinleyiniz! Hükümetler düşmanımız, milletler dostumuz ve kalbimizdeki haklı isyan kuvvetimizdir Bütün milletlerin haklarını kazanacağı gün çok uzak değildir O gün geldiği zaman, bayraklarınızı alınız, bu maksat için canlarını veren kardeşlerimizi ziyaret ediniz Şimdi yemin edin ve benimle beraber tekrarlayın Yüreğimizdeki mukaddes heyecan milletlerin hakları ilan edilinceye kadar devam edecektir KALABALIK : Yemin ediyoruz! MEMDUH : Şefika Hanım, bakın önlerde Fransız üniformalı bir asker var görüyor musunuz? ŞEFİKA : Evet, ağlıyor! Aman Allahım! Belki bir Fransız, ama yüreği bugün bir Türk gibi çarpıyor! Halide Hanım ne kadar doğru söylüyor! Bizim düşmanımız milletler değil, hükümetler! Burada bizimle birlikte ağlayan bir Fransız'a nasıl düşman olabilirim MEMDUH : Asıl düşmanımız o Fransız'ı buraya sevk eden hükümettir Şefika Hanım KALABALIK : Haydi Bekirağa Bölüğüne! Bekirağa Bölüğüne! ŞEFİKA : Ne oluyor Memduh Bey! Nereye gidiyor insanlar? MEMDUH : Siyasî tutukluların hapsedildiği yere, Bekirağa Bölüğü'ne gidiyorlar Zannediyorum onları kurtarmak isteyecekler ŞEFİKA : Halide Hanım da bu konuşmadan sonra İstanbul'da duramaz değil mi? MEMDUH : Duramaz İstanbul'da yapacak bir şey kalmadı artık İstanbul hükümeti de İngiliz'ler de onu rahat bırakmazlar ŞEFİKA : Onunla Anadolu'ya geçmek isterdim! Bu vatana faydalı olmak istiyorum Memduh Bey! MEMDUH : Siz bir İstanbul kızı olarak Anadolu'da çok sıkıntı çekersiniz ŞEFİKA : Halide Edip de İstanbul kızı değil mi? Benim gözümde şehir adının bir önemi yok Memduh Bey, benim doğum yerim Türkiye'dir MEMDUH : Ben de istiklal ateşiyle yanıyorum Şefika Hanım, annemi emanet edeceğim birini bulur bulmaz gideceğim Anadolu'ya ŞEFİKA : Yengem bakar annenize, hele böyle mukaddes bir vazifeyle gideceğinizi öğrenince canı gönülden bakar hem de MEMDUH : Öyle sevinirim ki Şefika Hanım, bu bahsi ben yengenize ne zamandır açmak istiyordum, ama çekiniyordum, her taraf hafiye dolu ŞEFİKA : (GÜLEREK) Yoksa yengemin de hafiye olabileceğini mi düşündünüz? Aşkolsun Memduh Bey, onca yıllık komşuyuz MEMDUH : Dün sabah yeğeniniz Rıza, sabah sabah yoluma çıkıp açıkça Mustafa Kemal'den söz edince artık aynı tarafta yer aldığımızı anladım ŞEFİKA : Ah bu çocuk! Bir gün olmadık bir yerde kaçıracak ağzından Memduh Bey, iki İngiliz askeri geliyor bize doğru! Ne yapacağız şimdi, biri konuşmalarımızı dinleyip ihbar etmiş olmasın? MEMDUH : Sakin olun Şefika Hanım! Korktuğunuzu anlarlarsa bizden iyice şüphelenirler EFEKT : BİTİŞ MÜZİĞİ IBÖLÜMÜN SONU IIBÖLÜM KİŞİLER ŞEFİKA I İNGİLİZ SUBAYI DEVAMI VAR