Çoban Ali Masalı

Çoban ALİ Masalı

Çoban Ali, bütün gün dağlarda, bayırlarda koyunlarını otlatır, onlara kaval çalarak vakit geçirirmiş Çoban Ali doğanın ortasında koyunlarıyla başbaşa olduğu için pek konuşmazmış Kiminle konuşsun ki? Konuşmaya gereksinim duyduğunda kavalını çıkarır, ona düşüncelerini üflermiş yanık yanık

Bir gün, durgun bir su kenarında koyunlarını otlatıyormuş Sırtını çimlerin kenarındaki ağacın gövdesine dayamışken, kavalını çıkarıp üflemeye başlamış Önce hafiften, sonra uzun uzun çıkıp çevreye yayılmış ezgilerin duygusallığı Çimler, bu gizemli dizeme uyup uzun boyunlarını sağa sola sallamaya başlamışlar Rüzgar hafiften esince yardım etmiş onlara Otlar, çimler, sazlar salınmışlar bir o yana bir bu yana Papatyalar ve diğer kır çiçekler de katılmışlar onlara Büyüleyici kavalın sesine uyarak çimler, otlar, sazlar, papatyalar ve diğer çiçekler bir dansdır tutturmuşlar Bir sağa, bir sola, salınarak, öne ve arkaya yaylanarak

Çoban Ali, önce hafiften üflediği kavalına biraz canlılık katıp, daha derinden, ta yüreğinin derinliklerinden bir nefes vermiş Daha yanık, daha duygulu İşte o zaman kavalın ezgisi daha gür çıkmış Dizem daha bir gizem ve etkileyicilik kazanmış Yayılmış tüm doğaya dalga dalga Ezginin dizemi yayıldıkça uzun uzun, rüzgar gücünü arttırmış, otları, sazları, çiçekleri yalayarak Bitkiler boyunlarını bükerken rüzgarın okşayışıyla bir o yana, bir bu yana Rüzgar da keyiflenmiş bu salınmadan Coştukça coşmuş Çoban Ali'nin büyüleyici ezgisiyle Sanki Çoban Ali çalıyor, doğa da geçmiş karşısına dans ediyormuş

Kavalın sesi küçük su birikintisinden de duyulmuş Önceleri yumuşak uzun dizemler olarak; sonraları coşan, çağlayan duygular olarak Sudaki yuvasına gizlenmiş uyuklayan küçük bir balık, birden dikkat kesilmiş bu hoş ezgiye Önce dinlemiş gözlerini yumarak Sonra coştukça kavalın sesi, duramamış yerinde, dolanmış suyun içinde bir o yana bir bu yana Kuyruğunu sallamış ezginin dizemi ile Kuyruğu açıldıkça tül tül suyun içinde, bedenini kıvırdıkça suda ilerlemek, dönmek, dans etmek için, kavalın sesine hayran kalmış

"Kimdir bu kadar güzel çalan acaba?" diye zıplamış suyun içinden Kıyıdaki ağaca, sırtını dayamış Çoban Ali'yi görünce, uzaktan kıyıya doğru yaklaşmış süzülerek

Çoban Ali, kavalına düşüncelerini üflerken, farkına bile varmamış kıyıda çırpınan, zıplayan güzel balığın Bir an, suya birşey düşmüş gibi ses çıkınca, kavalını üflemeyi durdurup bakmış kıyıya doğru Olur a, kendi kuzularından biri, su içmek isterken ayağı kayıp yuvarlanmıştır belki suya İlk bakışta korktuğu gibi bir olay olmadığını görünce merakla su kenarına doğru emeklemiş

İşte bu anda, sudan fırlayıp havada çırpınan güzel kırmızı balığı görmüş Küçük balıkmış sesi çıkaran, suya düşerken "cup" diye Kaval susunca bir an için, rüzgar çiçekleri, otları, sazları okşamayı durdurmuş

Ezginin dizemiyle dans eden çiçekler, otlar, sazlar durmuşlar birden

Sessizce beklemişler, "Ne olacak?" diye

Çoban Ali, elleri üzerinde suya doğru eğilince, içinde bir oyana, bir bu yana çırpınan, kıvrak hareketle dolanan, kırmızı balığı görmüş Kuyruğunu yayarak tül tül, kıvrılırken suyun içinde, tüm güzelliğini sergilemeye çalışıyormuş küçük balık Çoban Ali bakmış ki küçük balık sevgi ile çırpınıyor suyun içinde, hemen bağdaş kurup kıyıya, kavalını çalmaya başlamış Her zamanki gibi önce incecikten yavaş yavaş, sonra coşarak, yüreğindeki sevgiyi yansıtarak üflemiş Kavalın sesi coştukça, çimler, otlar, çiçekler ve sazlar da başlamışlar salınmaya Ezginin dizemine, gizemine ve coşkusuna uygun olarak, önce ağır ağır, sonra hızlanarak, dalga dalga

Bir yanda suyun içindeki balığın kıvraklığı, bir yanda bitkilerin salınımı, bir yanda Çoban Ali'nin kavalından çıkan ezginin büyüleyici duygusallığı, yayılmış doğaya perde perde

Kuşlar gelmişler cıvıldaşarak ağacın dallarına Kuzular melemişler arada ezginin dizemine uyarak Tüm doğa ezginin duygusallığını yaşayarak çalkalanmış kıvrıla kıvrıla

Çoban Ali bakmış ki doğa dans ediyor kavalını çalarken; O da kendini kaptırmış bu dansa ve daha canlı, daha içten üflemiş kavalını

Günler haftaları, haftalar ayları kovalamış Çoban Ali ve sürüsü gelirken su kenarına, koyunların çıngırakları ile kuzuların meleyişleri duyulunca uzaktan, çimler, otlar, çiçekler, sazlar kucaklaşırmışlar sevinçten Kuşlar doluşurmuş ağacın dallarına Doğa hazırlanınca büyük şölene, suyun kenarına bağdaş kurup kavalını çıkarırmış Çoban Ali Daha ilk ezgi süzülürken kavalın deliklerinden suda bir kıpırdanma başlar, küçük kırmızı balık fırlayarak suyun içinden, "Ben de hazırım" dermiş Çoban Ali çalmaya başlayınca kavalını; gözlerini kapar, içinin güzelliğini üflermiş derinden

Bir gün bakmış ki küçük balık kırmızı yüzünü sudan çıkarmış, kara gözleri ile öylece hareketsiz bakıyor Dayanamamış onun bakışlarına Çoban Ali belki de aylardır ilk kez dudaklarını kıpırdatıp:

- Çok mu seviyorsun?

- Evet aşığım

- Ümitsiz bir aşk o zaman seninki

- Olsun ama çok güzel

- Nasıl anlıyorsun geldiğimi?

- Çimler hışırdıyor, çiçekler fısıldaşıyor, kuşlar cıvıldıyor, bir hareket geliyor doğaya Toprak ve su bile etkileniyor Ben de yuvamdan çıkıp yanına kadar geliyorum ezginin eşliğinde, dans ederek

- Çok güzel yüzüyorsun

- Fark ettin demek

- Hele kuyruğunu açınca, gelin duvağı gibi oluyor

- Kuyruğum çok güzeldir

- Aslında her şey çok güzel Kara gözlü kıvırcık tüylü kuzular, ağaçlarda kıpırdayan küçük kuşlar, salınan, dalgalanan çimler, çiçekler, fısıldaşan sazlar, çimenlerin arasında serpişmiş beyaz papatyalar, şu içinde yüzdüğün duru su, karşıdaki dağlar, ıssız tepeler Hepsi çok güzel

- Doğa katıksız olunca çok güzeldir

- Görmek isteyene

- Evet

- Ben de bu güzelliğin içinde çalıyorum kavalımı

- En güzel sevgiyi yansıtarak

- Gözlerimi yumup içimden geldiği gibi

- Yalnız içinden geldiği gibi değil bence Ben o ezgilerde duygularını, sevecenliğini de duyuyorum Sanırım diğerleri de benim gibi

- Çok mu seviyorsunuz benim ezgilerimi?

- Evet "İşte doğanın aşkı" diyoruz sen gelirken

- Herkes, herşey aşık mı sence?

- Evet

- Ben de aşığım Doğaya Onun katıksız güzelliğine