Yalnız Mesajı Göster

Vatan Sağ Olsun Skeç, Vatan Sağ Olsun Tiyatro Metni

Eski 10-24-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Vatan Sağ Olsun Skeç, Vatan Sağ Olsun Tiyatro Metni




Vatan Sağ Olsun Skeç, Vatan Sağ Olsun Tiyatro Metni

OYNAYANLAR:

AYŞE KADIN : 50 Yaşlarında köylü bir kadın

ERKEK SESİ : Dışardan yükselen ses

KADIN SESİ : Dışardan gelen ses

2 SES : Dışardan gelen erkek sesi

1 ASKER : Yunan askeridir ve üzerinde o devrin asker kıyafeti vardır

2 ASKER : Birinci asker gibidir

3 ASKER : Birinci asker gibidir

KOMUTAN : Otuz beş yaşlarında bir Yunan subayı Üzerinde üniforma vardır

NÖBETÇİ : Komutanın kapısında nöbet bekler

TEĞMEN : 25 yaşlarında bir Yunan subayı

ÇORBACI: Yunanlılar hesabına çalışan bir hain

FATMA : 50 yaşlarında, Osman Ağa'nın eşi

OSMAN AĞA : 55 yaşlarında bir Türk köylüsü

DİMİTRİ: Yunanlı asker

MUHTAR : 55 yaşlarında, köyün muhtarı

1 ADAM : İhtiyar heyeti üyesi

2 ADAM : İhtiyar heyeti üyesi

3 KADIN: Muhtarın karısı

4 KADIN: 1 İhtiyar heyeti üyesinin karısı

5 KADIN : 2 İhtiyar heyeti üyesinin karısı

1 PERDE

DEKOR : (Geniş bir köy evinin salonudur İki yan tarafta divan vardır Orta yerde kilim bulunur Duvarlardan birinde gaz lambası ve ayna asılıdır Salonun çeşitli yerlerinde şilteler bulunmaktadır)

Ayşe kadın — (Salonun tam ortasındaki kapağı kaldırmış, içeriye cephane dolu sandıkları yerleştirmeye çalışmaktadır Bir yandan da kendi kendine mırıldanır) Düşman köye geliyormuş Onlar buraya ulaşmadan şu sandıkları ortadan kaldırmalıyım

ERKEK SESİ — (Dışardan) Ayşe kadın! Ayşe kadın! Çabuk hazırlan! Düşman neredeyse köye girmek üzere

AYŞE KADIN — (Cephane sandıklarından birisini daha evin bodrumuna indirir) Biraz daha işim var Bitirir bitirmez ben de geleceğim Siz yolunuza devam edin

ERKEK SESİ — (Dışardan) Elini tez tut! Biz ormana doğru gidiyoruz

AYŞE KADIN — Ben kadınım Düşman (bilgi yelpazesinet) köye girse bile bana dokunmazlar Fakat siz erkekleri, düşman ele geçirirse parçalar, (diye yüksek sesle dışarıya bağırır Sonra tekrar cephane sandıklarını bodruma indirmeye devam eder)

İKİNCİ SES — (Dışardan) Ayşe kadın düşman hemen tepenin ardında Çabuk ol Sen de bizimle gel

AYŞE KADIN — (Yüksek sesle bağırarak) Çok az işim kaldı Siz yolunuza devam edin

İKİNCİ SES — Ormanda seni bekleyeceğiz Elini biraz çabuk tut

AYŞE KADIN — Peki Siz yolunuza devam edin

(Ayşe kadın güçlükle bir sandığı daha bodruma indirdi Sonra elinin tersi ile alnındaki terleri siler Bu sırada dışardan silâh sesleri yükselir Yaşlı kadın son sandığı da bodruma indirir, kapağını güzelce kapatır Üzerine de kilimleri serer Ardından, divanın üzerinden seccadeyi alıp, bodrum kapağının üzerine sererek) artık çok geç Düşman köye girdi bile En iyisi namazımı da kılıp kaderimle başbaşa kalayım

(Ayşe kadın namaza durur Bu sırada dışarıdan ayak sesleri ve konuşmalar yükselir Ayşe kadın namazını bitirip dua etmeye başladığı sırada gürültüyle evin kapısı açılır ve içeriye üç düşman askeri girer İçlerinden biri Ayşe kadına saldırır)

1 ASKER — Söyle bakalım moruk, sen neden diğerleriyle

kaçmadın Mutlaka bir bildiğin olmalı

(Ayşe kadın cevap vermez)

2 ASKER — (Ayşe kadının yanına gelir ve saçlarından

ayağa kaldırarak) Evet evet bir bildiğin olmalı Haydi konuş

(Ayşe kadın cevap vermeyince, iki asker birden yaşlı kadını hırpalamaya başlarlar)

1 ASKER — Konuşsana be kadın

2 ASKER — (Diğerlerinin yanına gelerek) Rahat bırakın

kadını Komutan onu konuşturmasını bilir

1 ASKER —Biz de biliriz

2 ASKER — (Elindeki silâhın dipçiği ile kadına vurmağa

yeltenir) Söyle köylüler nereye kaçtılar?

3 ASKER — Sakin ol (diyerek 2 askerin hareketine en

gel olur)

AYŞE KADIN — (Askerlere dönerek) Sizler ancak yaşlı bir kadına karşı erkekliğinizi gösterirsiniz

1 ASKER — (üçüncü askere dönerek) Görüyor musunuz? Senden cesaret alıp bize çatmaya başladı

AYŞE KADIN — Hiç birinizden cesaret almama gerek yok Ben cesareti Türklüğümden Türk ordusundan alıyorum

(Birinci asker tam tokadı indireceği bir sırada içeriye komutan girer)

KOMUTAN — Ne oluyor burada Bu kadın da nesi?

(Askerler hemen hazır ol durumuna geçerler)

1 ASKER — Köyden kaçmayan yalnız bu kadın var komutanım Burada kaldığına göre bir maksadı olmalı

(Komutan geniş salonu baştan aşağı dolaşır Elleri arkasına bağlıdır Yüzünde mağrur bir insanın edası vardır Tam kadının önünde durur)

KOMUTAN — Adın ne senin?

AYŞE KADIN — Ayşe kadın

KOMUTAN — Sen niçin diğerleriyle gitmedin?

AYŞE KADIN — Gördüğünüz gibi ben yaşlı bir kadınım Gitmemle kalmam arasında hiç fark yok Eğer öleceksem, kendi köyümde ölmek isterim

KOMUTAN — Kendine çok güveniyorsun

AYŞE KADIN — Her Türk gibi

(Komutan Türk kelimesini duyunca öfkelenir Yüksek sesle ve işaret parmağını Ayşe kadının burnuna uzatarak)

KOMUTAN — Türk gibi ha Çok cesur oldukları için mi topraklarını bırakıp kaçtılar?

AYŞE KADIN — Onlar kaçmadılar Cepheye Mustafa Kemal'in saflarına katılmak için gittiler

KOMUTAN — (Kahkaha atarak) Cepheye mi gittiler? Mustafa Kemal'in yanına ha

AYŞE KADIN — Evet Mustafa Kemal'in yanına

KOMUTAN — (Ayşe kadının sert çıkışı üzerine) Alın bunu, karşımdan Bir odaya hapsedin Onu daha sonra sorguya çekeceğim (Askerler Ayşe kadını kıskıvrak yakalayıp odadan çıkarırlar Komutan yalnız kalır Odanın içinde bir aşağı bir yukarı dolaşır Gözü yerdeki seccadeye ilişir Ayağı ile onu odanın bir ucuna savuna: Sonra dışarıya seslenir) Nöbetçi

NÖBETÇİ — (Elinde silâhı ile bir nöbetçi içeri girer ve komutanı selamlar) Buyurunuz komutanım

KOMUTAN — Köydeki en güzel bina bu Karargâh olarak kullanmağa karar verdim Hemen burasını oturacak hale getiriniz

NÖBETÇİ — Baş üstüne efendim

KOMUTAN — (Tam nöbetçi dışarıya çıkacağı bir sırada) Teğmene söyle Çorbacı'yı alıp buraya gelsin

(Sahne değişmeye başlar)

2 PERDE

DEKOR : (Salonun şekli değişmiştir Yerdeki şilteler kaldırılır Divanlar da yoktur Onların yerine büyük bir masa yerleştirilmiştir Masanın etrafında sekiz sandalye vardır Masanın başında komutan çalışmaktadır Bu sırada kapı çalınır)

KOMUTAN — (Hiç istifini bozmadan) Giriniz

(İçeriye teğmen ve Çorbacı girerler Çorbacı elinde şapkasını evirip çevirmektedir Teğmen komutanı selamladıktan sonra)

TEĞMEN — Beni emretmişsiniz komutanım

KOMUTAN — (Başım kaldırıp gelenlere bakar) Evet Teğmen Şöyle oturunuz Sen de Çorbacı geç otur (Teğmen ve Çorbacı yerlerine oturduktan sonra) Ev sahibi olan kadın hayli inatçı birine benziyor (Çorbacıya dönerek) O kadını tanıyor musun?

ÇORBACI — Bu yörede Ayşe kadını kim tanımaz ki komutanım Eşi Karabıyık Mustafa Büyük savaşta şehit oldu Şimdi de iki oğlu cephede size karşı savaşıyor

KOMUTAN — Çok ilginç Fakat bana karşı koymanın ne demek olduğunu ben ona gösteririm

ÇORBACI — Yaşlı olduğuna bakmayınız Oldukça dinç birisidir Duyduğuma göre kendisi de cepheye cephane taşıyor-muş

KOMUTAN — Cephane mi taşıyormuş? (diye söylenerek ayağa kalkar, odanın içinde bir aşağı bir yukarı dolaştıktan sonra) Öyleyse cephane deposunun yerini de biliyordur, (diyerek sinsi sinsi güler Kapıya doğru dönerek Nöbetçi Nöbetçi

NÖBETÇİ — Buyurun komutanım

KOMUTAN — Bana o ihtiyar kadını getirin

NÖBETÇİ — Baş üstüne efendim (Odadan çıkar)

KOMUTAN — Onu bülbül gibi konuşturup cephaneliğin yerini öğreneceğim

ÇORBACI — Konuşacağını hiç sanmıyorum

TEĞMEN — Biz onun dilini çözmesini biliriz

KOMUTAN — Teğmenin hakkı var Onu bülbül gibi konuşturacak bir çok metotlarımız var (Ardından da bir kahkaha savurur Diğerleri de onun kahkahasına katılırlar Kapı çalınır Komutan kahkahayı kesip kapıya doğru dönerek (İçeriye iki askerin arasında (bilgi yelpazesinet) Ayşe kadın girer Askerler kadını, komutana doğru iterler Bir ara Çorbacı ile Ayşe kadın dikkatle birbirlerine bakarlar Çorbacı başını başka yöne çevirir)

TEĞMEN — (Ayağa kalkarak) Şu tarafa geçin!



Alıntı Yaparak Cevapla