Keloğlan İle Devler - Keloğlan Masalları

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Ne pazarlığı” diye sormuş Keloğlan

“Şu kılıcını bize satar mısın” demiş dev

Keloğlan ağırdan almış, işi iyice kıymete bindirmiş

“Hoppala… Oldu mu ya şimdi? Siz taşıyamazsınız ki onu

”

“Niçin taşıyamayız ki kılıcı? Biz çok güçlüyüz” diyen bir deve şu karşılığı vermiş:

“Üstelik o kadar pahalıdır ki bu, paranız yetmez

”

Yaşlı dev, “İki küp altına ne dersin Keloğlan” diye sormuş

Bu öneri çok hoşuna gitmiş Keloğlan’ın

“Nerede altınlar” diye sormuş

Çok memnun kalan yaşlı dev:

“Biraz ötede, Çengir Vadisi’nin düzlük yerinde” diye tarif etmiş, bir yakut sandık var

Altınlar o sandığın içinde

Bize yasak oralara yaklaşmak

Ama senin için bir sakıncası yok

Git ve al!”

Buna aklı yatmış Keloğlan’ın, şöyle karşılık vermiş:

“Kılıcın ağırlığını azalttım

Özel bir duası var, onu okudum

Fakat zehir saçmasını engellemedim

Kılıcı şuraya bırakıyorum

Ben buradan tamamen uzaklaşıncaya kadar sakın dokunmayın

Çünkü, kokumu alır almaz zehir kusar,benden hatırlatması

”

Devler korkuyla karışık bir duyguyla, “Hay hay emriniz olur Keloğlan, hele yürü git sen” demişler

Kılıcı yere bırakan Keloğlan el sallayarak çekip gitmiş

Çengir Vadisi’ne varan Keloğlan, yakut sandığı bulmuş

Hemen omzuna alıp yola girmiş

Keyfinden de türkü söylermiş

Biz bakalım devlerin haline

Bir zaman sonra, kılıcı yerden almışlar, bir de bakmışlar ki ne zehir saçıyor ne de kesiyor

Kandırıldıklarını anlayan devler, bunu hazmedememiş

Bir insan yavrusunun oyununa gelmenin hırsıyla çileden çıkmışlar

Aralarından üç deve görev vermişler

Tutup Keloğlanı getirmelerini istemişler

Büyük bir intikam duygusu ile Keloğlan’ın peşine düşen devler, gitmiş, gitmiş, ama onu bulamamışlar

Yine devam etmişler, ama biri uçurumdan yuvarlanmış, biri yorgunluktan düşüp ölmüş

Üçüncüsü ise tek başına aramayı sürdürmüş

Keloğlan hâlâ gidermiş

Islığını da hiç kesmezmiş

Bir ormanlıktan geçerken, bir tilki ile karşılaşmışlar

İkisi de birbirini çok sevmiş

Selamlaşmış, oturup iki laf etmişler

Tam bu sırada oturdukları yer titremeye başlamış

“Eyvah” demiş tilki “neler oluyor?”

Hemen, durumu anlamış Keloğlan:

“Korkacak bir şey yok, bir dev bize doğru geliyor

”

Fakat böyle derken tilkiye güvenirmiş Keloğlan

Yoksa korkudan az kalsın düşüp bayılacakmış

Yer sarsılmaya, havada toz bulutları belirmeye, ağaçlar da sallanmaya başlamış

Dev giderek yaklaşıyormuş

Keloğlan’ın yüzü gözü sararmış

Tilki, acımış arkadaşına

Biraz önce, erkeklik havaları atmasına zaten inanmamışmış

Moral vermek istemiş:

“Buraların kıralı benim Keloğlan, dev tek başına değil ordusuyla gelse para etmez

”

Keloğlan sevinç içinde ellerini çırpmış, tilkiyi kulaklarından tutup sevmiş

Tilki hesapsız yardım eder mi?

Devin sıcak nefesi alev alev yüzlerini yalamaya başlamış ama, hâlâ tilkide bir hareket yokmuş

10-24-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Keloğlan İle Devler - Keloğlan Masalları Ne pazarlığı” diye sormuş Keloğlan “Şu kılıcını bize satar mısın” demiş dev Keloğlan ağırdan almış, işi iyice kıymete bindirmiş “Hoppala… Oldu mu ya şimdi? Siz taşıyamazsınız ki onu” “Niçin taşıyamayız ki kılıcı? Biz çok güçlüyüz” diyen bir deve şu karşılığı vermiş: “Üstelik o kadar pahalıdır ki bu, paranız yetmez” Yaşlı dev, “İki küp altına ne dersin Keloğlan” diye sormuş Bu öneri çok hoşuna gitmiş Keloğlan’ın “Nerede altınlar” diye sormuş Çok memnun kalan yaşlı dev: “Biraz ötede, Çengir Vadisi’nin düzlük yerinde” diye tarif etmiş, bir yakut sandık var Altınlar o sandığın içinde Bize yasak oralara yaklaşmak Ama senin için bir sakıncası yok Git ve al!” Buna aklı yatmış Keloğlan’ın, şöyle karşılık vermiş: “Kılıcın ağırlığını azalttım Özel bir duası var, onu okudum Fakat zehir saçmasını engellemedim Kılıcı şuraya bırakıyorum Ben buradan tamamen uzaklaşıncaya kadar sakın dokunmayın Çünkü, kokumu alır almaz zehir kusar,benden hatırlatması” Devler korkuyla karışık bir duyguyla, “Hay hay emriniz olur Keloğlan, hele yürü git sen” demişler Kılıcı yere bırakan Keloğlan el sallayarak çekip gitmiş Çengir Vadisi’ne varan Keloğlan, yakut sandığı bulmuş Hemen omzuna alıp yola girmiş Keyfinden de türkü söylermiş Biz bakalım devlerin haline Bir zaman sonra, kılıcı yerden almışlar, bir de bakmışlar ki ne zehir saçıyor ne de kesiyor Kandırıldıklarını anlayan devler, bunu hazmedememiş Bir insan yavrusunun oyununa gelmenin hırsıyla çileden çıkmışlar Aralarından üç deve görev vermişler Tutup Keloğlanı getirmelerini istemişler Büyük bir intikam duygusu ile Keloğlan’ın peşine düşen devler, gitmiş, gitmiş, ama onu bulamamışlar Yine devam etmişler, ama biri uçurumdan yuvarlanmış, biri yorgunluktan düşüp ölmüş Üçüncüsü ise tek başına aramayı sürdürmüş Keloğlan hâlâ gidermiş Islığını da hiç kesmezmiş Bir ormanlıktan geçerken, bir tilki ile karşılaşmışlar İkisi de birbirini çok sevmiş Selamlaşmış, oturup iki laf etmişler Tam bu sırada oturdukları yer titremeye başlamış “Eyvah” demiş tilki “neler oluyor?” Hemen, durumu anlamış Keloğlan: “Korkacak bir şey yok, bir dev bize doğru geliyor” Fakat böyle derken tilkiye güvenirmiş Keloğlan Yoksa korkudan az kalsın düşüp bayılacakmış Yer sarsılmaya, havada toz bulutları belirmeye, ağaçlar da sallanmaya başlamış Dev giderek yaklaşıyormuş Keloğlan’ın yüzü gözü sararmış Tilki, acımış arkadaşına Biraz önce, erkeklik havaları atmasına zaten inanmamışmış Moral vermek istemiş: “Buraların kıralı benim Keloğlan, dev tek başına değil ordusuyla gelse para etmez” Keloğlan sevinç içinde ellerini çırpmış, tilkiyi kulaklarından tutup sevmiş Tilki hesapsız yardım eder mi? Devin sıcak nefesi alev alev yüzlerini yalamaya başlamış ama, hâlâ tilkide bir hareket yokmuş