Şifalı Su - Keloğlan Masalları

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Şifalı Su)

Bir varmış, bir yokmuş

Köylerin birinde Keloğlan ile yaşlı anası varmış

Çok da fakir yaşantıları ile, bü-yük sıkıntı içindeymişler ama, gönülleri tok olduğu için, huzurluymuşlar

Aklı epey yavanmış Keloğlan’ın

Bu yüzden, annesinin verdiği işleri doğru dürüst göremez, çoğunlukla unutur, dolayısı ile de çok ağır sözler işitirmiş annesinden

Bir zaman gelmiş ki, artık evde yiyecek namına hiçbir şey kalmamış

Yaşlı kadın, bir çare, bir çare derken, tavuklardan birini oğluna sattırmaya karar vermiş

Zaten topu topu üç tavukları varmış

Anası şöyle demiş:

- Aslan Keloğlanım, verdiğim her işi hemen unu-tan oğlanım, al şu tavuğu da, götür pazara satıver

Evde yiyecek hiçbir şeyimiz kalmadı

Yeteri kadar öte-beri al da gel

Tavuğu alan Keloğlan, şen şakrak bir yürüyüşle, gitmiş pazara

Birisi, kendisi gibi tavuk satarmış

Birkaç tane de tavuğu varmış

Keloğlan’ın bir yere gitmesi gerekiyor-muş

Tek tavuğunu, bu adama emanet etmiş:

- Tavukçu emmi, benim işim çıktı

Az sonra döne-ceğim

Sakın ben gelmeden satma

- Tamam diye söylenmiş adam, yalnız, çok bek-leme derim sana

Aceleyle uzaklaşıp giden Keloğlan, işini hemen görmüş ve tekrar tavuklarının bulunduğu yere gelmiş

Fakat birden bire şaşırmış

Çünkü ne tavukçu, ne de tavuklardan hiçbir eser yokmuş

Keloğlan, anasına ne cevap vereceğini düşünme-ye başlamış

Neredeyse korkusundan eve gidemez-miş

Ama başka da yapacağı ne olsunmuş? Dönmüş evine eli bomboş olarak

Tabii ne olmuş?

10-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Şifalı Su - Keloğlan Masalları Şifalı Su) Bir varmış, bir yokmuş Köylerin birinde Keloğlan ile yaşlı anası varmış Çok da fakir yaşantıları ile, bü-yük sıkıntı içindeymişler ama, gönülleri tok olduğu için, huzurluymuşlar Aklı epey yavanmış Keloğlan’ın Bu yüzden, annesinin verdiği işleri doğru dürüst göremez, çoğunlukla unutur, dolayısı ile de çok ağır sözler işitirmiş annesinden Bir zaman gelmiş ki, artık evde yiyecek namına hiçbir şey kalmamış Yaşlı kadın, bir çare, bir çare derken, tavuklardan birini oğluna sattırmaya karar vermiş Zaten topu topu üç tavukları varmış Anası şöyle demiş: - Aslan Keloğlanım, verdiğim her işi hemen unu-tan oğlanım, al şu tavuğu da, götür pazara satıver Evde yiyecek hiçbir şeyimiz kalmadı Yeteri kadar öte-beri al da gel Tavuğu alan Keloğlan, şen şakrak bir yürüyüşle, gitmiş pazara Birisi, kendisi gibi tavuk satarmış Birkaç tane de tavuğu varmış Keloğlan’ın bir yere gitmesi gerekiyor-muş Tek tavuğunu, bu adama emanet etmiş: - Tavukçu emmi, benim işim çıktı Az sonra döne-ceğim Sakın ben gelmeden satma - Tamam diye söylenmiş adam, yalnız, çok bek-leme derim sana Aceleyle uzaklaşıp giden Keloğlan, işini hemen görmüş ve tekrar tavuklarının bulunduğu yere gelmiş Fakat birden bire şaşırmış Çünkü ne tavukçu, ne de tavuklardan hiçbir eser yokmuş Keloğlan, anasına ne cevap vereceğini düşünme-ye başlamış Neredeyse korkusundan eve gidemez-miş Ama başka da yapacağı ne olsunmuş? Dönmüş evine eli bomboş olarak Tabii ne olmuş?