|
Prof. Dr. Sinsi
|
Padova’Da Bir Matematik Öğretmeni Galileo Galilei, Kopernik’İn Yeni Dünya Sistemini Kanıtlamak İstiy
V
VATİKAN’IN ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ “COLLEGİUM ROMANUM”
GALİLEO’NUN BULUŞLARINI ONAYLIYOR
YIL : 1616
Bakın şu garip dünya işine
Öğrenci olurmuş öğretmen de
Peder Clavius da gözüyle görünce
Hak verdi bizim Galilei’ye
ROMA’DAKİ COLLEGİUM ROMANUM’UN BÜYÜK SALONU
(Gece Yüksek din görevlileri, papazlar, bilginler, Galileo’nun buluşları üstüne Clavius’un vereceği kararı beklemektedirler Gruplar halinde dolaşırlar, sinirli kahkahalar Bir yanda Galileo tek başına oturmaktadır)
ŞİŞKO BAŞPAPAZ - İnanırlar, inanırlar İnanmadıkları, yalnızca akla uygun olanlardır Şeytanın varlığını kuşkuyla karşılarlar da, dünya topaç gibi dönüyor deseniz inanırlar Tövbe, tövbe!
BİR KEŞİŞ - (Yapmacıklı) Ay! Gözlerim karardı Çok hızlı dönüyor dünya İzin verin de size tutunayım, hocam
BİR BİLGİN - Evet, bugün gene kafayı çekmiş sevgili toprak anamız Şimdi yuvarlanacağız hepimiz Aman sıkı tutunun!
BİR BAŞKA KEŞİŞ - Ayın üstüne düşmesek bari! Sivri sivri tepeler varmış orada
KEŞİŞ - Sakın aşağıya bakma!
BİLGİN - Dengemi yitiriyorum
ŞİŞKO BAŞPAPAZ - (Galileo’nun işitmesi için yüksek sesle) Olamaz Kutsal Roma’da dengesiz insan olmaz (Kahkahalar, araştırmanın sürdüğü odadan ufak tefek bir keşiş çıkar Hepsi çevresini alırlar)
BİR GÖKBİLGİNİ - Araştırma sürüyor mu hala? (Keşiş başıyla “evet” işareti yapar, sahneyi katederek çıkar)
ZAYIF PAPAZ - Rezalet
BİR FİLOZOF - Clavius gibi biri, İtalya’nın en büyük gökbilgini böyle bir şeyi incelemeye kalkışmamalıydı
GÖKBİLGİNİ - İnceleniyor ama! İçerde oturmuş, o şeytan icadı borudan bakıyor işte
ZAYIF PAPAZ - Rezalet!
BİLGİN - Evet, gökbilginlerinin çözemediği kimi olaylar var Ama insanoğlunun her şeyi anlaması da zorunlu mudur yani? (Az önce çıkan ufak tefek keşiş yeniden sahneyi katederek araştırmanın yapıldığı odaya girer Sahnedekiler merakla izlerler onu)
İKİNCİ KEŞİŞ - Ne yeryüzü kaldı, ne gökyüzü Dünyamız için herhangi bir yıldızdır deyip çıktılar
GÖKBİLGİNİ - Yukarı ile aşağı diye bir ayrım kalmıyor Aşağısı da bir, yukarısı da
FİLOZOF - Yıldızlardan başka bir şey yok Nereye baksan yıldız Gün gelecek insanla hayvan diye bir ayrım kalmayacak, görürsünüz İnsan da bir hayvandır, yalnız hayvan vardır deyip çıkacaklar işin içinden
ŞİŞKO BAŞPAPAZ - Bay Galilei, yere bir şey düştü
GALİLEO - (Arada cebinden taşını çıkarıp onunla bir süre oynamış, sonunda yere düşürmüştür) Düşmedi, kutsal peder, havaya uçtu
ŞİŞKO BAŞPAPAZ - (Sırtını döner) Utanmaz herif (İçeri çok yaşlı bir kardinal girer Bir keşişin koluna yaslanarak yürümektedir Herkes saygıyla yol açar)
YAŞLI KARDİNAL - Çıkmadılar mı daha? Önemsiz bir şey için ne çok vakit harcıyorlar İşittiğimize göre bu Galilei insanı evrenin merkezinden alıp kıyıda köşede bir yerlere atıyormuş Anlaşılan, insan soyunun amansız bir düşmanı bu adam Cezası da ona göre olmalıdır Tanrı’nın en yüce, sevgili varlığıdır insan, çocuklar bile bilir bunu Böyle bir mucizeyi, kendi eşsiz eserini, Tanrı boşlukta kayıp giden bir yıldız parçasına emanet eder mi? Öz evladını böyle bir yere yollar mı? Çarpım tablosunun tutsağı olan birine inanacak kadar sapık insanlar olabilir mi?
ŞİŞKO BAŞPAPAZ - (Usulca) Kendisi burada, efendim
YAŞLI KARDİNAL - (Galileo’ya) Sizsiniz demek Eskisi gibi görmüyor gözlerim, ama sizi birine çok benzettim Durun bakayım, neydi adı? yaktığımız adamÇok benziyorsunuz ona, çok
KEŞİŞ - Heyacanlanmamalısınız efendim, biliyorsunuz hekiminiz
YAŞLI KARDİNAL - (Keşişi iter, Galileo’ya) Dünyada yaşıyorsunuz, nimetlerinden yararlanıyorsunuz, sonra da kalkıp aşağılıyorsunuz onu Köpek bile yattığı yeri pisletmez Göz yumamam buna! Ben göz yumamam buna! (Keşişten ayrılır, kurumlanarak bir aşağı, bir yukarı yürümeye başlar) Ben, herhangi bir yerde dönüp duran, herhangi bir yıldız parçasının üstünde yaşayan, herhangi biri değilim Ben Sağlam topraklar üzerinde yürüyorum ben Benim bastığım yer kımıldamaz, evrenin merkezidir, ben merkezdeyim Tanrı’nın gözü de benim üstümde Evrende ne varsa, çevremde dönüyor: gök kubbeye çakılı yıldızlar ve çevremi aydınlatmak üzere yaratılmış olan güneş Beni aydınlatmak için, Tanrı beni görsün diye, beni, insanı, Tanrı’nın şaheseri, Tanrı’nın suretinde yaratılan, ölümsüz ve (Yıkılır)
KEŞİŞ - Efendimiz! Ah Çok yordunuz kendinizi! (Tam bu sırada araştırmanın yapıldığı odanın kapısı açılır Önde Clavius, arkada bir kaç gökbilgini salona girerler Clavius hızlı adımlarla, sağına soluna bakmadan geçer salondan, tam kapıdan çıkarken keşişlerden birine)
CLAVİUS - Adam haklı (Peşindeki bilginlerle çıkar Ölüm sessizliği Yaşlı kardinal kendine gelir)
YAŞLI KARDİNAL - Ne oldu? Bir karara vardılar mı? (Kimse ona sonucu açıklayamaz)
KEŞİŞ - Gidelim efendimiz Biz eve gidelim (Yaşlı kardinalin koluna girip götürürler Herkes salondan çıkar, şaşkın Clavius’un araştırma komisyonu üyelerinden olan ufak tefek keşiş Galileo’nun yanına gelir)
KÜÇÜK KEŞİŞ - (Sır verir gibi) Bay Galilei, Büyük Clavius içerde ne dedi biliyor musunuz? “Artık Tanrıbilimciler düşünsünler, bakalım gök kubbenin parçalarını nasıl tutturacaklar birbirine!” Kazandınız (Çıkar)
GALİLEO - (Arkasından seslenir) Ben değil! Akıl kazandı (Galileo çıkmak üzereyken kapıda uzun boylu bir din adamıyla karşılaşır Bu Engizisyon’un başkanı olan kardinaldir Galileo eğilir, selam verir Kardinal yanından geçer Galileo kapıda duran birine geçenin kim olduğunu sorar)
KAPIDAKİ - (Usulca) Kardinal Hazretleri, Engizisyon Mahkemesinin başkanıdır (Kardinal teleskopun bulunduğu odaya girer)
|