Masal - Keloğlan İle Vefasız Arkadaşı

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Anası ısrar etmiş, “Yok oğlum yok” demiş, “Sen hele şu hastaların özürlülerin aslını, esas adlarını, kim olduklarını bir araştır

O zaman gerçeği göreceksin”

Fakat Keloğlan’ın aklı hâlâ bunu almazmış

Ama, anasının dediğini yapmayı kafasına koymuş, gitmiş özürlülerin bulunduğu binaya

Gururuyla oynamadan tümünü sorguya çekmiş bey olarak

Sıra gelmiş Hüsem’e

Hüsem her ne kadar rol yaptıysa bile, Keloğlan ta-nımış

Ama, hiçbir şey dememiş bu konuyla ilgili ola-rak

Önce gerçekten emin olmak için Hüsem’e sormuş:

“Senin adın ne?”

“Cemal”, demiş Hüsem

Kafasını kaşımış Keloğlan:

“Bir yanlışın yok değil mi?” demiş tekrar

“Yoo”, diye cevaplamış Hüsem, “Cemal’im ben”

“Peki nereden geldin buraya, o sünnet şöleni günü, ne işin vardı buralarda?” diyerek iyice işin aslını öğrenmek istemiş

Sesine bir gariplik vererek konuşmuş Hüsem, “Ben bir garibim

Kimim kimsem kalmadı dünya-da

Memleketimde iftiraya uğradım

Canımı zor kur-tardım

Böyle diyar diyar dolaşıp dururken, sizin kö-yünüze uğradım

Gerisini biliyorsunuz

Sinirlenmiş Keloğlan, o kolay kolay sinirlenmeyen Keloğlan

“Peki” demiş “Sen o gün Gülşah’ı düşerken gördün mü?”

“Tövbe tövbeeel Yine iftiraya uğrayacağım gali-ba!” diye söylenmiş Hüsem

Bu konuşmaları başından beri dinleyen bir özürlü, dayanamamış, “Beyim demiş, “Beyim bu genç bal gibi yalan söylüyor

Nereden mi bilmekteyim? Gülşah abla, buraya her gelişinde bu gence bir şeyler oluyor

Devamlı takip ediyor

Geçen gelişinde de takip etti ve tam kapıdan çıkarken elindeki sabunu geçeceği yere koydu

Gülşah Abla da düştü ve ayağı kırıldı

Hem gerçek adının Hüsem olduğunu, burada birine söylemiş

Bu huysuz ve hain oğlan baştan ayağa yalancı beyim…”

Keloğlan’ın aklı karışmış

Bu ihaneti, kendisine nasıl yaparmış? Bir türlü içine sindirememiş

Buna artık dayanma gücü kalmayan Keloğlan, Hüsem’i kovmuş …

Hüsem, utancından köyünde de duramamış ve almış başını gitmiş

O gün bu gündür hala nerede olduğunu bilen yokmuş

10-24-2012	#5
Prof. Dr. Sinsi	Masal - Keloğlan İle Vefasız Arkadaşı Anası ısrar etmiş, “Yok oğlum yok” demiş, “Sen hele şu hastaların özürlülerin aslını, esas adlarını, kim olduklarını bir araştır O zaman gerçeği göreceksin” Fakat Keloğlan’ın aklı hâlâ bunu almazmış Ama, anasının dediğini yapmayı kafasına koymuş, gitmiş özürlülerin bulunduğu binaya Gururuyla oynamadan tümünü sorguya çekmiş bey olarak Sıra gelmiş Hüsem’e Hüsem her ne kadar rol yaptıysa bile, Keloğlan ta-nımış Ama, hiçbir şey dememiş bu konuyla ilgili ola-rak Önce gerçekten emin olmak için Hüsem’e sormuş: “Senin adın ne?” “Cemal”, demiş Hüsem Kafasını kaşımış Keloğlan: “Bir yanlışın yok değil mi?” demiş tekrar “Yoo”, diye cevaplamış Hüsem, “Cemal’im ben” “Peki nereden geldin buraya, o sünnet şöleni günü, ne işin vardı buralarda?” diyerek iyice işin aslını öğrenmek istemiş Sesine bir gariplik vererek konuşmuş Hüsem, “Ben bir garibim Kimim kimsem kalmadı dünya-da Memleketimde iftiraya uğradım Canımı zor kur-tardım Böyle diyar diyar dolaşıp dururken, sizin kö-yünüze uğradım Gerisini biliyorsunuz Sinirlenmiş Keloğlan, o kolay kolay sinirlenmeyen Keloğlan “Peki” demiş “Sen o gün Gülşah’ı düşerken gördün mü?” “Tövbe tövbeeel Yine iftiraya uğrayacağım gali-ba!” diye söylenmiş Hüsem Bu konuşmaları başından beri dinleyen bir özürlü, dayanamamış, “Beyim demiş, “Beyim bu genç bal gibi yalan söylüyor Nereden mi bilmekteyim? Gülşah abla, buraya her gelişinde bu gence bir şeyler oluyor Devamlı takip ediyor Geçen gelişinde de takip etti ve tam kapıdan çıkarken elindeki sabunu geçeceği yere koydu Gülşah Abla da düştü ve ayağı kırıldı Hem gerçek adının Hüsem olduğunu, burada birine söylemiş Bu huysuz ve hain oğlan baştan ayağa yalancı beyim…” Keloğlan’ın aklı karışmış Bu ihaneti, kendisine nasıl yaparmış? Bir türlü içine sindirememiş Buna artık dayanma gücü kalmayan Keloğlan, Hüsem’i kovmuş … Hüsem, utancından köyünde de duramamış ve almış başını gitmiş O gün bu gündür hala nerede olduğunu bilen yokmuş