Vatan Sağ Olsun Skeç, Vatan Sağ Olsun Tiyatro Metni

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

FATMA — (Komutana doğru koşar ve masaya ellerini yaslar

) Zavallı ihtiyar bir insana işkence yapmaya utanmıyor musunuz?

KOMUTAN — (Masaya yumruğunu indirerek yüksek sesle konuşur

) Yeter

Artık sizi dinlemek istemiyorum

Nöbetçiler alın bu kadınları karşımdan

Kapatın zindana

(Nöbetçiler komutanın emri üzerine iki kadını kollarından yakalayıp salondan çıkarırken, komutan Çobacı'yı işaret ederek) Bu adamı da bir odaya kapatın

Dışarı çıkmasına asla izin vermeyiniz

NÖBETÇİ — Baş üstüne efendim, (der ve Çorbacı'dan yana gider

Çorbacı bitkin bir haldedir

Nöbetçinin kolunda güçlükle yürür

)

ÇORBACI — (Tam salondan çıkacakları bir sırada) Ne olur komutan bey beni serbest bırakın

Bana kıymayın

KOMUTAN — Defol

Yıkıl karşımdan hain herif

(Nöbetçi ve Çorbacı dışarı çıkarlar

Komutan masanın başına oturup ellerini başının arasına alarak

Sonra kendisi de sahneden çıkar

) (içeriye Ayşe kadın ve Fatma girerler

Kapının tam karşısında ayakta dururlar

Fatma devamlı ağlamaktadır

Ayşe kadın ise onu teselli etmeye çalışmaktadır

)

FATMA — (Üzgün bir ifadeyle) Komutan bizi niye çığırdı dersin Ayşe kadın?

AYŞE KADIN — (Sol elini sağa sola sallat) Neden olacak? Osman Ağa'yı konuşturmayı başaramadılar

Şimdi tekrar işe bizden başlayacaklar da ondan

FATMA — Osman Ağam gibi, bizim de gözümüzü oyarlar mı dersin?

AYŞE KADIN — Bu adamlardan her şey beklenir

Osman Ağa'nın bir gözünü çıkardılar

Dua edelim de bizim iki gözümüzü çıkarmasınlar

FATMA — Çok korkuyorum

AYŞE KADIN — Şunu aklından çıkarma Fatma

Korkak insan bin kere, cesur kimse ise bir kere ölür

Korkaklığı bırakalım ve kendimizi ölüme hazırlayalım

FATMA — (Bir köşeye çekilir

Ellerini göğe kaldırıp dua etmeye başlar

) Yüce Allah'ım sen bize yardım et

Bize cesaret ver

AYŞE KADIN — Amin

(diyerek avuçlarıyla yüzünü sıvazlar

)

FATMA — (Birden Ayşe kadının yanına gelerek) Mustafa Kemal ve ordusu bizim imdadımıza yetişir mi dersin?

AYŞE KADIN — (Gururlu bir edayla) Yalnız bizim değil, milletin imdadına yetişecek Mustafa Kemal

Bundan hiç kuşkun olmasın Fatma

FATMA — Cephaneliğin yerini söyleseydin ne kaybederdik?

AYŞE KADIN — Neler saçmalıyorsun sen

Eğer cephane düşmanın eline geçerse, savaşı bile kaybedebiliriz

Düşman burada umduğunu bulamayınca paniğe kapıldı

Hem sonra cephaneyi bulurlarsa, bu defa da bizim yerimize cephedeki çocuklarımızı vuracaklar

Hem de kendi kurşunumuzla

(Sonra ellerini iki yana açar

) Şimdi onların yerine biz öleceğiz

Fakat bir çok askerin de hayatını kurtarmış olacağız

FATMA — Yerden göğe kadar haklısın Ayşe kadın

İşin bu yönünü hiç düşünmedim

AYŞE KADIN — Bu uğurda her şeye katlanmaya (bilgi yelpazesi

net) razıyım

FATMA — Düşman tesadüfen cephaneliğin yerini öğrenirse, o zaman ne yaparız?

AYŞE KADIN — (Başını ve sağ elini yukarı kaldırır) Bulamazlar

FATMA — Bundan emin misin?

AYŞE KADIN — Elbette

Tesadüfen bulsalar bile onu alamayacaklar

Cephanelik onların mezarı olacaktır

(Bu sırada dışarıdan sesler gelir, iki kadın sese kulak verirler

Seslerini kesip beklerler

Kapı açılır ve içeriye komutan gelir

Gülümseyerek kadına doğru yaklaşır

)

KOMUTAN — Osman Ağa ikinci gözünü de oyacağımızı söylediğimizde cephaneliğin yerini göstermeye razı oldu

AYŞE KADIN — O halde bizi serbest bırakın

KOMUTAN — Sizi serbest bırakmasına bırakacağız

Fakat önce bizi cephaneliğin bulunduğu yere götüreceksiniz

FATMA — Cephaneliğin yerini biz bilmiyoruz

AYŞEKADIN —Bende

KOMUTAN — (Fatma'ya doğru ilerler

Tam önüne gelince durur

) Kocan cephaneliğin yerini senin bildiğini söyledi

Eğer bizi oraya götürmezsen, kocanın ikinci gözünü de oyduracağım

FATMA — (Korkuyla önce Ayşe kadına, sonra da komutana bakar

) Yemin ederim ki bilmiyorum

AYŞE KADIN — Mademki Osman Ağa yerini biliyormuş

O neden sizi götürmüyor?

KOMUTAN — Kes sesini sen!

AYŞE KADIN — Yalan söylüyorsun? Bizler gibi Osman Ağa da cephaneliğin yerini bilmiyor

Bizi konuşturmak için bu yalanı uydurdunuz

Öyle değil mi komutan?

KOMUTAN — (Avazı çıktığı kadar bağırır

) Kes sesini be kadın

AYŞE KADIN — (Aynı tonda bir sesle cevap verir

) Beni öldürmeden susturamazsınız

Bunu aklınızdan çıkarmayınız

KOMUTAN — (Kapıya doğru dönüp bağırır) Nöbetçi

nöbetçi

NÖBETÇİ — (Kapıdan içeri girer) Buyurunuz komutanım

KOMUTAN — Defedin bu kadınları başımdan

NÖBETÇİ — Baş üstüne efendim! (diyerek kadınlara doğru ilerler

)

ÇORBACI —(Aynı anda büyük bir telâşla Çorbacı içeriye girer

Komutana doğru koşarak ilerler

) Komutanım

Komutanım Türkler Kocabaş köyüne girmişler

Eğer acele etmezsek, hepimizi süngüden geçirirler

NÖBETÇİ — (Kadınların yanına gelir, onları yakalamaya çalışarak) Komutanın sözlerini duydunuz

Haydi dışarı çıkın

AYŞE KADIN — Çek o pis ellerini üzerimden

NÖBETÇİ — (Silâhın dipçiğini Ayşe kadına indirir

Yaşlı kadın yere yıkılır

Fatma da ona yardıma koşar

) Çek elini o pis ihtiyarın üzerinden

FATMA — (Olduğu yere çivilenmiş gibi kalır

Gözlerini nöbetçiye diker

) Pis olan sizlersiniz

Gücünüz sadece bizim gibi ihtiyar kimselere yeter

10-24-2012	#4
Prof. Dr. Sinsi	Vatan Sağ Olsun Skeç, Vatan Sağ Olsun Tiyatro Metni FATMA — (Komutana doğru koşar ve masaya ellerini yaslar) Zavallı ihtiyar bir insana işkence yapmaya utanmıyor musunuz? KOMUTAN — (Masaya yumruğunu indirerek yüksek sesle konuşur) Yeter Artık sizi dinlemek istemiyorum Nöbetçiler alın bu kadınları karşımdan Kapatın zindana (Nöbetçiler komutanın emri üzerine iki kadını kollarından yakalayıp salondan çıkarırken, komutan Çobacı'yı işaret ederek) Bu adamı da bir odaya kapatın Dışarı çıkmasına asla izin vermeyiniz NÖBETÇİ — Baş üstüne efendim, (der ve Çorbacı'dan yana gider Çorbacı bitkin bir haldedir Nöbetçinin kolunda güçlükle yürür) ÇORBACI — (Tam salondan çıkacakları bir sırada) Ne olur komutan bey beni serbest bırakın Bana kıymayın KOMUTAN — Defol Yıkıl karşımdan hain herif (Nöbetçi ve Çorbacı dışarı çıkarlar Komutan masanın başına oturup ellerini başının arasına alarak Sonra kendisi de sahneden çıkar) (içeriye Ayşe kadın ve Fatma girerler Kapının tam karşısında ayakta dururlar Fatma devamlı ağlamaktadır Ayşe kadın ise onu teselli etmeye çalışmaktadır) FATMA — (Üzgün bir ifadeyle) Komutan bizi niye çığırdı dersin Ayşe kadın? AYŞE KADIN — (Sol elini sağa sola sallat) Neden olacak? Osman Ağa'yı konuşturmayı başaramadılar Şimdi tekrar işe bizden başlayacaklar da ondan FATMA — Osman Ağam gibi, bizim de gözümüzü oyarlar mı dersin? AYŞE KADIN — Bu adamlardan her şey beklenir Osman Ağa'nın bir gözünü çıkardılar Dua edelim de bizim iki gözümüzü çıkarmasınlar FATMA — Çok korkuyorum AYŞE KADIN — Şunu aklından çıkarma Fatma Korkak insan bin kere, cesur kimse ise bir kere ölür Korkaklığı bırakalım ve kendimizi ölüme hazırlayalım FATMA — (Bir köşeye çekilir Ellerini göğe kaldırıp dua etmeye başlar) Yüce Allah'ım sen bize yardım et Bize cesaret ver AYŞE KADIN — Amin (diyerek avuçlarıyla yüzünü sıvazlar) FATMA — (Birden Ayşe kadının yanına gelerek) Mustafa Kemal ve ordusu bizim imdadımıza yetişir mi dersin? AYŞE KADIN — (Gururlu bir edayla) Yalnız bizim değil, milletin imdadına yetişecek Mustafa Kemal Bundan hiç kuşkun olmasın Fatma FATMA — Cephaneliğin yerini söyleseydin ne kaybederdik? AYŞE KADIN — Neler saçmalıyorsun sen Eğer cephane düşmanın eline geçerse, savaşı bile kaybedebiliriz Düşman burada umduğunu bulamayınca paniğe kapıldı Hem sonra cephaneyi bulurlarsa, bu defa da bizim yerimize cephedeki çocuklarımızı vuracaklar Hem de kendi kurşunumuzla (Sonra ellerini iki yana açar) Şimdi onların yerine biz öleceğiz Fakat bir çok askerin de hayatını kurtarmış olacağız FATMA — Yerden göğe kadar haklısın Ayşe kadın İşin bu yönünü hiç düşünmedim AYŞE KADIN — Bu uğurda her şeye katlanmaya (bilgi yelpazesinet) razıyım FATMA — Düşman tesadüfen cephaneliğin yerini öğrenirse, o zaman ne yaparız? AYŞE KADIN — (Başını ve sağ elini yukarı kaldırır) Bulamazlar FATMA — Bundan emin misin? AYŞE KADIN — Elbette Tesadüfen bulsalar bile onu alamayacaklar Cephanelik onların mezarı olacaktır (Bu sırada dışarıdan sesler gelir, iki kadın sese kulak verirler Seslerini kesip beklerler Kapı açılır ve içeriye komutan gelir Gülümseyerek kadına doğru yaklaşır) KOMUTAN — Osman Ağa ikinci gözünü de oyacağımızı söylediğimizde cephaneliğin yerini göstermeye razı oldu AYŞE KADIN — O halde bizi serbest bırakın KOMUTAN — Sizi serbest bırakmasına bırakacağız Fakat önce bizi cephaneliğin bulunduğu yere götüreceksiniz FATMA — Cephaneliğin yerini biz bilmiyoruz AYŞEKADIN —Bende KOMUTAN — (Fatma'ya doğru ilerler Tam önüne gelince durur) Kocan cephaneliğin yerini senin bildiğini söyledi Eğer bizi oraya götürmezsen, kocanın ikinci gözünü de oyduracağım FATMA — (Korkuyla önce Ayşe kadına, sonra da komutana bakar) Yemin ederim ki bilmiyorum AYŞE KADIN — Mademki Osman Ağa yerini biliyormuş O neden sizi götürmüyor? KOMUTAN — Kes sesini sen! AYŞE KADIN — Yalan söylüyorsun? Bizler gibi Osman Ağa da cephaneliğin yerini bilmiyor Bizi konuşturmak için bu yalanı uydurdunuz Öyle değil mi komutan? KOMUTAN — (Avazı çıktığı kadar bağırır) Kes sesini be kadın AYŞE KADIN — (Aynı tonda bir sesle cevap verir) Beni öldürmeden susturamazsınız Bunu aklınızdan çıkarmayınız KOMUTAN — (Kapıya doğru dönüp bağırır) Nöbetçi nöbetçi NÖBETÇİ — (Kapıdan içeri girer) Buyurunuz komutanım KOMUTAN — Defedin bu kadınları başımdan NÖBETÇİ — Baş üstüne efendim! (diyerek kadınlara doğru ilerler) ÇORBACI —(Aynı anda büyük bir telâşla Çorbacı içeriye girer Komutana doğru koşarak ilerler) Komutanım Komutanım Türkler Kocabaş köyüne girmişler Eğer acele etmezsek, hepimizi süngüden geçirirler NÖBETÇİ — (Kadınların yanına gelir, onları yakalamaya çalışarak) Komutanın sözlerini duydunuz Haydi dışarı çıkın AYŞE KADIN — Çek o pis ellerini üzerimden NÖBETÇİ — (Silâhın dipçiğini Ayşe kadına indirir Yaşlı kadın yere yıkılır Fatma da ona yardıma koşar) Çek elini o pis ihtiyarın üzerinden FATMA — (Olduğu yere çivilenmiş gibi kalır Gözlerini nöbetçiye diker) Pis olan sizlersiniz Gücünüz sadece bizim gibi ihtiyar kimselere yeter