Trafik Haftasıyla İlgili Skeçler , Tiyatro Metinleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Skeç - 3 - CEHALETİN BEDELİ

KONU:

Sivil Savunma Günü, Bilgisizlik sonucu sakat kalan dört kişinin anıları ve Sivil Savunma ile tanışmaları

OYUNCULAR:

Görevli, 1

Adam, 2

Adam, 3

Adam, 4

Adam

YARDIMCI OYUNCULAR:

Çaycı, Hizmetli

SAHNE-DEKOR:

Sakatlar Derneği Bekleme Salonu, 1 Masa, 5 Sandalye

Dört kişi sakatlar derneği bekleme salonunda bir masanın etrafında oturmuş konuşmaktadırlar

Önlerinde birer simit, çaylarını beklemektedirler

Hizmetli yerleri süpürür

Onlara yaklaşarak…

Hizmetli: Hoş geldiniz

Diğerleri: Sağol

Hoş bulduk

1

Adam: Ya bu sakatlık ne kadar zor

Bugün karşıdan karşıya geçemedim

Biri gelip yardım etmese orda öylece kalacaktım

2

Adam: Haklısın

Ben de etrafımdaki acıyan gözlerden bıktım artık

İnsanlar bizi dilenci sanıyor

Saygı göstermek için illa da sağlıklı mı olmak gerek?

Bu arada çaycı gelir ve önlerine birer çay koyar

Üçüncü adam çay bardağını eline alarak söze katılır

3

Adam: Sormayın

Zor bizim işimiz zooor

Görevli: Merhaba

Hoş geldiniz

Nasılsınız?

4

Adam: Hayatın güçlüklerinden bahsediyoruz

Malum sakatlık zor

Görevli: Sakıncası yoksa… Neden sakat kaldığınızı sorabilir miyim?

1

Adam çayından bir yudum alarak söze başlar

1

Adam: Ben o zamanlar küçük bir çocuktum

Elektrikli eşyalarla oynamayı, prizleri kurcalamayı severdim

Diğerleri: Eee

1

Adam devam eder

1

Adam: Bir gün elime bir tornavida geçirmiş vidalarıyla oynuyordum

Nasıl oldu bilmiyorum… Öyle bir sarsıldım ki hala şimdi gibi hatırlıyorum

Kardeşlerim beni görüp ne olduğunu fark ettiler

Beni tutup çekmek istediler ama onları da benim gibi elektrik çarptı

Yanlış müdahalenin sonu işte

Halimiz ortada… Allah’tan onlara bir şey olmadı

Görevli ikinci adama dönerek

Görevli: Ya siz?

2

Adam eliyle çenesini sıvazlayarak söze başlar

2

Adam: İki ay bir trafik kazası geçirdim

Aslını sorarsanız bacağım incinmişti

Sakat kalmazdım ama o yardım edenler yok mu!!!

Diğerleri bu sözlere şaşırır

Merakla sorarlar

Diğerleri: Nasıl yani? Yardım edildiği için mi bu hale geldin?

2

Adam: Evet

Yardımseverlik her zaman faydalı olmuyor

Neyse ben anlatayım siz karar verin

Dediğim gibi iki ay kadar oluyor

Arabamla bir ağaca çarpmıştım

Kazanın şiddetiyle kendimden geçmişim

Gözlerimi açtığımda fark ettim ki, etrafımda onlarca insan yığılmış, bazıları arabanın kapısını açmaya, bazıları camları kırmaya çalışıyor

Derken kapı açıldı

İrice bir adam beni kollarımdan çekmeye başladı

Bacağım direksiyona sıkışmış, adam sa zorladıkça zorluyor

Ben “Yapmayın etmeyin diyorum ama kimin umurunda”

(Gülerek) Adamlar kafalarına takmış illa beni kurtaracaklar

İri olan sert bir hamle ile çekti

Zaten ezilmiş olan bacağım böylece kırıldı

Sonra bir başkası geldi ve beni sırtlandı

Ama biraz sonra bir çuval gibi yerde buldum kendimi

Adam “Kusura bakma kardeş belim ağrıdı birden” dedi

Sağ kolum da orda kırıldı

Derken diğerleri… Neyse başınızı ağrıtmayayım

Küçük bir incinmeyle atlattığım kazadan hastaneye iki kırık ve pek çok çürükle varabildim

Diğerleri gülerler

Görevli üçüncü adama dönerek

Görevli: Ya sizin hikâyeniz ne?

3

Adam: Arkadaşlar

7 yıl kadar önceydi

17 Ağustos günü

Ailemle Yalova’daki evimizde oturuyorduk

Akşam işten gelmiş, yorgun olduğumdan hemen yatmıştım

Garip bir uğultu ve büyük bir sarsıntı ile yataktan fırladım

Ev halkı çığlık atıyor, bir oraya bir buraya koşturuyorlardı

“Ahmet, uyan deprem oluyor!” diye bağırıyorlardı

Üstüme bir kazak alıp fırladım

Bina beşik gibi sallanıyordu

Ne yapacağımızı bilmiyorduk

Doğruca merdivenlere koştuk

Nerden bilirdim merdivenler depremde en tehlikeli yerlermiş

Daha bir iki basamak inmiştim ki, birden her yer karardı ve etrafı derin bir sessizlik kapladı

Aradan ne kadar geçti bilmiyorum… Arama Kurtarma (AKUT) Ekipleri beni molozların içinden çıkarttılar

Gözlerim ailemi arıyordu ama kimseyi göremiyordum

Hemen nerede ve nasıl olduklarını sordum

Ama çok geç kaldığımı, benim dışımdaki herkesin hayatını kaybettiğini öğrendim

(Yaşlı gözlerini silerek) Yıllardır kendimi suçluyorum ve affedebileceğimi sanmıyorum

Çünkü o evi ben bulmuş ve babama almamız için çok ısrar etmiştim

Depreme karşı dayanıklı olup olmadığı aklıma gelmemişti bile

Cehaletim ve dikkatsizliğim hem sevdiklerimi elimden aldı hem de gördüğünüz gibi sakat kalmama neden oldu

Diğerleri üzgün ve acıyarak üçüncü adama bakarlar

Görevli söze başlar

Görevli: Bu olay ne yazık ki pek çok vatandaşımızın başına geldi

Acıdır ki hala kimse depreme karşı duyarlı değil, korunma yollarını bilmiyor

3

Adam: Bunun yanında, Zorunlu Deprem Sigortamızı da yatırmıyorduk

Babam “Ne gerek var?” diyordu

Bu yüzden evimizin bedelini de geri alamadım

Gördüğünüz gibi böyle açıkta, sakat ve muhtaç kaldım

Görevli ve diğer üç adam dördüncü adama dönerler

4

Adam: Bana hiç bakmayın arkadaşlar

Sizin başınıza gelenler hep bilgisizlikten gelmiş

Benim durumum sizden farklı

Başıma ne geldiyse talihsizliğim yüzünden geldi

O zamanlar lise son sınıftaydım ve üniversiteye hazırlanıyordum

Bir gün bizimkiler kardeşlerime göz kulak olmamı tembihleyerek, bir akrabamızı ziyarete gittiler

Doğru odama çıktım

Aradan birkaç saat geçmiş, kitaplarıma gömülmüştüm

Ağır bir duman kokusuyla irkildim

Koku alt kattan geliyordu

“Olamaz!” dedim

“Kardeşlerim aşağıda!” Hemen fırlayarak odalarına koştum

Ceyda yatağında uyuyordu

Kaldırıp dışarı çıkardım

Bahçede beklemesini söyledim

Şimdi biran önce Serkan’ı bulmalıydım

Ev dumanların içinde kalmıştı

Bense “Kardeşimi bulmadan gitmeyeceğim” diyordum içimden

Tüm odaları kontrol ettim yoktu

Tuvalet, banyo derken geriye sadece mutfak kaldı

Son bir umutla mutfağa girdim

Kardeşim mutfağın köşesinde oturmuş, elinde bir kibrit kutusu, “Ben yaptım abi! Ben yaptım!” diyerek ağlıyordu

“Bunları sonra konuşuruz

Şimdi hemen buradan çıkmalıyız” dedim

Serkan’ı tuttuğum gibi kapıya fırladım

Ama çıkmamız mümkün değildi

Alevler kapıyı sarmış, geçit vermiyordu

Kilimi üstümüze örtüp dışarı çıkmayı başardık

Evin holü cehennem gibiydi

Eşyaların her biri alev topu olmuş üstümüze yağıyordu

Türlü güçlüklerle kapıya yaklaştık

Kurtulduğumuzu düşünüyordum ki tavan çöktü ve kendimizi alevlerin arasında bulduk

Serkan hıçkırarak “Abi yanacağız burada, beni affet” diye ağlıyordu

Bense bir yandan ona “Üzülme kardeşim, buna izin vermeyeceğim” diye teselli veriyor diğer taraftan ona gözlerimden akan yaşları belli etmemeye çalışıyordum

Elbiselerimizin yanmaya başladığını gördüm

Ve yapılabilecek bir şey kalmamıştı

Artık umudumu kaybetmiştim

Tam o an kapıyı kıran iki itfaiyeci kapıyı kırarak bizi kurtardı

O felakette yanan sol kolumu kaybettim ve kardeşim Serkan da dumandan zehirlendi ve aylarca hastanede yattı

(Başını aşağı eğer

)

Diğerleri: Senin başına gelen de bizimkinden farklı değilmiş

İhmalkarlığından olmuş ne olduysa

Kardeşlerin küçük ve sana emanet edilmiş, neden yalnız bıraktın

Kibritle oynayarak yangına neden olmak küçük çocukların çok defa yaptığı bir şey

10-24-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Trafik Haftasıyla İlgili Skeçler , Tiyatro Metinleri Skeç - 3 - CEHALETİN BEDELİ KONU: Sivil Savunma Günü, Bilgisizlik sonucu sakat kalan dört kişinin anıları ve Sivil Savunma ile tanışmaları OYUNCULAR: Görevli, 1 Adam, 2 Adam, 3 Adam, 4 Adam YARDIMCI OYUNCULAR: Çaycı, Hizmetli SAHNE-DEKOR: Sakatlar Derneği Bekleme Salonu, 1 Masa, 5 Sandalye Dört kişi sakatlar derneği bekleme salonunda bir masanın etrafında oturmuş konuşmaktadırlar Önlerinde birer simit, çaylarını beklemektedirler Hizmetli yerleri süpürür Onlara yaklaşarak… Hizmetli: Hoş geldiniz Diğerleri: Sağol Hoş bulduk 1 Adam: Ya bu sakatlık ne kadar zor Bugün karşıdan karşıya geçemedim Biri gelip yardım etmese orda öylece kalacaktım 2 Adam: Haklısın Ben de etrafımdaki acıyan gözlerden bıktım artık İnsanlar bizi dilenci sanıyor Saygı göstermek için illa da sağlıklı mı olmak gerek? Bu arada çaycı gelir ve önlerine birer çay koyar Üçüncü adam çay bardağını eline alarak söze katılır 3 Adam: Sormayın Zor bizim işimiz zooor Görevli: Merhaba Hoş geldiniz Nasılsınız? 4 Adam: Hayatın güçlüklerinden bahsediyoruz Malum sakatlık zor Görevli: Sakıncası yoksa… Neden sakat kaldığınızı sorabilir miyim? 1 Adam çayından bir yudum alarak söze başlar 1 Adam: Ben o zamanlar küçük bir çocuktum Elektrikli eşyalarla oynamayı, prizleri kurcalamayı severdim Diğerleri: Eee 1 Adam devam eder 1 Adam: Bir gün elime bir tornavida geçirmiş vidalarıyla oynuyordum Nasıl oldu bilmiyorum… Öyle bir sarsıldım ki hala şimdi gibi hatırlıyorum Kardeşlerim beni görüp ne olduğunu fark ettiler Beni tutup çekmek istediler ama onları da benim gibi elektrik çarptı Yanlış müdahalenin sonu işte Halimiz ortada… Allah’tan onlara bir şey olmadı Görevli ikinci adama dönerek Görevli: Ya siz? 2 Adam eliyle çenesini sıvazlayarak söze başlar 2 Adam: İki ay bir trafik kazası geçirdim Aslını sorarsanız bacağım incinmişti Sakat kalmazdım ama o yardım edenler yok mu!!! Diğerleri bu sözlere şaşırır Merakla sorarlar Diğerleri: Nasıl yani? Yardım edildiği için mi bu hale geldin? 2 Adam: Evet Yardımseverlik her zaman faydalı olmuyor Neyse ben anlatayım siz karar verin Dediğim gibi iki ay kadar oluyor Arabamla bir ağaca çarpmıştım Kazanın şiddetiyle kendimden geçmişim Gözlerimi açtığımda fark ettim ki, etrafımda onlarca insan yığılmış, bazıları arabanın kapısını açmaya, bazıları camları kırmaya çalışıyor Derken kapı açıldı İrice bir adam beni kollarımdan çekmeye başladı Bacağım direksiyona sıkışmış, adam sa zorladıkça zorluyor Ben “Yapmayın etmeyin diyorum ama kimin umurunda” (Gülerek) Adamlar kafalarına takmış illa beni kurtaracaklar İri olan sert bir hamle ile çekti Zaten ezilmiş olan bacağım böylece kırıldı Sonra bir başkası geldi ve beni sırtlandı Ama biraz sonra bir çuval gibi yerde buldum kendimi Adam “Kusura bakma kardeş belim ağrıdı birden” dedi Sağ kolum da orda kırıldı Derken diğerleri… Neyse başınızı ağrıtmayayım Küçük bir incinmeyle atlattığım kazadan hastaneye iki kırık ve pek çok çürükle varabildim Diğerleri gülerler Görevli üçüncü adama dönerek Görevli: Ya sizin hikâyeniz ne? 3 Adam: Arkadaşlar 7 yıl kadar önceydi 17 Ağustos günü Ailemle Yalova’daki evimizde oturuyorduk Akşam işten gelmiş, yorgun olduğumdan hemen yatmıştım Garip bir uğultu ve büyük bir sarsıntı ile yataktan fırladım Ev halkı çığlık atıyor, bir oraya bir buraya koşturuyorlardı “Ahmet, uyan deprem oluyor!” diye bağırıyorlardı Üstüme bir kazak alıp fırladım Bina beşik gibi sallanıyordu Ne yapacağımızı bilmiyorduk Doğruca merdivenlere koştuk Nerden bilirdim merdivenler depremde en tehlikeli yerlermiş Daha bir iki basamak inmiştim ki, birden her yer karardı ve etrafı derin bir sessizlik kapladı Aradan ne kadar geçti bilmiyorum… Arama Kurtarma (AKUT) Ekipleri beni molozların içinden çıkarttılar Gözlerim ailemi arıyordu ama kimseyi göremiyordum Hemen nerede ve nasıl olduklarını sordum Ama çok geç kaldığımı, benim dışımdaki herkesin hayatını kaybettiğini öğrendim (Yaşlı gözlerini silerek) Yıllardır kendimi suçluyorum ve affedebileceğimi sanmıyorum Çünkü o evi ben bulmuş ve babama almamız için çok ısrar etmiştim Depreme karşı dayanıklı olup olmadığı aklıma gelmemişti bile Cehaletim ve dikkatsizliğim hem sevdiklerimi elimden aldı hem de gördüğünüz gibi sakat kalmama neden oldu Diğerleri üzgün ve acıyarak üçüncü adama bakarlar Görevli söze başlar Görevli: Bu olay ne yazık ki pek çok vatandaşımızın başına geldi Acıdır ki hala kimse depreme karşı duyarlı değil, korunma yollarını bilmiyor 3 Adam: Bunun yanında, Zorunlu Deprem Sigortamızı da yatırmıyorduk Babam “Ne gerek var?” diyordu Bu yüzden evimizin bedelini de geri alamadım Gördüğünüz gibi böyle açıkta, sakat ve muhtaç kaldım Görevli ve diğer üç adam dördüncü adama dönerler 4 Adam: Bana hiç bakmayın arkadaşlar Sizin başınıza gelenler hep bilgisizlikten gelmiş Benim durumum sizden farklı Başıma ne geldiyse talihsizliğim yüzünden geldi O zamanlar lise son sınıftaydım ve üniversiteye hazırlanıyordum Bir gün bizimkiler kardeşlerime göz kulak olmamı tembihleyerek, bir akrabamızı ziyarete gittiler Doğru odama çıktım Aradan birkaç saat geçmiş, kitaplarıma gömülmüştüm Ağır bir duman kokusuyla irkildim Koku alt kattan geliyordu “Olamaz!” dedim “Kardeşlerim aşağıda!” Hemen fırlayarak odalarına koştum Ceyda yatağında uyuyordu Kaldırıp dışarı çıkardım Bahçede beklemesini söyledim Şimdi biran önce Serkan’ı bulmalıydım Ev dumanların içinde kalmıştı Bense “Kardeşimi bulmadan gitmeyeceğim” diyordum içimden Tüm odaları kontrol ettim yoktu Tuvalet, banyo derken geriye sadece mutfak kaldı Son bir umutla mutfağa girdim Kardeşim mutfağın köşesinde oturmuş, elinde bir kibrit kutusu, “Ben yaptım abi! Ben yaptım!” diyerek ağlıyordu “Bunları sonra konuşuruz Şimdi hemen buradan çıkmalıyız” dedim Serkan’ı tuttuğum gibi kapıya fırladım Ama çıkmamız mümkün değildi Alevler kapıyı sarmış, geçit vermiyordu Kilimi üstümüze örtüp dışarı çıkmayı başardık Evin holü cehennem gibiydi Eşyaların her biri alev topu olmuş üstümüze yağıyordu Türlü güçlüklerle kapıya yaklaştık Kurtulduğumuzu düşünüyordum ki tavan çöktü ve kendimizi alevlerin arasında bulduk Serkan hıçkırarak “Abi yanacağız burada, beni affet” diye ağlıyordu Bense bir yandan ona “Üzülme kardeşim, buna izin vermeyeceğim” diye teselli veriyor diğer taraftan ona gözlerimden akan yaşları belli etmemeye çalışıyordum Elbiselerimizin yanmaya başladığını gördüm Ve yapılabilecek bir şey kalmamıştı Artık umudumu kaybetmiştim Tam o an kapıyı kıran iki itfaiyeci kapıyı kırarak bizi kurtardı O felakette yanan sol kolumu kaybettim ve kardeşim Serkan da dumandan zehirlendi ve aylarca hastanede yattı (Başını aşağı eğer) Diğerleri: Senin başına gelen de bizimkinden farklı değilmiş İhmalkarlığından olmuş ne olduysa Kardeşlerin küçük ve sana emanet edilmiş, neden yalnız bıraktın Kibritle oynayarak yangına neden olmak küçük çocukların çok defa yaptığı bir şey