Vatandaş Skeç, Vatandaş Tiyatro Metni

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Vatandaş Skeç, Vatandaş Tiyatro Metni

ARİF - DOKTOR - HADEME - MEMUR MASKELİLER

I

BöLÜM

(Işıklar söner

Ortada sadece çok hafif bir aydınlık kalır

MASKELİLER oyunda kullanılacak arkalıksız iskemleleri zıplaya zıplaya taşıyarak girerler

Çok renkli, hol ve pelerin gibi şeyler giymişler

Yüzlerinde yarım maskeler, gerek maskelerin ifadeleri gerek giyinişleri ile gerçek dışı bir halleri var

usul usul ve koşuşarak sahneyi düzenlerler; bu arada bir iki defa gruplaşıı; fısır fısır konuşurlar, dağılırlar

Kimi zaman ufak kahkahalar

Kahkahalar yavaş yavaş büyür

Birden ışık yanar

MASKELİLER irkilirler

Birbirlerine susmalarını ihtar ederler

)

— (Hafiften) Sus kardeşim, sus! Ş

— Sus yahu sus

— (Sesler yükseliyor

) Şışt

— Sus efendim sus

-Şışt!

68

-Şışt!

— Sus tıs tus

— Sus susuz tuz

— Kus kuskus

— Sus pus

— Pus pulus

— Puslu tuz

— Tuzlu muz

— Uyuz

— (Hep bir ağızdan) Suuuus! (Bu sefer seyircilere dönerler, onlara sus demeye başlarlar

Dolaşırlar

Yavaş yavaş bu bir şarkıya dönüşür ve dans etmeye başlarlar

Oynadıkları Çepikli

)

— Susalım susalım susalım

Bitsin artık curcuna

Başlayalım oyuna

(Yavaş yavaş seslerini azaltarak çıkarlar)

ÜSTÜN (içeriye girer

Gülen bir yüzle, içten gelen bir sesle seyirciye) — Hoş geldiniz, sefalar getirdiniz

Bize can getirdiniz, hayat getirdiniz, hoş geldiniz

(MASKELİLER birden görünüverirler

Sert bir tonda ÜSTÜN'e "Sus" derler

) ÜSTÜN — Oyun yerimiz sizlerle var oldu

Sesinizle, rengi-nizle doldu: (Gene MASKELİLER'in müdahalesi

"Sıst!" ÜSTÜN rahatsız olur

)

ÜSTÜN - Efendim, Vatandaş Oyununun taklidini aldım

Şöyle usulüyle, üslubuyla sizlere seyrettireyim

Haydi oyun başlasın da gecemiz hoş geçsin

(MASKELİLER kaybolur

ÜSTÜN bir kenara çekilir

)

ARİF (Ã‚deta yuvarlanarak içeriye girer

) — O senin babandır, baban

(Bir adım atar

Tesadüfen o sırada karşısında da ÜSTÜN var

Bu sözler ona söyleniyor gibi olur

) Rezil

(Aynı oyun) Turşu beyinli

(Aynı oyun) Çöp kutusu kapağı suratlı herif

(ÜSTÜN boyuna irkiliyor

ARİF bir seyirciye) Babasıdır değil mi, babasıdır

Soyudur değil mi, soyudur

Sopudur değil mi sopudur

(ÜSTÜN'e) Bizi ne sandın sen, çöp kapağı kutusu suratlı herif

Babandır o, baban

(Adeta dans (bilgi yelpazesi

net) ederek

Neşeli sanki

Gülünç bir dans

) Babandır da babandır

Soyundur da sopundur

(Durur) O senin babandır çöp suratı kapaklı kutusu herif

Anladın mı, suratı kutusu kapaklı çöp

Daha ne? Nah sana

(ÜSTÜN'ün suratım karışlar

) Bu da babana

(Aynı oyun) Bu da soyuna sopuna

(ÜSTÜN'ün sabrı kalmaz

Bu sefer o ARİF'in suratını karışlar

)

ARİF (Birden aptallaşu; sakinleşir

İlk defa olarak ÜSTÜN'ün varlığını farkeder

Seyirciye) — Ne oluyor buna? (ÜSTÜN'e) Arkadaşım, sen kafayı biraz üşüttün mü?

ÜSTÜN — Sana sormalı

ARİF — Neyi?

ÜSTÜN — Onu

ARİF — Ha, sekiz, dokuz, on

O onu mu?

ÜSTÜN - Hayır, unu

ARİF — Ne unu?

ÜSTÜN — Sabunu

ARİF (Artık kızar

) — Hadi ordan, zaten derdim başımdan aşkın

Gelmiş burada benimle dalga geçiyor

ÜSTÜN — Kim kimle?

ARİF - Hekimle

ÜSTÜN — Nee?

ARİF — Hekimle hakim, kimine sim, kimine dikim

ÜSTÜN — Hey, ne oluyoruz?

ARİF — Ne yapalım, dalga geçmek sırası bana geldi

ÜSTÜN (Kızar, işine git gibilerden) — Eeee!!!

ARİF (Dikilir, ne olmuş gibilerden) — Eeee???

İKİSİ BİRDEN (Horoz gibi diklenirler) Eeee!??? (Birbirlerine ters ters bakarlar

Küçümser bir ifade

Burun kırıp omuz silkerek arkalarını dönüp giderler

Bir iki adım sonra zınk diye dururlar

İrkilmişler

Merakla geri dönerler

Birbirlerinin yüzüne bakarlar

)

ÜSTÜN — Allah Allah, tıh tıh tıh

ARİF — Allah Allah, tıh tıh tıh

(ÜSTÜN ARİF'e yaklaşır, onu profilden inceler

ARİF irkilir

ÜSTÜN yerine döner

Bu sefer ARİF gider, ötekine tam karşıdan bakar

Aynı oyun

ÜSTÜN gelir, ARİF'in ellerini inceler

Aynı oyun

ARİF gider, ÜSTÜN'ün ağzını açar, dişlerine bakar

Aynı oyun

ÜSTÜN gelir

ARİF'i koklar

Aynı oyun

Tanıyamaz gene

Geri döner

ARİF artık ötekine sinirlenmiş, gider, parmağım ÜSTÜN'ün yanağına sürter ve tadına bakar

)

ÜSTÜN — Ne oluyoruz? (Eliyle yalama işareti yapar

)

ARİF — Sana sormalı, ne oluyoruz? (Burnu ile koklama işareti yapar

)

ÜSTÜN — Canım efendim, ben seni bir yerden tanıyorum da, onun için baktım

ARİF — Sen beni tanırsın da ben seni tanımaz mıyım; ben de onun için baktım

ÜSTÜN (Sevinir

) — Beni tanıyorsun?

ARİF — Tanıyorum

ÜSTÜN — Çok mu? ARİF — Eh şöyle böyle

ÜSTÜN — Ne kadar, ne kadar?

ARİF — Bir iki kilo

ÜSTÜN — Aaaa, çok az

ARİF — Beş kilo

ÜSTÜN — Yok, daha, daha

ARİF (Seyirciye) — Herif yüzde isteyen levazım memuru gibi çekişiyor

ÜSTÜN (Birden, yavaş yavaş artan bir haykırışla

) — Aaaa! Aaaaaaa! Dur dur dur! Duuuuuuuuuuurrr!!! (Yavaş sesle) Dur dur dur!

ARİF —Hır hır hır

ÜSTÜN — Dur dur

ARİF — Geç

(Yer değiştirirler

)

ÜSTÜN — Dur dur dur

ARİF — Geç geç geç

(Tam yer değiştirecekleri sırada ÜSTÜN "ortada dur" diye bağırıverince -neredeyse tanıyacak-ARIF artık işi iyice alaya alır

Geç dur diye trafikçilik oyununa başlayıverir

)

ARİF — Dur ulan, dur taksi

Geç lan hırbo

Duur

Buyurun beyefendi geçin

Ulan otobüs hususiye yol ver

Hususi, pas ver

(Yüksek

) Vazife efendim, istemem

(Hafif

) Yan cebime koy

Dürt, dürt, cart, curt

Ehliyet, fren, muayene, ceza

Efen-diiii, aza

Haydi keleş oğlu keleş, tosla yirmibeş

ÜSTÜN (Elleri cebinde) — Ne oluyoruz?

10-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Vatandaş Skeç, Vatandaş Tiyatro Metni Vatandaş Skeç, Vatandaş Tiyatro Metni ARİF - DOKTOR - HADEME - MEMUR MASKELİLER I BöLÜM (Işıklar söner Ortada sadece çok hafif bir aydınlık kalır MASKELİLER oyunda kullanılacak arkalıksız iskemleleri zıplaya zıplaya taşıyarak girerler Çok renkli, hol ve pelerin gibi şeyler giymişler Yüzlerinde yarım maskeler, gerek maskelerin ifadeleri gerek giyinişleri ile gerçek dışı bir halleri var usul usul ve koşuşarak sahneyi düzenlerler; bu arada bir iki defa gruplaşıı; fısır fısır konuşurlar, dağılırlar Kimi zaman ufak kahkahalar Kahkahalar yavaş yavaş büyür Birden ışık yanar MASKELİLER irkilirler Birbirlerine susmalarını ihtar ederler) — (Hafiften) Sus kardeşim, sus! Ş — Sus yahu sus — (Sesler yükseliyor) Şışt — Sus efendim sus -Şışt! 68 -Şışt! — Sus tıs tus — Sus susuz tuz — Kus kuskus — Sus pus — Pus pulus — Puslu tuz — Tuzlu muz — Uyuz — (Hep bir ağızdan) Suuuus! (Bu sefer seyircilere dönerler, onlara sus demeye başlarlar Dolaşırlar Yavaş yavaş bu bir şarkıya dönüşür ve dans etmeye başlarlar Oynadıkları Çepikli) — Susalım susalım susalım Bitsin artık curcuna Başlayalım oyuna (Yavaş yavaş seslerini azaltarak çıkarlar) ÜSTÜN (içeriye girer Gülen bir yüzle, içten gelen bir sesle seyirciye) — Hoş geldiniz, sefalar getirdiniz Bize can getirdiniz, hayat getirdiniz, hoş geldiniz (MASKELİLER birden görünüverirler Sert bir tonda ÜSTÜN'e "Sus" derler) ÜSTÜN — Oyun yerimiz sizlerle var oldu Sesinizle, rengi-nizle doldu: (Gene MASKELİLER'in müdahalesi "Sıst!" ÜSTÜN rahatsız olur) ÜSTÜN - Efendim, Vatandaş Oyununun taklidini aldım Şöyle usulüyle, üslubuyla sizlere seyrettireyim Haydi oyun başlasın da gecemiz hoş geçsin (MASKELİLER kaybolur ÜSTÜN bir kenara çekilir) ARİF (Ã‚deta yuvarlanarak içeriye girer) — O senin babandır, baban (Bir adım atar Tesadüfen o sırada karşısında da ÜSTÜN var Bu sözler ona söyleniyor gibi olur) Rezil (Aynı oyun) Turşu beyinli (Aynı oyun) Çöp kutusu kapağı suratlı herif (ÜSTÜN boyuna irkiliyor ARİF bir seyirciye) Babasıdır değil mi, babasıdır Soyudur değil mi, soyudur Sopudur değil mi sopudur (ÜSTÜN'e) Bizi ne sandın sen, çöp kapağı kutusu suratlı herif Babandır o, baban (Adeta dans (bilgi yelpazesinet) ederek Neşeli sanki Gülünç bir dans) Babandır da babandır Soyundur da sopundur (Durur) O senin babandır çöp suratı kapaklı kutusu herif Anladın mı, suratı kutusu kapaklı çöp Daha ne? Nah sana (ÜSTÜN'ün suratım karışlar) Bu da babana (Aynı oyun) Bu da soyuna sopuna (ÜSTÜN'ün sabrı kalmaz Bu sefer o ARİF'in suratını karışlar) ARİF (Birden aptallaşu; sakinleşir İlk defa olarak ÜSTÜN'ün varlığını farkeder Seyirciye) — Ne oluyor buna? (ÜSTÜN'e) Arkadaşım, sen kafayı biraz üşüttün mü? ÜSTÜN — Sana sormalı ARİF — Neyi? ÜSTÜN — Onu ARİF — Ha, sekiz, dokuz, on O onu mu? ÜSTÜN - Hayır, unu ARİF — Ne unu? ÜSTÜN — Sabunu ARİF (Artık kızar) — Hadi ordan, zaten derdim başımdan aşkın Gelmiş burada benimle dalga geçiyor ÜSTÜN — Kim kimle? ARİF - Hekimle ÜSTÜN — Nee? ARİF — Hekimle hakim, kimine sim, kimine dikim ÜSTÜN — Hey, ne oluyoruz? ARİF — Ne yapalım, dalga geçmek sırası bana geldi ÜSTÜN (Kızar, işine git gibilerden) — Eeee!!! ARİF (Dikilir, ne olmuş gibilerden) — Eeee??? İKİSİ BİRDEN (Horoz gibi diklenirler) Eeee!??? (Birbirlerine ters ters bakarlar Küçümser bir ifade Burun kırıp omuz silkerek arkalarını dönüp giderler Bir iki adım sonra zınk diye dururlar İrkilmişler Merakla geri dönerler Birbirlerinin yüzüne bakarlar) ÜSTÜN — Allah Allah, tıh tıh tıh ARİF — Allah Allah, tıh tıh tıh (ÜSTÜN ARİF'e yaklaşır, onu profilden inceler ARİF irkilir ÜSTÜN yerine döner Bu sefer ARİF gider, ötekine tam karşıdan bakar Aynı oyun ÜSTÜN gelir, ARİF'in ellerini inceler Aynı oyun ARİF gider, ÜSTÜN'ün ağzını açar, dişlerine bakar Aynı oyun ÜSTÜN gelir ARİF'i koklar Aynı oyun Tanıyamaz gene Geri döner ARİF artık ötekine sinirlenmiş, gider, parmağım ÜSTÜN'ün yanağına sürter ve tadına bakar) ÜSTÜN — Ne oluyoruz? (Eliyle yalama işareti yapar) ARİF — Sana sormalı, ne oluyoruz? (Burnu ile koklama işareti yapar) ÜSTÜN — Canım efendim, ben seni bir yerden tanıyorum da, onun için baktım ARİF — Sen beni tanırsın da ben seni tanımaz mıyım; ben de onun için baktım ÜSTÜN (Sevinir) — Beni tanıyorsun? ARİF — Tanıyorum ÜSTÜN — Çok mu? ARİF — Eh şöyle böyle ÜSTÜN — Ne kadar, ne kadar? ARİF — Bir iki kilo ÜSTÜN — Aaaa, çok az ARİF — Beş kilo ÜSTÜN — Yok, daha, daha ARİF (Seyirciye) — Herif yüzde isteyen levazım memuru gibi çekişiyor ÜSTÜN (Birden, yavaş yavaş artan bir haykırışla) — Aaaa! Aaaaaaa! Dur dur dur! Duuuuuuuuuuurrr!!! (Yavaş sesle) Dur dur dur! ARİF —Hır hır hır ÜSTÜN — Dur dur ARİF — Geç (Yer değiştirirler) ÜSTÜN — Dur dur dur ARİF — Geç geç geç (Tam yer değiştirecekleri sırada ÜSTÜN "ortada dur" diye bağırıverince -neredeyse tanıyacak-ARIF artık işi iyice alaya alır Geç dur diye trafikçilik oyununa başlayıverir) ARİF — Dur ulan, dur taksi Geç lan hırbo Duur Buyurun beyefendi geçin Ulan otobüs hususiye yol ver Hususi, pas ver (Yüksek) Vazife efendim, istemem (Hafif) Yan cebime koy Dürt, dürt, cart, curt Ehliyet, fren, muayene, ceza Efen-diiii, aza Haydi keleş oğlu keleş, tosla yirmibeş ÜSTÜN (Elleri cebinde) — Ne oluyoruz?