İki Köpek...|Masal Ve Hikaye Özetleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-23-2012

İki Köpek

YAŞLI KIZILDERİLİ REİSİ kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede
birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı

Köpeklerden biri beyaz, biri
siyahtı ve oniki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin
kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı

Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri köpekti
bunlar

Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli gözükürken niye ötekinin de
olduğunu, hem niye renklerinin illa da siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu
artık

O merakla sordu dedesine

Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı

“Onlar” dedi,
“benim için iki simgedir evlat

”
“Neyin simgesi” diye sordu çocuk

“İyilik ile kötülüğün simgesi

Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve
kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur

Onları seyrettikçe ben hep bunu
düşünürüm

Onun için yanımda tutarım onları

”

Çocuk, sözün burasında, mücadele varsa, kazananı ! da olmalı diye düşündü ve her
çocuğa has bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi:

“Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?”
Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa:

“Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem!”

10-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İki Köpek...\|Masal Ve Hikaye Özetleri İki Köpek YAŞLI KIZILDERİLİ REİSİ kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve oniki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri köpekti bunlar Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli gözükürken niye ötekinin de olduğunu, hem niye renklerinin illa da siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu artık O merakla sordu dedesine Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı “Onlar” dedi, “benim için iki simgedir evlat” “Neyin simgesi” diye sordu çocuk “İyilik ile kötülüğün simgesi Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm Onun için yanımda tutarım onları” Çocuk, sözün burasında, mücadele varsa, kazananı ! da olmalı diye düşündü ve her çocuğa has bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi: “Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?” Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa: “Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem!”