|
Prof. Dr. Sinsi
|
Adı Konmamış Duygular|Masal Ve Hikaye Özetleri
"Öylesine bir gündü benimki, öylesine olmayan
Gizli ama kapaksız"
Merdivenleri hızla tırmandım, ağaca tırmanan küçük bir çocuk edasıyla
Kapıyı usulca araladım, içeri girdim (tabiki anahtarım vardı)
Odanın kapısını araladığımda yarı çıplak bir halde buldum onu, yine kolunda morluklar vardı
"Kahretsin" dedim, yinemi aynı şeyi yaptınBağırmam onu şizofren düşlü uykusundan uyandıramamıştı besbelliEn güzeli onu soğuk su ile kendine getirmekti diye düşündüm
Elimi usulca boynuna doladım, kalçalarının altından diğer elimi geçirdim "Of of ammada ağırmıssın be kızım" dedim kendimce
Kaldırmanın ağırlığıyla bu söylemim içimde kaldı, yorgundum zaten Oysaki yorgunluğum işten yana değil, hayattan, insanlardan ve bu kıza karşıydı
Daha kaçıncı uyanmayışlardı, kaçıncı kendini vurmadan intihar etmeler, yükse dozda hüznü alıp hunharca bedenine enjekte etmeler!
İçimden bunları geçirirken, banyodaydım, karşımda ayna
O ve ben aynaya aksediyorduk, moraran vücudu aynada başka bir koyuluğa bürünmüştü
Kendime yasladım, musluğu hızlı bir şekilde açtım, buz gibi su içimi soğutmuştu çoktan
Oysa o hala baygındı, kendine gelememişti daha, hafif ateşi vardı Her zaman ateşliydi zaten
Küveti yarısına kadar doldurdum, onu aniden küvete bırakırsam kesinlikle soğuğun dayanılmazlığıyla çığlık atacaktı Bende kendimi onla beraber küvete bıraktım, çok soğuktu, hemde inanılmaz soğuk Sonbaharın yaprakları alıp götürüşü, denizin dalgalarını sahillere daha bir hırçın vuruşu geldi aklıma
Soğuktum, soğuyordum, soğuktuk Usul usul kendime çektim onu, ellerimle makyajlı yüzünü yıkadım, saçlarını tel tel ayırdım, sudan süzdüm Önce o güzel gözleri hayat buldu berrak suyla, sonra dudakları Hayrandım sana be kız, ahh küçük kız, ne zaman anlayacaktın bu güzelliğinin bedelini esrarkeş gecelere teslim ettiğini, hangi sigaranın dumanında kendini içine çektirdiğini Sonrada ruhunu bedeninden soyup, kaç kere para etmezlere sattığını
nasıl, ne zaman, nerede anlayacaktın küçük kız
Kendine gelmeye başlamıştı, önce küçük sayıklamalar, sonra kısık ve boğuk bir çığlık "Dur" dedi
Durdum hayatın ortasında, akreple yelkovanın ortasında, yolların ortasında Üzerimden yaşam dolu insanlar geçerken, ben düşler ülkesinden ayrılalı çok olmuştu
Ben ne diyordum ya, ben düş olmuştum onunla beraber, soğuk su beni kendime getireceğine, uykuya sevk etmişti
Bir zaman sonra "Merhaba Karanlık adam dedin", "Merhaba kurtarıcım, koyu karanlık düşlerimin prensi"
Kendine gelmişti nihayet, usulca kalktık yerimizden, odasına götürdüm ve gardrobundan seçtiğim elbiseleri giydirdim kendimceBir babanın kızıyla ilgilenmesi gibi
Hiç bir tepki vermedi, sadece yüzünde belli belirsiz bir tebessüm vardı, koskocaman siyah gözleri bir kapanıp bir açılıyorduKorunduğunu, kollandığını biliyordu, ki öyleydi
"Neden yaptın bunu küçük kız"dedim Ağzından kocaman bir "Hiççç" çıktı Kocaman bir hiççç
Kocaman gözlerini bana dikerek baktı "Yoruldum" dedi Hiç üstelemedim "Peki, öyle olsun"
Mutfağa geçtim, çayı demledim, ekmeğini kızarttım, beraber güzel bir kahvaltıyı paylaştık Vapurlarda insanların simitlerini martılarla paylaşması gibi Bu öyle bir paylaşımdıki, basit bir şeyin aslında ne kadar anlam içerdiğini gösteriyorduGöstermekle kalmıyor yaşatıyordu adını koyamadığım duygularımı Sıkı sıkı tembihledim,kaşlarımı kocaman kocaman çattım, "Bir daha sakın, bir daha sakın küçük kız" dedim
Gökay Birkan SUCAKLI - Adı Konmamış Duygular
17/09/2007
|