Şöyle bir düşündüm de neler gördüm neler

Hayatımın en güzel köşesinde dediklerimin aslında hiç olmadıklarını
Bazen de hiç önemsemediklerimin aslında benim için ne kadar önemli olduklarını

Kıymetlim olması gerekenin sadece "kendim" olduğunu ve ötesinin olmadığını

Suçlu olduğum durumlar da bile asla ve asla alnımın yere dönük olmaması gerektiğini

İnsanları "gerektiği kadar" önemsemem gerektiğini ve bu "gereklilik ölçüsünü" abartmamam gerektiğini:))

En önemlisi de;
karşımdaki kişiler benden" Sevgi istemedikçe" onlara sevgi vermemem gerektiğini Yok ille de seveceksem bunun Beklentisiz olması gerektiğini


Çok acımasızsın demeyin sakın
Benim öğrendiklerim de bunlar


Hoş ve güzel konuydu
herkesin gördüklerini öğrendiklerini ve hissettikleri katması konuyu daha da güzelleştirir sanırım