6 Kişilik Skeç - Arzuhalci Hasan Efendi

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

3

SAHNE

Hasan Efendi — Zeynep

HASAN EFENDİ (Perdenin arkasından kafasını uzatarak) — Gitti mi?

ZEYNEP— Sus!

HASAN EFENDİ — Nasıl kandı, gördün ya?

ZEYNEP — Aman sus! Tekrar gelebilir

HASAN EFENDİ — Fakat bir dakika daha kalsaydı patlayacaktım

(Kalkar ve gecelik elbisesiyle görülür) Müdafaa güç oldu

Mübareği bir türlü inandıramadık! (Her ikisi de kahkaha ile gülerler) Mavi kumaşından ne de yanık yanık bahsediyordu!

Aman karıcığım

Bu işte sonuna kadar dayanmak lÃ¢zım! (Kapının çalınmasıyla kahkahalar kesilir

)

4

SAHNE

Aynı Şahıslar ve Hacı Mehmet Efendi

(Hasan efendi yatağına girmeye vakit bulamadığından eline geçen eşya ile biçimsiz şekilde giyinir

Bir saplı süpürgenin üzerine “ata biner gibi” biner, bir kulplu tencereyi başına geçirir, odanın içinde sağa sola koşmağa başlar

Zeynep kapıyı Hacı Mehmet efendiye açar ve kahkaha ile gülmekten kendini zor alıkor

)

HACI MEHMET EFENDİ — Yüzüme karşı gülüyorsunuz da paramı niçin vermiyorsunuz?

ZEYNEP (Hazin çehresini tekrar takınarak) — Görüyorsunuz ya! İyice delirdi

HASAN EFENDİ — Bu hafta Aslan beyin kızıyla evleneceğim! Davullu, zurnalı düğün isterim

Otuz tane oğlum olacak! Fenerleri yakın!

HACI MEHMET EFENDİ — Saçmalarınızı dinlemeğe gelmedim

Borcunuzu verin

ZEYNEP — A! HÃ¢lÃ¢ ısrar mı ediyorsunuz? Zavallının halini görmüyor musunuz? (Hasan efendi bin bir çeşit gayri tabiÃ® tavırlarla konuşmakta devam eder

)

HACI MEHMET EFENDİ — Nöbeti üstünde… Fakat, hiç şüphem yok, kumaşımı alan da bu idi

Ne tuhaf hasta!

(Hasan Efendi şarkı söyler

)

ZEYNEP — Şimdi de bir şarkı tutturdu!

HACI MEHMET EFENDİ — Bin bir dereden su getirerek en güzel kumaşımı aldı, koltuğunun altında götürdü

Burada kahve içecek, kaz eti yiyecektik

Hepsinden vazgeçtim; fakat kumaşıma yanıyorum

HASAN EFENDİ — Çık dışarı!

Bu hödük de ne istiyor? Hangi telden çalıyor?

HACI MEHMET EFENDİ — Doğrusu bu maskaralıklarınıza hiç diyecek yok Hasan efendi

ZEYNEP — Ne yaptığını bilmiyor, ağzına geleni söylüyor

HASAN EFENDİ (Anlaşılmaz şekilde şarkı söyler):

İçmeden oldum sarhoş

Gönlüm dolu, elim boş

Ben bülbül bekliyorum

İstemiyorum baykuş

HACI MEHMET EFENDİ — Dilinden bir şey anlıyor musunuz? Boyuna saçmalıyor

HASAN EFENDİ — Kara hummaya tutuldum

Beni yengeç ısırıyor

Pazara gideceğim

Kızılcık şerbeti içeceğim!

HACI MEHMET EFENDİ — Durmadan, dinlenmeden saçmalar savuruyor

ZEYNEP — Çılgınlığı gitgide artıyor, zavallı kocacığım!

HASAN EFENDİ (Şarkı söyler):

RüzgÃ¢rlar esmez oldu Dişlerim kesmez oldu Benzim sarardı soldu Gözlerim yaşla doldu

HACI MEHMET EFENDİ — Sana hak veriyorum

Gerçekten hasta

Söyledikleri anlaşılmıyor, ne dediğini bilmiyor

ZEYNEP — Hiç arasız sayıklıyor!

HACI MEHMET EFENDİ — Paramı almağa gelmiştim

Bir zır deli ile karşılaştım

Kumaşımı cinler periler almış olacak

Affedin, hemşire hanım

Sizi hastanızla baş başa buakıyo-rum

Allah size sabır versin

(Çıkar

)

5

SAHNE

Hasan Efendi — Zeynep

HASAN EFENDİ (Hacı Mehmet efendi çıktıktan sonra) — Uğurlar olsun Hacı efendi, inşallah yine görüşürüz

Hamdolsun bu vartayı da atlattık

(Gizlendiği yerin perdesini açar

) Çok yorulduk ama, kumaşı da sağlama bağladık

(Zeynep kumaşa sarılır, bir ucundan da Hasan efendi tutar

)

ZEYNEP — Yünü de ne yumuşak! Kadife gibi!

10-24-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	6 Kişilik Skeç - Arzuhalci Hasan Efendi 3 SAHNE Hasan Efendi — Zeynep HASAN EFENDİ (Perdenin arkasından kafasını uzatarak) — Gitti mi? ZEYNEP— Sus! HASAN EFENDİ — Nasıl kandı, gördün ya? ZEYNEP — Aman sus! Tekrar gelebilir HASAN EFENDİ — Fakat bir dakika daha kalsaydı patlayacaktım (Kalkar ve gecelik elbisesiyle görülür) Müdafaa güç oldu Mübareği bir türlü inandıramadık! (Her ikisi de kahkaha ile gülerler) Mavi kumaşından ne de yanık yanık bahsediyordu! Aman karıcığım Bu işte sonuna kadar dayanmak lÃ¢zım! (Kapının çalınmasıyla kahkahalar kesilir) 4 SAHNE Aynı Şahıslar ve Hacı Mehmet Efendi (Hasan efendi yatağına girmeye vakit bulamadığından eline geçen eşya ile biçimsiz şekilde giyinir Bir saplı süpürgenin üzerine “ata biner gibi” biner, bir kulplu tencereyi başına geçirir, odanın içinde sağa sola koşmağa başlar Zeynep kapıyı Hacı Mehmet efendiye açar ve kahkaha ile gülmekten kendini zor alıkor) HACI MEHMET EFENDİ — Yüzüme karşı gülüyorsunuz da paramı niçin vermiyorsunuz? ZEYNEP (Hazin çehresini tekrar takınarak) — Görüyorsunuz ya! İyice delirdi HASAN EFENDİ — Bu hafta Aslan beyin kızıyla evleneceğim! Davullu, zurnalı düğün isterim Otuz tane oğlum olacak! Fenerleri yakın! HACI MEHMET EFENDİ — Saçmalarınızı dinlemeğe gelmedim Borcunuzu verin ZEYNEP — A! HÃ¢lÃ¢ ısrar mı ediyorsunuz? Zavallının halini görmüyor musunuz? (Hasan efendi bin bir çeşit gayri tabiÃ® tavırlarla konuşmakta devam eder) HACI MEHMET EFENDİ — Nöbeti üstünde… Fakat, hiç şüphem yok, kumaşımı alan da bu idi Ne tuhaf hasta! (Hasan Efendi şarkı söyler) ZEYNEP — Şimdi de bir şarkı tutturdu! HACI MEHMET EFENDİ — Bin bir dereden su getirerek en güzel kumaşımı aldı, koltuğunun altında götürdü Burada kahve içecek, kaz eti yiyecektik Hepsinden vazgeçtim; fakat kumaşıma yanıyorum HASAN EFENDİ — Çık dışarı! Bu hödük de ne istiyor? Hangi telden çalıyor? HACI MEHMET EFENDİ — Doğrusu bu maskaralıklarınıza hiç diyecek yok Hasan efendi ZEYNEP — Ne yaptığını bilmiyor, ağzına geleni söylüyor HASAN EFENDİ (Anlaşılmaz şekilde şarkı söyler): İçmeden oldum sarhoş Gönlüm dolu, elim boş Ben bülbül bekliyorum İstemiyorum baykuş HACI MEHMET EFENDİ — Dilinden bir şey anlıyor musunuz? Boyuna saçmalıyor HASAN EFENDİ — Kara hummaya tutuldum Beni yengeç ısırıyor Pazara gideceğim Kızılcık şerbeti içeceğim! HACI MEHMET EFENDİ — Durmadan, dinlenmeden saçmalar savuruyor ZEYNEP — Çılgınlığı gitgide artıyor, zavallı kocacığım! HASAN EFENDİ (Şarkı söyler): RüzgÃ¢rlar esmez oldu Dişlerim kesmez oldu Benzim sarardı soldu Gözlerim yaşla doldu HACI MEHMET EFENDİ — Sana hak veriyorum Gerçekten hasta Söyledikleri anlaşılmıyor, ne dediğini bilmiyor ZEYNEP — Hiç arasız sayıklıyor! HACI MEHMET EFENDİ — Paramı almağa gelmiştim Bir zır deli ile karşılaştım Kumaşımı cinler periler almış olacak Affedin, hemşire hanım Sizi hastanızla baş başa buakıyo-rum Allah size sabır versin (Çıkar) 5 SAHNE Hasan Efendi — Zeynep HASAN EFENDİ (Hacı Mehmet efendi çıktıktan sonra) — Uğurlar olsun Hacı efendi, inşallah yine görüşürüz Hamdolsun bu vartayı da atlattık (Gizlendiği yerin perdesini açar) Çok yorulduk ama, kumaşı da sağlama bağladık (Zeynep kumaşa sarılır, bir ucundan da Hasan efendi tutar) ZEYNEP — Yünü de ne yumuşak! Kadife gibi!