Amma Da Aldanmışız. 13 Kişilik Komedi Oyun

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

MUHTAR — Sahih be…Vallâhi hiç aklımıza gelmedi

Ben kendimi bildim bileli…O hendekler oradadır…Biz her yıl şöyle,içindeki milleri temizleriz,olur biter…

ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,siz mahendis misiniz?

DERVİŞ AĞA — Yok,fen memuyu gaiba

YABANCI — Hayır,hiçbiri değilim

ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,öyle bir okkalı,şöyle efendime söyliyeyim,kafalı konuşuyorsunuz da…(Sükût)

YABANCI — Yoldan gelirken gördüm,o köprünüz çok kötü…

MUHTAR — Ha,körpü mü?Kullanmayız ki onu

YABANCI — Ya nasıl oluyor?

HOCA — Nasıl olacak?Yazın incelen dereden,köprü altından geçerler

YABANCI — Yazın öyle,ya kışın?

MUHTAR — Kışın da geçmiveriyoruz o tarafa veya at sırtında geçeriz

Köprü tehlikeli

YABANCI — Tamir ediverin…

HEPSİ — Tamir mi?

MUHTAR — Ben kendimi bildim bileli o köprü öyledir

YABANCI — Onu da tamir etmek lâzım

Sonra çocuklarınızın benizlerine baktım…Limon gibi…

DERVİŞ AĞA — Isıtmadan…

YABANCI — Kinin?

MUHTAR — Kinin mi?Yo…Ben kendimi bildim bileli zangır zangır titreriz ısıtmadan

(Sükût)

MUHTAR — Bak delikanlı,benim bir köpeğim var…İştahtan kesildi…Bir şey yemez

Yarın bir bakıversen,derdi nedir?Olur mu?

YABANCI — Köpek mi?Olur bakayım

ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,bizim evin merdivenleri çok kötü…Hep aşınmış…efendime söyliyeyim

Sabahleyin düştüm,efendime söyliyeyim,şu dalım,çok ağrır,çok…

YABANCI — (Güler

) Peki sizin dalınızı da tedavi ederiz…Merdivenlerinizi de tamir…Bu köyde bize çok iş var galiba…

MUHTAR — Bilgili,elinden iş gelir adam olduktan sonra tabiî…

DERVİŞ AĞA — (Yabancıya yaklaşır

) Size biy şey diyeceğim…Gizlice…

YABANCI — Bana mı?Buyrun…

DERVİŞ AĞA — (Gizlice) Bu köyde ipek kozası yetiştiysem,oluy mu acaba?

YABANCI — Burada mı?Tabiî…İklim müsait

Dut da var

DERVİŞ AĞA — Aman kimseye deyiveyme…

ONBAŞI — (Gizlice) Okuma yazman var değil mi? (Yabancı evetler

)

ONBAŞI — Şey askerdeyken,şey yapamadım…Yazıyı öğrenemedim…Tezkere şey edince burakınca,buraya verdiler beni…Jandarma komutanı,şeyi bilirim sanır,yazıyı…Şeyleri,evrakları gönderir…Üç aylık evrak var…Şey yapamadım,cevap veremedim

Köyden biri geçer de cevapları,şey yapar,yazar…gönderirim

Şunları yazıverir misin?

YABANCI — Tabiî yazarım…(Güler

)

MUHTAR — Bir derdimiz daha var

Hoca deyivermiştir sana…Bir malim gelecek bize

ALİ AĞA — Ama ne malimi

HOCA — Malimlerin şahı tersinden

DERVİŞ AĞA — Cahilin,ahlâksızın biri

ONBAŞI — Her fenalık onda imiş

MUHTAR — İşte biz o malimi istemiyoruz…Bir istida pullayıp kaymakama vereceğiz…

HOCA — İşte bu pulluyu yazacak adamları yok

YABANCI — Peki niçin istemiyorsunuz o öğretmeni?

MUHTAR — Niçin mi?Baştan beri saydık ya delikanlı…Adı Murat’mış

Bizim Kör Veli’nin oğlu

Çobanın oğlu,bize malimlik mi yapacak?O kadar düşmedi köyümüz

YABANCI — Bu Murat’ın hiçbir kötülüğünü kendiniz gördünüz mü?

HEPSİ — (Tek tek,dağınık) Biz mi şey

Yo…

MUHTAR — Görmedik amma…İşte bütün köylü öyle söylüyor

İnanmazsan dağa taşa sor

Bunca ehali yalan demez ya

Adı çıkmış dokuz,inmez sekize

ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,böylesinin ne anası,ne babası,ne de kendi iyi idi

ONBAŞI — Şey olmazsa koku çıkmaz ya…

MUHTAR — Ha,ha,onbaşım kendini unuttun…Şu “şey” lâfın kırk yılda bir kere işe yaradı

(Sükût)

YABANCI — Peki olsun yazarız…

(Sükût)

YABANCI — Demin hoca efendiye de sordum

Sizin çocuklar hep böyle sokaklarda gezerlermiş…İstidadan sonra size bu yıl öğretmen vermezler

İsterseniz,onları haftanın bir iki günü okulda toplıyayım da okuma yazma öğrensinler hiç olmazsa

Bir daha dilekçe yazmak isterseniz onlar yazarlar

Koca okul binanız da boş kalmaz

MUHTAR — Niçin olmasın?Tabii olur

ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,çok iyi olur

HOCA — Şu delikanlıya bakınca,şaşkına dönüyorum…Doktordur,yapı ustasıdır,mühendistir,işte malim de olmak istiyor

MUHTAR — Hepsini yapabilecek

Gözleri insana itimat veriyor

Ziraatten de anlıyor

DERVİŞ AĞA — Lâfı bıyakalım

Delikanlı bu akşam bana misafiydiy

MUHTAR — Yok bende

ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,bende

Hem de iyi yemekler var

HOCA — İyi yemekler varsa beni çağır

MUHTAR — Anlaşıldı,kavga edeceğiz

En iyisi delikanlı mektepte yatsın

Hepimiz yine yemekleri göndeririz

Nasıl olsa hep köyde kalacak

HOCA — Biz onu hiç salar mıyız?

10-24-2012	#10
Prof. Dr. Sinsi	Amma Da Aldanmışız. 13 Kişilik Komedi Oyun MUHTAR — Sahih be…Vallâhi hiç aklımıza gelmediBen kendimi bildim bileli…O hendekler oradadır…Biz her yıl şöyle,içindeki milleri temizleriz,olur biter… ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,siz mahendis misiniz? DERVİŞ AĞA — Yok,fen memuyu gaiba YABANCI — Hayır,hiçbiri değilim ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,öyle bir okkalı,şöyle efendime söyliyeyim,kafalı konuşuyorsunuz da…(Sükût) YABANCI — Yoldan gelirken gördüm,o köprünüz çok kötü… MUHTAR — Ha,körpü mü?Kullanmayız ki onu YABANCI — Ya nasıl oluyor? HOCA — Nasıl olacak?Yazın incelen dereden,köprü altından geçerler YABANCI — Yazın öyle,ya kışın? MUHTAR — Kışın da geçmiveriyoruz o tarafa veya at sırtında geçerizKöprü tehlikeli YABANCI — Tamir ediverin… HEPSİ — Tamir mi? MUHTAR — Ben kendimi bildim bileli o köprü öyledir YABANCI — Onu da tamir etmek lâzımSonra çocuklarınızın benizlerine baktım…Limon gibi… DERVİŞ AĞA — Isıtmadan… YABANCI — Kinin? MUHTAR — Kinin mi?Yo…Ben kendimi bildim bileli zangır zangır titreriz ısıtmadan (Sükût) MUHTAR — Bak delikanlı,benim bir köpeğim var…İştahtan kesildi…Bir şey yemezYarın bir bakıversen,derdi nedir?Olur mu? YABANCI — Köpek mi?Olur bakayım ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,bizim evin merdivenleri çok kötü…Hep aşınmış…efendime söyliyeyimSabahleyin düştüm,efendime söyliyeyim,şu dalım,çok ağrır,çok… YABANCI — (Güler) Peki sizin dalınızı da tedavi ederiz…Merdivenlerinizi de tamir…Bu köyde bize çok iş var galiba… MUHTAR — Bilgili,elinden iş gelir adam olduktan sonra tabiî… DERVİŞ AĞA — (Yabancıya yaklaşır) Size biy şey diyeceğim…Gizlice… YABANCI — Bana mı?Buyrun… DERVİŞ AĞA — (Gizlice) Bu köyde ipek kozası yetiştiysem,oluy mu acaba? YABANCI — Burada mı?Tabiî…İklim müsaitDut da var DERVİŞ AĞA — Aman kimseye deyiveyme… ONBAŞI — (Gizlice) Okuma yazman var değil mi? (Yabancı evetler) ONBAŞI — Şey askerdeyken,şey yapamadım…Yazıyı öğrenemedim…Tezkere şey edince burakınca,buraya verdiler beni…Jandarma komutanı,şeyi bilirim sanır,yazıyı…Şeyleri,evrakları gönderir…Üç aylık evrak var…Şey yapamadım,cevap veremedimKöyden biri geçer de cevapları,şey yapar,yazar…gönderirimŞunları yazıverir misin? YABANCI — Tabiî yazarım…(Güler) MUHTAR — Bir derdimiz daha varHoca deyivermiştir sana…Bir malim gelecek bize ALİ AĞA — Ama ne malimi HOCA — Malimlerin şahı tersinden DERVİŞ AĞA — Cahilin,ahlâksızın biri ONBAŞI — Her fenalık onda imiş MUHTAR — İşte biz o malimi istemiyoruz…Bir istida pullayıp kaymakama vereceğiz… HOCA — İşte bu pulluyu yazacak adamları yok YABANCI — Peki niçin istemiyorsunuz o öğretmeni? MUHTAR — Niçin mi?Baştan beri saydık ya delikanlı…Adı Murat’mışBizim Kör Veli’nin oğluÇobanın oğlu,bize malimlik mi yapacak?O kadar düşmedi köyümüz YABANCI — Bu Murat’ın hiçbir kötülüğünü kendiniz gördünüz mü? HEPSİ — (Tek tek,dağınık) Biz mi şeyYo… MUHTAR — Görmedik amma…İşte bütün köylü öyle söylüyorİnanmazsan dağa taşa sorBunca ehali yalan demez yaAdı çıkmış dokuz,inmez sekize ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,böylesinin ne anası,ne babası,ne de kendi iyi idi ONBAŞI — Şey olmazsa koku çıkmaz ya… MUHTAR — Ha,ha,onbaşım kendini unuttun…Şu “şey” lâfın kırk yılda bir kere işe yaradı (Sükût) YABANCI — Peki olsun yazarız… (Sükût) YABANCI — Demin hoca efendiye de sordumSizin çocuklar hep böyle sokaklarda gezerlermiş…İstidadan sonra size bu yıl öğretmen vermezlerİsterseniz,onları haftanın bir iki günü okulda toplıyayım da okuma yazma öğrensinler hiç olmazsaBir daha dilekçe yazmak isterseniz onlar yazarlarKoca okul binanız da boş kalmaz MUHTAR — Niçin olmasın?Tabii olur ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,çok iyi olur HOCA — Şu delikanlıya bakınca,şaşkına dönüyorum…Doktordur,yapı ustasıdır,mühendistir,işte malim de olmak istiyor MUHTAR — Hepsini yapabilecekGözleri insana itimat veriyorZiraatten de anlıyor DERVİŞ AĞA — Lâfı bıyakalımDelikanlı bu akşam bana misafiydiy MUHTAR — Yok bende ALİ AĞA — Efendime söyliyeyim,bendeHem de iyi yemekler var HOCA — İyi yemekler varsa beni çağır MUHTAR — Anlaşıldı,kavga edeceğizEn iyisi delikanlı mektepte yatsınHepimiz yine yemekleri gönderirizNasıl olsa hep köyde kalacak HOCA — Biz onu hiç salar mıyız?