Yalın...|Masal Ve Hikaye Özetleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

YALIN

Çokluğun yalın halinden uzakta

Çok değil kalabalığız

Yalın değil çıplağız

Çokluğun yalın halinden epeyce
uzaktayız

Ellerimiz kirli

Ellerimizi altına tuttuğumuz sular kirli

Ellerimizi yıkamak isterken kirletiyoruz en çok

Dışımızın karanlığından içimiz sıkılıyor

Ama aynı içimiz, hiç sıkılmıyor
içimizin karanlığından

Birşeyleri anlatamıyorsak, bu daha çok, o şeyleri anlamak istemediğimizden
oluyor

Anlamlı olana ulaşmak için konuşmuyoruz çoğu zaman

Hayatın ağır katarını
itelemek sadece derdimiz
Aynalara ihtiyacımız kalmadı

Çünkü baktığımız bütün yüzler, bir anlamda
bizim yüzümüz

Çocuklarımıza sinirleniyoruz

Çünkü onlar cesaretle konuşmayı sürdürdükçe,
bizim yaşamazlığımız gizlenemez hale geliyor

Ölümden neden korktuğumuzu açıklayacak birçok neden bulabiliyoruz

Ama
hayatı neden bu kadar tutkuyla sevdiğimizin bir açıklaması yok

Ne zaman bir suç yüksek sesle dile getirilse, bağırarak masum olduğumuzu
söylüyoruz

Oysa masumiyet bir fısıltıdır

Başardığımızı düşündüğümüz şeylerin çetelesini başkaları ile birlikteyken
ayrı, kendi başımızayken ayrı tutuyoruz

İkinci çetele hep daha uzun oluyor

Kime sorsanız dünyadan umudu kesmiş durumda

Peki neden kimse aynı
kesinlikle kendinden umudu kesmiyor?
Pisliğin giyecek tek bir elbisesi olduğuna inanmak istiyoruz

Çünkü bu
varsayım, pisliğin başka kılıklarda yanımıza yaklaşmasını mümkün kılıyor

Herşeyi en kısa zamanda unutmak ümidiyle öğreniyoruz

Herşeyi unutulur
ümidiyle söylüyoruz

Seslendirilmemiş bir hafızasızlık andı içmişiz
aramızda

Ortaya bir şey koyamayacağımızı bildiğimizden yarını hiç konuşmuyoruz

Hem
yarını konuşsak, bugünü de konuşmamız gerekecek

En karmaşık hesapları bile çözebilecek kadar ilerlettik matematik ilmindeki
performansımızı

Ama ruhlarımızdaki hesap ve pazarlıkları göremiyoruz yine
de

Kimse kimseye güvenmiyor aslında

Ve kimsenin kimseye güvenmesi için de
pratik bir neden yok ortada!
Hatır sormalar gündelik olağan tekerlemeler olarak çıkıyor ağızlardan

Biri
sıradışı bir cevap verdiğinde, herkesin canı sıkılıyor bu cevaba

Sevgilerin kalıplara dökülmüş o kadar çok hazır cümlesi sürüldü ki piyasaya,
kimse kendi sevgisinin sözcüklerini aramaya ihtiyaç duyamıyor

Uzun sürmüş bağlılıkların varlığı, neredeyse sadece seçeneksizliklerle
açıklanabiliyor artık

Oysa asıl seçeneksizlik, hiçbir şeye bağlanamamaktır

Gerçekte kimsenin günlerini renklendirecek parlaklıkta bir fikri yok

Bu
yüzden sıradan fikirlere parlaklık kılıfı geçiriliyor mecburen

Erdemi, erdemsiz ortamlara yakıştırarak kaldırdık tedavülden

Şimdi
kendimizi erdemsiz ortamlara yakıştırmakta bir sakınca görmüyoruz bu yüzden

Mağdur değil mağlubuz

Doğru değil yanlışız

Gerçeğin yalın halinden epeyce
uzaktayız

Gökhan ÖZCAN (Yenişafak

10-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yalın...\|Masal Ve Hikaye Özetleri YALIN Çokluğun yalın halinden uzakta Çok değil kalabalığız Yalın değil çıplağız Çokluğun yalın halinden epeyce uzaktayız Ellerimiz kirli Ellerimizi altına tuttuğumuz sular kirli Ellerimizi yıkamak isterken kirletiyoruz en çok Dışımızın karanlığından içimiz sıkılıyor Ama aynı içimiz, hiç sıkılmıyor içimizin karanlığından Birşeyleri anlatamıyorsak, bu daha çok, o şeyleri anlamak istemediğimizden oluyor Anlamlı olana ulaşmak için konuşmuyoruz çoğu zaman Hayatın ağır katarını itelemek sadece derdimiz Aynalara ihtiyacımız kalmadı Çünkü baktığımız bütün yüzler, bir anlamda bizim yüzümüz Çocuklarımıza sinirleniyoruz Çünkü onlar cesaretle konuşmayı sürdürdükçe, bizim yaşamazlığımız gizlenemez hale geliyor Ölümden neden korktuğumuzu açıklayacak birçok neden bulabiliyoruz Ama hayatı neden bu kadar tutkuyla sevdiğimizin bir açıklaması yok Ne zaman bir suç yüksek sesle dile getirilse, bağırarak masum olduğumuzu söylüyoruz Oysa masumiyet bir fısıltıdır Başardığımızı düşündüğümüz şeylerin çetelesini başkaları ile birlikteyken ayrı, kendi başımızayken ayrı tutuyoruz İkinci çetele hep daha uzun oluyor Kime sorsanız dünyadan umudu kesmiş durumda Peki neden kimse aynı kesinlikle kendinden umudu kesmiyor? Pisliğin giyecek tek bir elbisesi olduğuna inanmak istiyoruz Çünkü bu varsayım, pisliğin başka kılıklarda yanımıza yaklaşmasını mümkün kılıyor Herşeyi en kısa zamanda unutmak ümidiyle öğreniyoruz Herşeyi unutulur ümidiyle söylüyoruz Seslendirilmemiş bir hafızasızlık andı içmişiz aramızda Ortaya bir şey koyamayacağımızı bildiğimizden yarını hiç konuşmuyoruz Hem yarını konuşsak, bugünü de konuşmamız gerekecek En karmaşık hesapları bile çözebilecek kadar ilerlettik matematik ilmindeki performansımızı Ama ruhlarımızdaki hesap ve pazarlıkları göremiyoruz yine de Kimse kimseye güvenmiyor aslında Ve kimsenin kimseye güvenmesi için de pratik bir neden yok ortada! Hatır sormalar gündelik olağan tekerlemeler olarak çıkıyor ağızlardan Biri sıradışı bir cevap verdiğinde, herkesin canı sıkılıyor bu cevaba Sevgilerin kalıplara dökülmüş o kadar çok hazır cümlesi sürüldü ki piyasaya, kimse kendi sevgisinin sözcüklerini aramaya ihtiyaç duyamıyor Uzun sürmüş bağlılıkların varlığı, neredeyse sadece seçeneksizliklerle açıklanabiliyor artık Oysa asıl seçeneksizlik, hiçbir şeye bağlanamamaktır Gerçekte kimsenin günlerini renklendirecek parlaklıkta bir fikri yok Bu yüzden sıradan fikirlere parlaklık kılıfı geçiriliyor mecburen Erdemi, erdemsiz ortamlara yakıştırarak kaldırdık tedavülden Şimdi kendimizi erdemsiz ortamlara yakıştırmakta bir sakınca görmüyoruz bu yüzden Mağdur değil mağlubuz Doğru değil yanlışız Gerçeğin yalın halinden epeyce uzaktayız Gökhan ÖZCAN (Yenişafak