Keloğlan’İn Sazı - Keloğlan Masalları

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Öyleyse, benden de saz yok, hadi yaylan bakalım, diyerek, sözünü bağlamış adam

Lakin, kafayı bir kere takmış ya Keloğlan, üstelemiş

- Bir sazlık dal getireyim sana, olur mu?

- Hah demiş, kelini şimdi çalıştırdın, beni de razı ettin

Sazını üç gün sonra gel ol

Ama gelirken de bir sazlık dut dalı getirmeyi unutma, yoksa avucunu yalarsın

Hoplaya zıplaya çıkıp gitmiş Keloğlan, şimdiden eline aldığı değneklerle saz çalma provaları yaparmış

Üç gün sonra, dut dalını da alıp saz ustasının dükkanına varmış

Ama saz çalmayı bilmediği için, yalvarmış

- Ey ünlü sazcı, gel de bana acı

Budur derdimin ilacı, hem de başımın tacı

Kurbanın olam senin, şu sazı öğret…

Usta

- Ulan Keloğlan, iyi günüme denk geldin, illaki beni mecbur ettin… Otur bakayım şuraya, demiş ve tarif etmiş

Saz çalmayı kısa sürede öğrenen Keloğlan, her sabah önüne kattığı keçileri ve eşeğiyle akşamlara kadar saz çalıp, türkü söylermiş

Tın tın tellere vurur, hop oturur hop zıplarmış

Fakat henüz köylüleri, onun ne güzel saz çalıp, türkü söylediğini bilmezlermiş

Bu nedenle hep alay ederlermiş

Keloğlan, böyle söyleyenlere şöyle dermiş:

Gülün ey insanlar siz gülün

Ne getireceği belli olmaz yarınki günün

Gülün ey insanlar siz gülün

İyi bir saz ustası olayım da görün

Sabrın elinden ne kaçabilir!

Keloğlan, artık yavaş yavaş düğünlere gitmeye, saz çalıp türkü söylemeye başlamış

Hâlâ ciddiye almayanlar varmış

Onlara da şöyle demiş:

Alay etmeyin öyle benimle

İşim olmaz artık sizinle

Sazımı alacağım bakın elime

Paraları atacaksınız cebime

Yine kahkahalar, köyün semalarında dalgalanmış

Buna sinirlenen keloğlan, almış sazı eline, vurmuş yanık teline

Ben bir garip Keloğlanım

Eşeğimin yok palanı

Varım yoğum doğruluktur

Hiç de sevmem ben yalanı

10-24-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Keloğlan’İn Sazı - Keloğlan Masalları Öyleyse, benden de saz yok, hadi yaylan bakalım, diyerek, sözünü bağlamış adam Lakin, kafayı bir kere takmış ya Keloğlan, üstelemiş - Bir sazlık dal getireyim sana, olur mu? - Hah demiş, kelini şimdi çalıştırdın, beni de razı ettin Sazını üç gün sonra gel ol Ama gelirken de bir sazlık dut dalı getirmeyi unutma, yoksa avucunu yalarsın Hoplaya zıplaya çıkıp gitmiş Keloğlan, şimdiden eline aldığı değneklerle saz çalma provaları yaparmış Üç gün sonra, dut dalını da alıp saz ustasının dükkanına varmış Ama saz çalmayı bilmediği için, yalvarmış - Ey ünlü sazcı, gel de bana acı Budur derdimin ilacı, hem de başımın tacı Kurbanın olam senin, şu sazı öğret… Usta - Ulan Keloğlan, iyi günüme denk geldin, illaki beni mecbur ettin… Otur bakayım şuraya, demiş ve tarif etmiş Saz çalmayı kısa sürede öğrenen Keloğlan, her sabah önüne kattığı keçileri ve eşeğiyle akşamlara kadar saz çalıp, türkü söylermiş Tın tın tellere vurur, hop oturur hop zıplarmış Fakat henüz köylüleri, onun ne güzel saz çalıp, türkü söylediğini bilmezlermiş Bu nedenle hep alay ederlermiş Keloğlan, böyle söyleyenlere şöyle dermiş: Gülün ey insanlar siz gülün Ne getireceği belli olmaz yarınki günün Gülün ey insanlar siz gülün İyi bir saz ustası olayım da görün Sabrın elinden ne kaçabilir! Keloğlan, artık yavaş yavaş düğünlere gitmeye, saz çalıp türkü söylemeye başlamış Hâlâ ciddiye almayanlar varmış Onlara da şöyle demiş: Alay etmeyin öyle benimle İşim olmaz artık sizinle Sazımı alacağım bakın elime Paraları atacaksınız cebime Yine kahkahalar, köyün semalarında dalgalanmış Buna sinirlenen keloğlan, almış sazı eline, vurmuş yanık teline Ben bir garip Keloğlanım Eşeğimin yok palanı Varım yoğum doğruluktur Hiç de sevmem ben yalanı