Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

ASKER : Sana böyle diyorum ya, bakma, bazen ben de gülüyorum

Ama düşündükçe açlık belasına gülünmez, ağlanır diyorum

İZZET : İyice merak ettim şu çarıkları? Anlat artık

ASKER : Bunların taburunda hiç yiyecek kalmamış

Açlıktan adım atamaz hale gelmişler

Sonra birinin aklına gelmiş

Atmışlar kaynar suyun içine çarıkları

Pişirip yemişler

Babamın anlattığına göre kötü değilmiş tadı, et gibi lezzetliymiş

İZZET : Kötü günlermiş

ASKER : Neyse ki şimdi her köy, askerini beslemek için erzak vermekten kaçınmıyor

Onların da fazla bir şeyi yok ya

Olanı veriyorlar işte

Sahi bu kıyafeti köye mi götüreceksin? Yoksa gizli bir vazife için lazım mı oldu?
İZZET : (BOCALAYARAK) Şey

Yok canım, dedim ya tifüs salgınının önüne geçmek için yapıyoruz

Bu kıyafetlerin sahibi tifüsten ölmüş

Ailesi için ne kadar kıymetlidir bu kıyafetler, hatıra olarak saklarlar

Bari onlara bulaşmasın diye yapıyorum

ASKER : İyi iyi yap bakalım

Ben anlamam bu işlerden

Nöbet vaktim geldi, gideyim ben

İZZET : Hayırlı nöbetler Kırşehirli

EFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR

EFEKT : ÇALILAR HIŞIRDAR
İZZET : Sen misin Şefika Abla? Niçin saklanıyordun çalıların ardında

ŞEFİKA : Beni bu kıyafetle görürlerse olmaz

Bak

nasıl olmuşum, yakışmış mı?
İZZET : Biraz eski püskü, ama yine de güzel görünüyorsun Şefika Abla

ŞEFİKA : Bayrama gitmiyoruz ya İzzet, tabii eski püskü olacak ki kimse bizden kuşkulanmasın

Az önce yanındaki askere ağzından bir şeyler kaçıracaksın diye ödüm koptu

Unutma çok önemli bir vazife verecekler bize

İZZET : Öyle merak ediyorum ki

Bu kadar gizli yürüttüklerine göre çok mühim olmalı

ŞEFİKA : Askerlik bu işte

Meraktan çatlasan da yapacağın bir şey yok

Disiplin ve mutlak itaat ruhuna uygun olarak o dakikayı beklemek zorundayız

İZZET : Biri geliyor Şefika Abla, sen yine saklan çalıların arkasına

Hadi çabuk, seni bu kıyafetle görmesin

EFEKT : ÇALILARIN HIŞIRTISI
EFEKT : AYAK SESLERİ
YüZBAŞI : Şefika Hanım'a refakat edecek kişi sen misin delikanlı?
İZZET : Evet yüzbaşım!
YÜZBAŞI : Adın İzzet mi?
İZZET : Evet yüzbaşım!
YÜZBAŞI : Şefika Hanım nerede peki? Kendisine verilecek bir emanet var

EFEKT : ÇALILARIN HIŞIRDAMASI
ŞEFİKA : Buyurun yüzbaşım ben Şefika

YÜZBAŞI : Gizleniyor muydunuz?
ŞEFİKA : Evet yüzbaşım, bu kıyafetle karargâh içinde dolaşmam pek doğru olmaz diye düşündüm

YÜZBAŞI : Aferin! Vazifenizi ne kadar ciddiye aldığınız belli

Bu zarfı alın, içindekileri okuyup hemen harekete geçin

Albayım sizi daha önce bazı husularda uyarmıştır

Benim tekrar etmeme lüzum var mı Şefika Hanım?
ŞEFİKA : Hayır yüzbaşım

Aldığımız vazifeyi eksiksiz yapacağımıza İzzet kardeşim de ben de namusumuz üzerine söz veriyoruz

YÜZBAŞI : Allah yardımcınız olsun!
EFEKT GEÇİŞ MÜZİĞİ
AĞUSTOS BÖCEKLERİ
İZZET : Sabaha kadar yürüyecek miyiz Şefika Abla?
ŞEFİKA : En emniyetlisi bu İzzet

Yoruldun mu? İstersen biraz oturalım

İZZET : Yorulmadım, iki gün hiç durmadan yürüyebilirim

ŞEFİKA : Gördün mü kağnı kolunda çalışmak şimdi ne kadar çok işimize yaradı

Bu yolları, yol üsündeki köyleri avucumuzun içi gibi biliyoruz

İZZET : İstesem haritasını bile çizebilirim

ŞEFİKA : Bırak onu coğrafyacılar yapsın

İstanbul'a döndüğümüzde sen güzel şiirler yazacaksın İzzet

Anadolu'nun içindeki şerefli kavgayı yazacaksın

Yokluk içindeki köylülerin askerlerle ekmeklerini bölüşmesini yazacaksın

İlk kitabını bastırmak için ben elimden geleni yapacağım, en ünlü şairlerle görüşeceğim senin çin

İZZET : Ben kitabımın adını buldum Şefika Abla: Anadolu Ateşi

ŞEFİKA : Anadolu Ateşi mi? Demek parolayı kullanacaksın

Çok iyi bir fikir

İZZET : Anadolu Ateşi

Biz de ateşin kıvılcımlarındanız

ŞEFİKA : Bizim gibi binlerce kıvılcım var şu anda Anadolu'da
İZZET : Ve bu kıvılcımları bir araya getirip büyük, yakıcı, kavurucu bir ateşe dönüştüren Mustafa Kemal Paşa'mız var

Bir gün onunla karşılaşmak nasip olur mu Şefika Abla?
ŞEFİKA : Nasip olur inşallah

Ama yüzünü göremesek de onunla aynı idealde buluşmanın verdiği şeref yeter bize İzzet

İZZET : Bir de şu mandacılar olmasa

Onlar milletin kafasını karıştırıyor

Başka bir millete sırtımızı dayayarak nereye kadar gidebiliriz?
ŞEFİKA : Hata yaptıklarını yakında anlarlar İzzet

Bu milletin desteğe ve morale ihtiyacı var

Mustafa Kemal Paşa milletin benliğini güçlendirdi

İçlerindeki kuvveti ortaya çıkardı

Bu saatten sonra geriye dönüş olmaz

Biz büyük bir milletiz ve yakında bütün dünyaya ispatlayacağız

Ben buna kalpten inanıyorum

İZZET : İnsan senin yanındayken kendini iki kat güçlü hissediyor Şefika Abla

ŞEFİKA : Teşekkür ederim İzzet

Hadi bakalım gevezelik edip adımlarımızı yavaşlattık, biraz hızlanalım az kaldı değirmene

İZZET : Değirmende üç kişi var değil mi bizi bekleyen?
ŞEFİKA : Bir yüzbaşıyla iki de gönüllü

Gönüllülerden biri hanımmış

İZZET : Buna sevinmişsindir abla

Hanımların da kendi aralarında konuşup dertleşmeye ihtiyaçları vardır

ŞEFİKA : Savaş zamanı birbirimize yemek tarifleri verip el işi mi göstereceğiz İzzet? Bazen tuhaf oluyorsun?
İZZET : Hayır abla öyle demek istemedim

Mesela gönül meselesi olabilir

Memduh Ağabey'den uzun zamandır haber alamıyoruz, ama sen bana hiç kalbindeki acıdan bahsetmiyorsun

ŞEFİKA : Seni de durduk yerde üzmek istemem İzzet

Hem sen aşk acılarını anlayabilecek yaşta değilsin

iZZET : (SİTEMLİ) Öyle mi abla? Benim aşk acım seninkinin iki katı

İstanbul'da benim de yolumu gözleyen biri var

ŞEFİKA : (SEVİNÇLE) Ne güzel! Yolunu bekliyorsa niçin benim derdimin iki katı oluyormuş senin derdin?
İZZET : İki katı, çünkü bir Rum kızını seviyorum

ŞEFİKA : (ŞAŞKIN) Bir Rum kızı mı?

O da seviyor mu seni?
İZZET : Belki benden bile fazla

Sofiya'yla çocukluktan bu yana gelen bir arkadaşlığımız vardı

Komşuyduk onlarla

Birbirimizin evine girer çıkar, sık sık aynı sofralarda yemek yerdik

Babam öldürüldüğünde belki benden daha fazla üzüntü duydu

Zavallı babam, gelin kızım Safiye diye severdi onu

Adını değiştirip söylememize hiç kızmazdı Sofiya

ŞEFİKA : Bu savaşta karşı karşıya kalmışsınız

Ama İzzet, unutma ki halklar düşman olmaz birbirine

Savaş kararı alan halk değildir, hükûmetlerin hatasını aşıklar da çekmek zorunda ne yazık ki

İZZET : Benimle birlikte Anadolu'ya geçmek için çok yalvardı

Bizim davamıza inanıyor, hürmet ediyordu

Ben ona güveniyordum, ama diğer insanlar milliyetine bakıp itimad göstermezlerdi

Söylesene abla yanımda bir Rum kızı varken Yunanlılara karşı nasıl savaşabilirim?
ŞEFİKA : Peki ona karşı hislerinde bir değişme oldu mu?
İZZET : Bilmiyorum, İstanbul'a döndüğümde karar verebilirim ancak

Şu an hiçbir şey düşünemiyorum

Özellikle Rum köylerinin Türk köylerine yaptığı baskınları işittikçe Sofiya geliyor gözlerimin önüne

Onu sevmeyi vatana ihanetmiş gibi görüyorum

ŞEFİKA : Her şey değişecektir İzzet

Vatan kurtulduğunda yabancı halklarla birbirimizi sevmeyi yeniden öğreniriz

EFEKT : KISA MÜZİK
SAMİ : Hey! Kim var orda?
İZZET : Değirmene gelmişiz bile Şefika Abla

Seslenen nöbetçi olmalı

SAMİ : Çabuk tanıtın kendinizi, kimsiniz?
ŞEFİKA : Biz Anadolu Ateşiyiz

SAMİ : Hoşgeldiniz bacım

Biz de sizi bekliyorduk

Ben gönüllülerden Sami

ŞEFİKA : Memnun oldum Sami kardeş, ben de Şefika

İZZET : Merhaba

Ben İzzet

SAMİ : Hoş gelmişsin İzzet kardeş

Çok yorulmuş görünüyorsunuz

İZZET : Bütün gece yürüdük

SAMİ : İçeriye buyurun, hanımım Zühre size yiyecek bir şeyler hazırladı

Ben burada kalıp nöbete devam edeceğim

Yüzbaşı Memduh Bey biraz sonra uyanır onunla da tanışırsınız

ŞEFİKA : (ŞAŞKINLIKLA) Yüzbaşı Memduh Bey mi? Sakın bizim Memduh Bey olmasın İzzet?
İZZET : Ama Memduh Ağabey üsteğmendi

ŞEFİKA : Terfi etmiştir

İZZET : Aman abla bu kadar kısa sürede mi?
SAMİ : Sizin tanıdığınız Memduh Bey'le aynı kişi olabilir

Çünkü kendisi cephede ve isyan bastırmakta çok faydalı olduğundan mükaafat olarak zamanından önce terfi ettirilmiş

ŞEFİKA : Kendisini ne zaman görebiliriz Sami Bey

SAMİ : Bir saate kadar uyanmış olur, bu arada siz de dinlenir bir şeyler yersiniz

EFEKT : KISA MÜZİK
İZZET : Ne güzel yiyecekler hazırlamışsınız Zühre Abla

ZÜHRE : Afiyet olsun İzzet kardeş

ŞEFİKA : Ne gibi bir vazifemiz var Zühre Hanım, sizin bilginiz var mı?
ZÜHRE : Ben de sizler kadar biliyorum

Yüzbaşı açıklama yapmak için ekibin tamamlanmasını bekliyordu Şefika Hanım

İZZET : Nerede uyuyor acaba? Kendisini görebilir miyiz?
ZÜHRE : Yan odada, ama o uyurken girmeniz doğru olur mu?
ŞEFİKA : Biz kendisinin İstanbul'dan bir ahbabımız olduğunu zannediyoruz da onun için Zühre Hanım

İZZET : Eğer oysa uyuyor da olsa öperek uyandıracağım

ZÜHRE : Ya o değilse, kapısını açtığımız için kızarsa

ŞEFİKA : O kadar sert mi yüzbaşı? Benim tanıdığım Memduh bey çok mülayim bir yaratılıştaydı

İZZET : Belki harp onu değiştirmiştir Şefika Abla

ŞEFİKA : En iyisi bekleyelim, Zühre Bacı'mız da zor durumda kalmasın

EFEKT : KAPI GICIRDAYARAK AÇILIR
MEMDUH : (UYKULU) Ekip tamamlandı galiba

Hoşgeldiniz

(ŞAŞKIN) Şefika

Şefika ne işin var burada? İzzet sen de mi geldin?
ŞEFİKA : Biziz ya

DEVAMI VAR

10-24-2012	#7
Prof. Dr. Sinsi	Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) ASKER : Sana böyle diyorum ya, bakma, bazen ben de gülüyorum Ama düşündükçe açlık belasına gülünmez, ağlanır diyorum İZZET : İyice merak ettim şu çarıkları? Anlat artık ASKER : Bunların taburunda hiç yiyecek kalmamış Açlıktan adım atamaz hale gelmişler Sonra birinin aklına gelmiş Atmışlar kaynar suyun içine çarıkları Pişirip yemişler Babamın anlattığına göre kötü değilmiş tadı, et gibi lezzetliymiş İZZET : Kötü günlermiş ASKER : Neyse ki şimdi her köy, askerini beslemek için erzak vermekten kaçınmıyor Onların da fazla bir şeyi yok ya Olanı veriyorlar işte Sahi bu kıyafeti köye mi götüreceksin? Yoksa gizli bir vazife için lazım mı oldu? İZZET : (BOCALAYARAK) Şey Yok canım, dedim ya tifüs salgınının önüne geçmek için yapıyoruz Bu kıyafetlerin sahibi tifüsten ölmüş Ailesi için ne kadar kıymetlidir bu kıyafetler, hatıra olarak saklarlar Bari onlara bulaşmasın diye yapıyorum ASKER : İyi iyi yap bakalım Ben anlamam bu işlerden Nöbet vaktim geldi, gideyim ben İZZET : Hayırlı nöbetler Kırşehirli EFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR EFEKT : ÇALILAR HIŞIRDAR İZZET : Sen misin Şefika Abla? Niçin saklanıyordun çalıların ardında ŞEFİKA : Beni bu kıyafetle görürlerse olmaz Bak nasıl olmuşum, yakışmış mı? İZZET : Biraz eski püskü, ama yine de güzel görünüyorsun Şefika Abla ŞEFİKA : Bayrama gitmiyoruz ya İzzet, tabii eski püskü olacak ki kimse bizden kuşkulanmasın Az önce yanındaki askere ağzından bir şeyler kaçıracaksın diye ödüm koptu Unutma çok önemli bir vazife verecekler bize İZZET : Öyle merak ediyorum ki Bu kadar gizli yürüttüklerine göre çok mühim olmalı ŞEFİKA : Askerlik bu işte Meraktan çatlasan da yapacağın bir şey yok Disiplin ve mutlak itaat ruhuna uygun olarak o dakikayı beklemek zorundayız İZZET : Biri geliyor Şefika Abla, sen yine saklan çalıların arkasına Hadi çabuk, seni bu kıyafetle görmesin EFEKT : ÇALILARIN HIŞIRTISI EFEKT : AYAK SESLERİ YüZBAŞI : Şefika Hanım'a refakat edecek kişi sen misin delikanlı? İZZET : Evet yüzbaşım! YÜZBAŞI : Adın İzzet mi? İZZET : Evet yüzbaşım! YÜZBAŞI : Şefika Hanım nerede peki? Kendisine verilecek bir emanet var EFEKT : ÇALILARIN HIŞIRDAMASI ŞEFİKA : Buyurun yüzbaşım ben Şefika YÜZBAŞI : Gizleniyor muydunuz? ŞEFİKA : Evet yüzbaşım, bu kıyafetle karargâh içinde dolaşmam pek doğru olmaz diye düşündüm YÜZBAŞI : Aferin! Vazifenizi ne kadar ciddiye aldığınız belli Bu zarfı alın, içindekileri okuyup hemen harekete geçin Albayım sizi daha önce bazı husularda uyarmıştır Benim tekrar etmeme lüzum var mı Şefika Hanım? ŞEFİKA : Hayır yüzbaşım Aldığımız vazifeyi eksiksiz yapacağımıza İzzet kardeşim de ben de namusumuz üzerine söz veriyoruz YÜZBAŞI : Allah yardımcınız olsun! EFEKT GEÇİŞ MÜZİĞİ AĞUSTOS BÖCEKLERİ İZZET : Sabaha kadar yürüyecek miyiz Şefika Abla? ŞEFİKA : En emniyetlisi bu İzzet Yoruldun mu? İstersen biraz oturalım İZZET : Yorulmadım, iki gün hiç durmadan yürüyebilirim ŞEFİKA : Gördün mü kağnı kolunda çalışmak şimdi ne kadar çok işimize yaradı Bu yolları, yol üsündeki köyleri avucumuzun içi gibi biliyoruz İZZET : İstesem haritasını bile çizebilirim ŞEFİKA : Bırak onu coğrafyacılar yapsın İstanbul'a döndüğümüzde sen güzel şiirler yazacaksın İzzet Anadolu'nun içindeki şerefli kavgayı yazacaksın Yokluk içindeki köylülerin askerlerle ekmeklerini bölüşmesini yazacaksın İlk kitabını bastırmak için ben elimden geleni yapacağım, en ünlü şairlerle görüşeceğim senin çin İZZET : Ben kitabımın adını buldum Şefika Abla: Anadolu Ateşi ŞEFİKA : Anadolu Ateşi mi? Demek parolayı kullanacaksın Çok iyi bir fikir İZZET : Anadolu Ateşi Biz de ateşin kıvılcımlarındanız ŞEFİKA : Bizim gibi binlerce kıvılcım var şu anda Anadolu'da İZZET : Ve bu kıvılcımları bir araya getirip büyük, yakıcı, kavurucu bir ateşe dönüştüren Mustafa Kemal Paşa'mız var Bir gün onunla karşılaşmak nasip olur mu Şefika Abla? ŞEFİKA : Nasip olur inşallah Ama yüzünü göremesek de onunla aynı idealde buluşmanın verdiği şeref yeter bize İzzet İZZET : Bir de şu mandacılar olmasa Onlar milletin kafasını karıştırıyor Başka bir millete sırtımızı dayayarak nereye kadar gidebiliriz? ŞEFİKA : Hata yaptıklarını yakında anlarlar İzzet Bu milletin desteğe ve morale ihtiyacı var Mustafa Kemal Paşa milletin benliğini güçlendirdi İçlerindeki kuvveti ortaya çıkardı Bu saatten sonra geriye dönüş olmaz Biz büyük bir milletiz ve yakında bütün dünyaya ispatlayacağız Ben buna kalpten inanıyorum İZZET : İnsan senin yanındayken kendini iki kat güçlü hissediyor Şefika Abla ŞEFİKA : Teşekkür ederim İzzet Hadi bakalım gevezelik edip adımlarımızı yavaşlattık, biraz hızlanalım az kaldı değirmene İZZET : Değirmende üç kişi var değil mi bizi bekleyen? ŞEFİKA : Bir yüzbaşıyla iki de gönüllü Gönüllülerden biri hanımmış İZZET : Buna sevinmişsindir abla Hanımların da kendi aralarında konuşup dertleşmeye ihtiyaçları vardır ŞEFİKA : Savaş zamanı birbirimize yemek tarifleri verip el işi mi göstereceğiz İzzet? Bazen tuhaf oluyorsun? İZZET : Hayır abla öyle demek istemedim Mesela gönül meselesi olabilir Memduh Ağabey'den uzun zamandır haber alamıyoruz, ama sen bana hiç kalbindeki acıdan bahsetmiyorsun ŞEFİKA : Seni de durduk yerde üzmek istemem İzzet Hem sen aşk acılarını anlayabilecek yaşta değilsin iZZET : (SİTEMLİ) Öyle mi abla? Benim aşk acım seninkinin iki katı İstanbul'da benim de yolumu gözleyen biri var ŞEFİKA : (SEVİNÇLE) Ne güzel! Yolunu bekliyorsa niçin benim derdimin iki katı oluyormuş senin derdin? İZZET : İki katı, çünkü bir Rum kızını seviyorum ŞEFİKA : (ŞAŞKIN) Bir Rum kızı mı? O da seviyor mu seni? İZZET : Belki benden bile fazla Sofiya'yla çocukluktan bu yana gelen bir arkadaşlığımız vardı Komşuyduk onlarla Birbirimizin evine girer çıkar, sık sık aynı sofralarda yemek yerdik Babam öldürüldüğünde belki benden daha fazla üzüntü duydu Zavallı babam, gelin kızım Safiye diye severdi onu Adını değiştirip söylememize hiç kızmazdı Sofiya ŞEFİKA : Bu savaşta karşı karşıya kalmışsınız Ama İzzet, unutma ki halklar düşman olmaz birbirine Savaş kararı alan halk değildir, hükûmetlerin hatasını aşıklar da çekmek zorunda ne yazık ki İZZET : Benimle birlikte Anadolu'ya geçmek için çok yalvardı Bizim davamıza inanıyor, hürmet ediyordu Ben ona güveniyordum, ama diğer insanlar milliyetine bakıp itimad göstermezlerdi Söylesene abla yanımda bir Rum kızı varken Yunanlılara karşı nasıl savaşabilirim? ŞEFİKA : Peki ona karşı hislerinde bir değişme oldu mu? İZZET : Bilmiyorum, İstanbul'a döndüğümde karar verebilirim ancak Şu an hiçbir şey düşünemiyorum Özellikle Rum köylerinin Türk köylerine yaptığı baskınları işittikçe Sofiya geliyor gözlerimin önüne Onu sevmeyi vatana ihanetmiş gibi görüyorum ŞEFİKA : Her şey değişecektir İzzet Vatan kurtulduğunda yabancı halklarla birbirimizi sevmeyi yeniden öğreniriz EFEKT : KISA MÜZİK SAMİ : Hey! Kim var orda? İZZET : Değirmene gelmişiz bile Şefika Abla Seslenen nöbetçi olmalı SAMİ : Çabuk tanıtın kendinizi, kimsiniz? ŞEFİKA : Biz Anadolu Ateşiyiz SAMİ : Hoşgeldiniz bacım Biz de sizi bekliyorduk Ben gönüllülerden Sami ŞEFİKA : Memnun oldum Sami kardeş, ben de Şefika İZZET : Merhaba Ben İzzet SAMİ : Hoş gelmişsin İzzet kardeş Çok yorulmuş görünüyorsunuz İZZET : Bütün gece yürüdük SAMİ : İçeriye buyurun, hanımım Zühre size yiyecek bir şeyler hazırladı Ben burada kalıp nöbete devam edeceğim Yüzbaşı Memduh Bey biraz sonra uyanır onunla da tanışırsınız ŞEFİKA : (ŞAŞKINLIKLA) Yüzbaşı Memduh Bey mi? Sakın bizim Memduh Bey olmasın İzzet? İZZET : Ama Memduh Ağabey üsteğmendi ŞEFİKA : Terfi etmiştir İZZET : Aman abla bu kadar kısa sürede mi? SAMİ : Sizin tanıdığınız Memduh Bey'le aynı kişi olabilir Çünkü kendisi cephede ve isyan bastırmakta çok faydalı olduğundan mükaafat olarak zamanından önce terfi ettirilmiş ŞEFİKA : Kendisini ne zaman görebiliriz Sami Bey SAMİ : Bir saate kadar uyanmış olur, bu arada siz de dinlenir bir şeyler yersiniz EFEKT : KISA MÜZİK İZZET : Ne güzel yiyecekler hazırlamışsınız Zühre Abla ZÜHRE : Afiyet olsun İzzet kardeş ŞEFİKA : Ne gibi bir vazifemiz var Zühre Hanım, sizin bilginiz var mı? ZÜHRE : Ben de sizler kadar biliyorum Yüzbaşı açıklama yapmak için ekibin tamamlanmasını bekliyordu Şefika Hanım İZZET : Nerede uyuyor acaba? Kendisini görebilir miyiz? ZÜHRE : Yan odada, ama o uyurken girmeniz doğru olur mu? ŞEFİKA : Biz kendisinin İstanbul'dan bir ahbabımız olduğunu zannediyoruz da onun için Zühre Hanım İZZET : Eğer oysa uyuyor da olsa öperek uyandıracağım ZÜHRE : Ya o değilse, kapısını açtığımız için kızarsa ŞEFİKA : O kadar sert mi yüzbaşı? Benim tanıdığım Memduh bey çok mülayim bir yaratılıştaydı İZZET : Belki harp onu değiştirmiştir Şefika Abla ŞEFİKA : En iyisi bekleyelim, Zühre Bacı'mız da zor durumda kalmasın EFEKT : KAPI GICIRDAYARAK AÇILIR MEMDUH : (UYKULU) Ekip tamamlandı galiba Hoşgeldiniz (ŞAŞKIN) Şefika Şefika ne işin var burada? İzzet sen de mi geldin? ŞEFİKA : Biziz ya DEVAMI VAR